Raid Des Chantoires Bolland 2006
10/7/06 12e Raid Des Chantoires Bolland 92km
Een paar sfeerfoto's --> klik
Voor het zevende jaar op rij ga ik vandaag naar de Raid Des Chantoires te Bolland.
Deze marathon in het kleine boerendorp gelegen in het land van Herve heeft een charme die ons ieder jaar weer naar hier lokt en ons bekoort.
De simpele en degelijke organisatie, de kleine parochiezaal en de in elkaar geknutselde maar efficiënte douches op de speelplaats creeren een speciale en gezellige sfeer.
Dit is voor ons de laatste grote test voor de Swiss Bike Masters op 23 juli.
Toen Michel en ik naar de start reden om ons in te schrijven voor de 90km schoot
Jean-Pierre al uit de startblokken, JP kon blijkbaar niet langer wachten om zijn adrenaline te laten stromen.
Aan de start zien we meteen al een paar bekende gezichten zoals; Lowie(rechts),Johan(links),Luc.
Er staat dit jaar weer een lange 90km op de affiche,vroeger was dat meestal 83km
en er waren een paar jaar dat 55km de enige chronoafstand was.
Iets voor acht uur vertrekken wij dan ook, redelijk op het gemak rijden we de eerste
asfalthelling op in de richting van het dorpje Herve.
De benen voelen moe aan, maar misschien komt dat straks nog in orde
Het is vrij warm maar bewolkt, al gauw loopt het zweet van onze voorhoofden
en door de vele hellingen weliswaar nog op harde wegen zijn we snel opgewarmd.
De eerste 17 km rijden we over goed berijdbare glooiende paden tussen weilanden,
grasvelden maar dikwijls bezaaid met stenen,af en toe een mooi technisch stuk erin.
Deze paden brengen ons steeds dichter bij de echte Ardennen, en na deze aanloop-
strook en bevoorrading na 17km krijgen we dan eindelijk de echte smalle rotsachtige singletracks onder de wielen geschoven, nu begint het echte mtb werk, waarvoor we naar hier gekomen zijn.
Ik drink een bekertje en ben weg, drank heb ik momenteel nog genoeg bij me.
We rijden een lange tijd op de flanken van de heuvels in het dal van de Vesder met prachtige singletracks bezaaid met stenen.
Even moeten we een steil stukje te voet en wat verder door een holle weg maar
met boomwortels die ons de weg versperren (nog even te voet)
Op een moeilijk steil pad waar stenen en rotsen het ons moeilijk maken rijd
Johan me voorbij, even later ook Lowie.
Maar doordat ik kleiner schakel rij ik Johan terug voorbij,Lowie is een klasse
te sterk en hem moet ik wijselijk laten rijden.
Na een prachtige afdaling en een oversteek door een klein beekje rij ik met Johan in
het wiel de mooie maar lange klim naast de Ninglinspo naar boven.
De klim begint geleidelijk en gaat zelfs even bergaf maar dan duurt het niet lang of
de steile stukken door de talrijke beekjes die we moeten dwarsen komen eraan.
Op het laatste steile stuk verkijken sommigen bikers zich wel eens en kleiner
schakelen kan dan te laat zijn.
Boven gekomen rijden we tussen de brede boswegen en daar staat de tweede be-
voorrading en Lowie rijdt door.
Ik vul m'n fles en Michel komt terug aansluiten.
Samen rijden we nu af en toe op de uitgepijlde route van Theux en wat verder slaan
we links af,net voor het dorpje La Reid.
Op de asfalt staan groene geverfde Bolland-Pijlen of wit kalk en op het onverharde
wegen en paden zijn dat uitsluitend kalkpijlen, je moet wel goed kijken om er geen te missen, maar ze overal staan ze er wel overal.
De steile klimmen in de buurt van Theux doen ons hoogtemetercijfer nog stijgen.
Achter iedere zware klim kan je wat recuperen op één of andere bredere weg
of minder steil stuk, toestanden zoals in Theux of Malmedy heb je hier niet.
Daardoor is deze marathon genietbaar, en ik hoop dat ze dat in de toekomst zo
houden, gewoon voor de fun en achteraf een bekertje voor de eersten.
Bij momenten is het zeer warm want een schuchter zonnetje komt soms piepen.
Veel drinken is dus de boodschap.
Even verder smeekt een Waalse biker om een pomp te mogen lenen.
Michel en ik laten ons goed hart zien en ik leen hem mijn pomp
Hoe is het mogelijk dat jij op een marathon van 90km geen pomp bij u hebt
vraag ik hem in het frans,vergeten zegt hij.
Een binnenband heeft hij wel, enfin van die 5-6 minuten zullen we niet sterven
maar in de Swiss Bike of de Cristalp rij ik gewoon door, tenzij het een bekende is.
Ik heb een hele camelbag vol en zij maar vlammen met 3-4 kilo minder!
We rijden een goed tempo maar niet overdreven, we kunnen zelfs nog rustig praten,
dat wil zeggen dat onze conditie toch redelijk goed is.
In de buurt van Banneux steken we de drukke baan n62 over en een ambulance
raast ons tegemoet.
Er staan 2 Southparkbikers langs de kant waarvan eentje blijkbaar zwaar gekwetst
is en moet worden afgevoerd.
Maar als Luc Jennen ons voorbij raast dan probeer ik toch mee te gaan.
Het gaat vlug en ik weet niet of ik er goed aan doe om hem te volgen.
Michel is vandaag slim en rijd de ganse marathon aan hetzelfde tempo.
Aan het ondertussen bekend hekje net voor die fameuse steile afdaling waar we vroeger al per ongeluk rechtdoor zijn gereden kan ik nog maar net het achterwiel
van Luc vermijden toen hij diep in de remmen gaat.
Op de steile klimmen merk ik dat ik nog goed zit en de anderen niet kunnen volgen maar Luc heeft waarschijnlijk al meer gegeven in het begin en zal een veel betere eindtijd hebben.
De tubeless Jimmy's doen voortreffelijk hun werk, maar ik merk dat 2,6 kilo druk nog
wat teveel is, vooraan is de grip natte rotsachtige afdalingen niet optimaal en is 2,3
in feite al genoeg voor een zwaargewicht als ik (68kg) !
Op 15km van het einde krijgen we meer asfalt maar toch nog een aantal flinke
klimmen.
De proloog van 8km komt zoals altijd op het einde..
Dan rijden we aan 25-27 per uur op die oude spoorwegbedding in de buurt van Herve
op asfalt en van die zwarte kleine kiezelsteentjes.
Op deze lange vlakke strook doen de benen pijn, je probeert dat tempo erin te
houden en je ziet de snelheid alsmaar zakken,28-27-24, maar gelukkig zit de strakke
wind in onze rug.
We rijden nog op smalle veldweggetje door het lange gras, maar het bolt niet goed
door rotsachtige ondergronden..
Na de passage door dat laatste bosje ben ik niet zeker meer of er nu nog een helling
komt, maar net voor mij zie ik een biker naar links het grasveld indraaien.
Een laatste keer uitkijkend over het glooiend landschap rij ik langs de grasafdaling
Bolland binnen.
Zoals telkens hier aan de aankomst overoberen we onze lekkere maaltijd,
we krijgen dan nog een enorme franse kaas als cadeau, deze kaas is blijkbaar van
een sponsor en ieder jaar krijgen we nog een groter stuk.
In het parochiezaaltje geven de mannelijke bikers hun ogen nog de kost aan een
mooie blonde bikster die het podium beklimt,mijn mannelijke testosteronen brengen
me in de war en ik weet zelfs niet of deze dame nu als eerste geeindigd is en op
welke afstand.
Hopelijk tot volgend jaar !
Afstand 92km, tijd:4h52.26, gem 18,47km-u en +-1700hm
1Van Den Bulke Ken 3h57.15 22,76
2 Vanhove Dimitri3h57.16 22,76
3 CroymansPeter 3h57.56 22,70
22 Taymans Jean-Pierre 4h25.02 20,37
73 Dehertogh Ivan 4h52.26 18,47
91 Taymans Michel5h05.04 17,70
181 Lauwereys Carl 13h46.29 6,53
Verslag:Ivan Dehertogh 9/7/2006