LCMT 2006

4-Daagse LCMT 2006

 

Low Countries Modder Tour !

(25-5-28/5/2006)


Foto's



Dag 1 Angleur-Houffalize (95 km/+-2100 hm)

Samen met Wim Hermans rij ik naar de vertrekplaats te Angleur aan het Hall

Omnisport waar zich net als vorig jaar het vertrek bevind.

Het is mijn derde deelname, 2003,2005 en nu dit jaar.

De LCMT is een belangrijk mountainbikevenement in de Benelux waaraan iedere

marathonmountainbiker ooit eens moet aan deelnemen, ook al omdat de organisatie

ervan vele anderen overtreft.

Van het rotweer dat er nu al heerst moet ik jullie waarschijnlijk niet veel vertellen !

Nadat ik de auto's met Nederlandse nummerplaten heb gevolgt komen we rond 7h45  aan in Angleur. Om 8h moet ik al terug zien te vertrekken om m'n wagen naar Stavelot

te brengen,de aankomstplaats op zondag de vierde en laatste dag.

Rond 9h ben ik Stavelot en de parking staat al half gevuld met Nederlandse wagens.

Ik stap in de eerste bus en net als iedereen begin ik mijn boterhammetjes op te eten.

De start in Angleur is pas om 11h en reken daar wat vertraging bij en je start bijna

op de middag met een zo goed als lege maag.

Terug in de sporthal van Angleur heeft Wim ervoor gezorgd dat m'n framenummer en valiesnummer klaar liggen zodat ik geen tijd verlies in de file aan de inschrijving.

 

De sporthal lijkt wat klein, er staan geen nadars en de fietsen staan en liggen zowat overal, het is wringen en sleuren met de valies om overal door te geraken.

Van het lekkere ontbijt dat de organisatoren hebben klaargezet kan ik door

tijdsgebrek maar weinig van genieten,maar het zag er zo te zien lekker uit.

De twee andere Bierkarboys zijn er ook,Jean-Pierre Taymans en Michel Taymans en onze streekgenoot uit Ottenburg Ronald Vanderlinden.

Het is even wat opgehouden met regenen als we aan de start staan maar pas rond 11h30 kunnen we vertrekken doordat één van de autocars vol met bikers uit Stavelot

in Luik is verloren gereden.

Volgend jaar zou de start en aankomst in Stavelot plaatsvinden zodat dit wordt

vermeden.

 

Het was vandaag dezelfde rit dan vorig jaar met een 12km lange aanloop op de asfalt- weg naast de oevers van de Ourthe, en dan was het baggeren tot op het einde.

De zware regen bleef uit tot aan km 30 en na de tweede bevoorrading stopte het

met regen maar begon wel te gieten, de regen viel met bakken naar beneden.

Op een echt baggerstuk waar de buldozers een pad onherkenbaar hebben gemaakt

en dan met rechts nog een diepe geul van bijna anderhalve meter draaien

de wielen gewoon vast door de modder en steentjes die zich hadden opgehoopt

tussen de maguraremmen.

De paden werden bijna beekjes, plassen waarin je niet weet of je er bijna helemaal

zal in verdwijnen enz,enfin je moet het zelf meegemaakt hebben,onbeschrijfelijk,

bijna onmenselijke omstandigheden, kan het nog erger ?

Michel,Jean-pierre en ikzelf hebben de rit uitgereden, Wim is zoals zovelen net

voor de laatste 12km langs de asfalt naar Houffalize gereden

Van de 234 ingeschreven chronorijders haalden er maar een 120 tal de aankomst.

Afstand 95km, gem 14,7km/u, pas iets voor 18h30 aangekomen

 

Dag 2 Houffalize-GH.Luxemburg-Houffalize (112 km/1750  hm)

Ja,het kan inderdaad nog erger, bij het vertrek is het al meteen goed aan het regenen,

ik kan zelfs het fototoestel niet bovenhalen.

Op de aftekenlijst aan de start staan er maar een kleine 280 van de 400 ingeschreven bikers, sommigen zijn al naar huis vertrokken.

Ik mis de start omdat ik terug naar de kamer moet lopen om m'n kilometertellerke te

gaan halen, Jean-Pierre heeft hetzelfde probleem.

Michel en Wim staan ons nog op te wachten, maar Michel merkt ineens dat de druk

uit de voorvork is verdwenen en moet eerst langs de technische bijstand passeren.

Bij de eerste asfaltklim staat Fons Moors, als we van ver beginnen roepen haalt hij

zijn fototoestel weer boven.

We rijden een inhaalrace en halen voor de eerste bevoorrading een 50tal bikers in.

De ganse dag hebben we door de regen,stortbuien en harde wind gereden.

Krakende takken, bomen die kreunen onder de sterke wind.

We zijn totaal onherkenbaar, zwarte gezichten "your not that beautifull"!!

Soms werden we uit de sporen geblazen, het was niet te doen,onmogelijke om-

standigheden.

De handschoenen zitten onder een dikke modderbrij en toen de regen voor een

paar minuten stopte heb ik het foto-toestel bovengehaald om een trekpaard en welgeteld1 biker te fotograveren, want veel volk was er na de eerste bevoorrading

niet meer onderweg, er reden meer bikers terug langs de asfalt dan wat anders.

Ik heb zelfs even een kruisje gemaakt, als dit maar goed afloopt,man man man,

miserie miserie.

Alleen het bovenlijf is droog gebleven, het hoofd moet ik onbewegelijk houden want

anders loopt er een koude stroom water over m'n rug,de billen en de bovendijen

liggen open door het schuren op het zadel,de lippen raken geirriteerd.

Iedere put en boomwortel geven nu een pijnscheut door m'n ...

De bepijling vond ik gisteren en vandaag uitstekend, de bevoorrading pico bello,

de organisatoren hebben de afgelopen jaren veel bijgeleerd.

Deze editie is de editie van 2005 aan het evenaren wat wateroverlast en slecht weer

betreft.

Michel, Jean-Pierre en ikzelf rijden deze helse rit uit,Wim rijd zoals zoveel anderen

na 30km terug naar de warme douches van het hotel, ik geef hem geen ongelijk.

Michel rijd een groot deel op een voorvork zonder luchtdruk, chapeau!

De avond is dan nog het mooiste moment van de dag, lekker eten, een onderons met

Michel,Ronny,Jean-Pierre,Wim,Luc Jennen en ikzelf en dan in de bar samen met

een paar mannen van de Pachthofbikers.

Ik weet ondertussen al wat ik morgen ga doen ,maar om de anderen niet te ont-

moedigen zeg ik nog niets,of spreekt mijn gezicht al boekdelen ?

Afstand 110km, gem 14,6km/u,

 

Dag 3 Houffalize-Bastogne-La Roche-Houffalize (+-90 km/1400hm)

Ik sta op om 7h20 op en als ik door de venster kijk dan is er aan het weer nog niets veranderd, conditioneel en mentaal zie ik het niet zitten om vandaag van start te gaan,

het plezier is er af, ook niet na aandringen van Jean-pierre.

Ik had er gisteren echt genoeg van, het is niet mijn weer.

Als ik m'n valies opentrek komt er een vieze geur uit, wat er in steekt heb ik

nog wat te drogen gelegt en de zak met vuile spullen op het balkon geplaatst.

S'avonds staat de grote radiator vollen bak,met de venster open, om de schoenen

en andere spullen droog te krijgen.

Michel,Ronald en Jean-Pierre starten wel, alhoewel Jean-Pierre aan de ontbijttafel

even aan het twijfelen was toen hij nog daar met mij alleen was.

Er zouden vandaag verschillende stroken geschrapt worden en vervangen door asfalt.

Nadien bleek dat de afstand maar 90 km was en dus een fluitje van een cent (als het

droog is) en dat er lange stukken asfalt inzaten, het had dan voor mij misschien toch

te doen geweest ?

Na 3 dagen hebben we nu nog geen enkel streepje zon gezien, geen enkel plekje

droog asfalt.

Michel, Jean-Pierre en Ronald rijden deze rit uit, proficiat mannen.

Afstand 0,0km, gem 0,0km/u,

 

Dag 4 Houffalize-Stavelot (103 km/2000hoogtemeters)

Het ziet er vanmorgen nog vrij somber en nat uit, maar terwijl we aan de ontbijttafel

zitten komt ineens de zon tevoorschijn, de eerste zonnestralen in 72 uur!

Om 7h verorberen we het ontbijt en als we gedaan hebben zien we al de eerste bikers

met hun valiezen de gang doorstrompelen, sommigen kunnen blijkbaar niet vlug

genoeg vertrekken uit de hel van Houffalize.

Kurt de grote baas van de LCMT doet nog een laatste speech.

Nog een laatste handtekening (zoals de echten) en we vertrekken allemaal samen, Michel,Luc,Ronald,Wim,Jean-Pierre en Ivan

Bij de eerste asfaltklim voelen de beentjes super aan, maar de bikers die gisteren

nog gereden hebben weten niet wat ze voelen, zure benen,pijn,afzien dus.

Het is niet eerlijk, wij hebben kunnen uitrusten en dat maakt een groot verschil.

De zon schijnt vollebak,eindelijk kunnen we van de mooie omgeving genieten,

maar er staan vijvers van plassen, paden die omgevormd in moerassen.

 

Jean-Pierre laat zich niet doen door de jonge Wim, de brede en de fijne gaan er

samen vandoor,maar ze rijden zo vlug dat ze verkeerd rijden en ik sta als eerste

aan de bevoorrading, ik moet lang wachten voor ze er aankomen.

In het Burg Reuland rijden we op lange klimmen, soms op asfalt en de wind staat

stevig en pal voor ons, de twee groten,Michel en Luc, trekken de kop met in het wiel

de twee kleintjes Wim en Ikzelf.

De tweede bevoorrading staat boven op zo een lange klim, maar even ervoor

kregen we door een donker bos een ware muur te verwerken, naar boven rijden was

hier niet simpel.

 

De 4 Bierkarboys zijn hier nog altijd bij elkaar, zouden de vermoeidheid hiermee te maken hebben dat niemand de anderen zomaar achter laat ?

Aan de laatste bevoorrading beweren de twee dames dat we hier al meer dan 80km

moeten hebben terwijl er op onze teller nog maar 73km staat.

Ontgoocheling bij vele bikers, we zouden 10km verkeerd hebben gereden.

Dat lijkt me raar, 10km verkeerd rijden en dan toch terug op het parcours komen.

 

Sommige bikers vliegen er nu in,het is toch maar een kleine 20km,

maar ik hou nog wat reserve voor 30km, en ik had gelijk, er moesten nog meer

dan 30km gereden worden en menige bikers zijn aan het sakkeren en krijgen

nog een fameuze klop van de hamer.

De laatste 20km zijn minder zwaar en vettig dan vorig jaar, het lange vettige stuk

door de Venen en een dichte bos zitten er nu niet meer in.

Deze laatste rit was natuurlijk zeer nat en vettig maar in tegenstelling toch de voor-

gaande dagen een echte begietbare tocht.

Weliswaar mag gezegd worden dat de bepijling op deze laatste dag opvallend

slechter was dan op de eerste dagen, maar de weersomstandigheden van

gisteren zullen hiermee waarschijnlijk wel mee te maken gehad hebben.

De organisatie verdient een pluim,we kunnen ons allemaal niet voorstellen wat er hier

allemaal bij komt kijken, de organisatie van een gewone toertocht is daar niets tegen.

 

Afstand 103km, gem 17,1km/u en 2000hm

 

Verslag:Ivan Dehertogh  29/5/2006