RDF Malmedy 2005 (Wim)



19/06/2005 Raid Des Hautes Fagnes Malmedy (verslag Wim Hermans)


 

Mijn tweede keer Malmedy, zou het dit jaar beter gaan dan vorig jaar (vorig jaar 6u31). Afwachten.

Ik was van plan om reeds zaterdag naar Malmedy te vertrekken, met de tent op een rustige camping,

da’s weer wat slaap gewonnen. Tegen de avond stond de camping toch goed vol met bikers en hun tentje,

alleszins meer volk dan vorig jaar op diezelfde camping. Hoe meer zielen, hoe meer vreugde, zeker?

Dit jaar kan je je reeds op zaterdagavond inschrijven (weeral 15minuten slaap gewonnen).

Maar…de inschrijving was heel goed verstopt.

Zeker 25minuten in Malmedy zitten rondrijden eer ik het gevonden had,

samen met nog andere bikers die ook aan ’t zoeken waren.

Een heel grote hangar, 1 klein tafeltje en 2 dames, dat was. Ik krijg nummer 989 + mijn chip

+ een klein aandenken. Dat is reeds in orde, weer een zorg minder.

 

’s Avonds nog een lekkere spaghetti en een rijstpapke gegeten en toch maar op tijd tentje ingekropen.

Geen koude toestanden dit jaar, het weer was ontzettend zacht en zwoel.

Rond 2u wel nog eens wakkergeworden van enkele luidruchtige campingmensen.

Toch heerlijk geslapen tot ongeveer 7u, rustig opgestaan, beetje verfrist en wat sandwiches gegeten.

Het voelt al warm aan, dat belooft! Rond 7u30 nog even in mijn tentje gaan liggen (luxe hé)

om rond 8u stillekes alles klaar te maken. Bidon vullen, camelbak vullen, w-cupkes,

beetje eten en zonnebrilleke zeker niet vergeten

Insmeren tegen de zon en rond 8u30 vertrokken richting centrum Malmedy.

 

De eerste bikers staan al klaar in hun startvak. Het eerste startvak was bedoeld voor de top20 van vorig jaar en de top20 van de huidige ebbt-competitie.

Het tweede startvak was voor de voor-ingeschrevenen.

Het derde startvak was voor de rest. Ik zie John Vanderdood op de eerste rij staan van het derde startvak.

Een snelle blik, duim omhoog! Succes!

Ik sluit gewoon aan in het derde vak…rustig wachten op het vertrek, geen stress.

Een laatste briefing volgt: eerste en laatste 20km zijn het zwaarste waarbij helling 3 en 2

de moeilijkste zijn (op ’t laatste dus); maar dat weten we nog van vorig jaar.

Er is ook een extra bevoorrading met enkel water ingelast, wegens het warme weer.

Nog zo’n factor waar rekening moet mee gehouden worden.

 

Iets na 9u wordt dan het startschot gegevens, een 1000-tal bikers begeeft zich door Malmedy

om al direct een eerste klim te verwerken.

Deze loopt nu helemaal tot boven, geen file toestanden zoals vorig jaar dus.

Op de tweede klim komt Jean-Pierre Taymans mij voorbij, snel een woordje gewisseld.

Die zien we nooit meer terug.

Ik had mij voorgenomen om rustig te rijden, niet te forceren en soepel te trappen.

Het parkoers dan: het blijft schitterend, steile en technische klimmetjes, super-technische afdalingen die blijven duren (auw, kramp in de vingers).

Boomwortels, veldwegen, de prachtige Hoge Venen, alles zit er gewoon in.

Ik blijf mijn eigen tempo rijden, alles verloopt vlot.

Tijdig drinken blijft de boodschap. Dit jaar maar 2 of 3 kleine file-stukjes.

Heel even aanschuiven en terug verder. Toch mooi opgelost van de organisatie.

Toch 1 klein minpuntje en dat was de afpijling.

Enkele kalk-pijlen op de grond, niet echt ideaal, zeker niet als daar 1000 bikers overvliegen.

Op losse ondergrond en in het bos moest je heel goed opletten dat je geen pijltje voorbij reed.

Gelukkig gebeurt dit niet. Super-concentratie zeker, of gewoon geluk.

Hier en daar doe ik een praatje met enkele bikers, iemand met dezelfde fiets als mij blijkt iemand

uit Vossem te zijn. Ik zie deze persoon regelmatig terugkomen (hij reed wel enkele keren verkeerd).

Nadien zou ik hem terug zien met een kapotte velg, over en out voor hem, jammer!

 

Ook een blonde dame die bezig is aan haar 5de Raid des Hautes Fagnes. Chapeau!

Ik doe een praatje met Chris & Ivo, de Cape-Epic guys!

En een kort babbeltje met Jan, aka Thorgal van het 4-bikers forum.

Rond kilometer 60 voel ik stilletjes mijn band afgaan. Verdorie toch.

Wat ga ik doen, telkens bijpompen of toch maar wisselen?

Het is toch nog 25km dus besluit ik maar om deze te wisselen.

Net op tijd zie ik ook een scherp steentje in de buitenband zitten dat er helemaal doorzit.

En hop, wijle weeral weg. Vanaf hier begint het nu toch wel pijn te doen.

Mijn maag speelt mij weeral wat parten.

Aan de verschillende bevoorradingen toch proberen zo goed mogelijk te eten en te drinken en te verfrissen.

Ook de rivierdoorsteekjes doen ontzettend deugd aan de voeten en benen.

 

De laatste bevoorrading, nog 15km, maar met de klimmetjes 3 en 2 erin.

Deze ken ik nog en ben ik vorig jaar tevoet naar boven moeten gaan.

Nummer 3 is daar, scherp links omhoog draaien en ik rij zowaar het eerste stukje tot boven.

Het tweede stukje moet ik tevoet doen, maar de rest van de klim rij ik wel omhoog.

Ik heb mezelf al overtroffen. Helling nr. 2 (de voorlaatste) biedt zich aan,

ik probeer naar boven de rijden, maar de jus is helemaal uit de benen.

Dit wordt tevoet, heel de klim ligt in de volle zon en het blijft maar duren.

Mijn Brusselse tent-gebuur komt mij hier voorbij gereden.

We zien elkaar wel terug op de camping!

Nu is het wachten tot die laatste klim en het feit dat je Malmedy ziet liggen.

Je hoort de kerktoren luiden en je weet dat het voorbij is.

De laatste helling kan ik toch helemaal oprijden en een laatste afdaling brengt is in het centrum van Malmedy,

door de smalle straatjes rij ik over de laatste controlemat, 6u32 lees ik op de klok.

Net 1 minuut trager dan vorig jaar, maar gezien de weersomstandigheden, 1 extra bevoorrading,

1 bandenwissel ben ik toch tevreden. Kapot, afgezien, genoten,….daar doen we het voor.

 

Aan de finish zie ik John, precies of hij heeft een hele dag aan ’t strand gelegen, fris als een jong veulen.

Ik lever mijn chronochip in en begeef mij zo snel mogelijk naar de camping, ik wil een frisse douche.

De camping ligt in Arimont, zo’n 3km van de Malmedy en zo’n 1,4km omhoog!!

Dat is mijn laatste helling en ze doet nog serieus pijn ook.

Lekker douchen, nog beetje relaxen, tentje en fiets in de wagen steken en terug naar huis.

Het was goed, het was afzien, het was Malmedy.

Tot volgend jaar

.

Afstand  85km km,2400 hm

 

Verslag: Wim Hermans 19/6/2005


 

Uitslag Bierkarboys

 

1) Sam Baeten 3u 38min 12sec

289) John Vanderdood 5u 32min 31sec

436) Wim Hermans 6u 32min 43sec

490) Gaetan Pierrard 8u 33min 11sec

DNF Jean-Pierre Taymans