Lokaal beleid dekolonisering
Lokaal dekoloniseringsbeleid heeft tot doel de lokale samenleving te 'dekoloniseren'.
Dekoloniseren is een werkwoord: iedereen kan het in de praktijk brengen in zijn of haar eigen domein. Het is een bewustwordingsproces, dat leidt tot andere manieren van denken en doen.
De onafhankelijkheid van landen als Congo maakte nog geen einde aan de mentale infrastructuur die de kolonisatie schraagde.
Het westers superioriteitsgevoel blijft nog altijd veel van onze denkpatronen domineren.
Vandaar de noodzaak om te dekoloniseren: om onze geesten en gebruiken te dekoloniseren, onze openbare ruimte en universiteiten, onze kunsten, onze school, onze bibliotheek, onze lokale samenleving, onze Stad.
Sporen van koloniaal verleden in Halle in kaart brengen.
Gesprek over koloniaal verleden van Halle niet uit de weg gaan.
Straatnamen en monumenten die verwijzen naar het koloniale verleden moeten goed worden geduid.
Bij de keuze voor een naam van een nieuwe straat of nieuw plein denken aan figuren zoals Patrice Lumumba of Nelson Mandela.
De symbolische herbenoeming van een straat tot bijvoorbeeld Patrice Lumumbastraat kan een stap zijn naar een noodzakelijke dekolonisering van de openbare ruimte.
Het koloniale erfgoed bepaalt niet alleen ons straatbeeld, het zit ook tussen onze oren.
...
"Kolonialiteit is niet iets uit een stoffig verleden, geen afgesloten hoofdstuk uit de geschiedenis, maar iets wat nog steeds alive and kicking is. En zolang dit onbewust en onbenoemd blijft, heeft het een stevige greep op onze samenleving en de heersende machtsverhoudingen tussen mensen. Dat uit zich in hoe we met vluchtelingen en minderheden omgaan, in beeldvorming en representatie van diversiteit in de media, in onze economische relaties met het Zuiden, in schoonheidsidealen en schrikbeelden, in politiecontroles van gekleurde jongeren, ... "
