HOOGBEJAARD, KAPRIJP…

Column bubbel Stef Lories
Donderdag 5 november 2020

HOOGBEJAARD, KAPRIJP…

Stef Lories

5 november 2020




Screenshot van Blokken
van vorige week.

‘Mag ik eerst aan de beurt? Dit is hoogdringend. De medebubbel maakt geen bezwaar.’ 

Hij steekt meteen van wal. 

‘Dit is persoonlijk, weet u. Als ze die vertrouwde bomenrij kappen is het alsof ze een stuk van mezelf wegsnijden. Vele Hallenaren van mijn generatie zijn ermee opgegroeid. Die bomen behoren tot ons cultureel erfgoed, zoals de vaart in Damme. Wat ze nog zeggen: dat die bomen gevaarlijk zijn, en duur in ouderhoud, stel u voor!’ (windt zich op).  

Hij legt met enig ontzag zijn dossier op tafel.

‘Weet je wat ons probleem is? We weten te weinig van onze eigen fauna en flora. Als je eens wist wat zo’n boom oplevert. Jaja ik weet het, veel geld, maar los daarvan…De populier is kampioen in het vasthouden van CO-2. Bomen gaan zo het broeikaseffect tegen om nog maar te zwijgen van het fijnstof dat ze uit de lucht halen. Die populieren aan het Kanaal vormen een natuurlijke buffer tegen geluids- en geuroverlast, juist in zo’n industriegebied. Bomen zorgen bovendien letterlijk voor zuurstof voor de mens.  Als ze die bomen kappen zijn we dat in die omgeving voor tientallen jaren kwijt.’

‘Ja maar ze staan toch in industriegebied zoals u zelf zegt.’

Ja en dan is blijkbaar alles mogelijk. In dat geval heeft de Vlaamse Waterweg zelfs geen officiële kapvergunning noch omgevingsvergunning nodig. Trouwens, volgens mij was dat gebied vroeger, althans voor een groot gedeelte, weiland. Wie was er het eerst, de bomen of Côte d’Or en Colruyt?  Men heeft gewoon het gewestplan aangepast.’ 

Inheems en divers. Het nieuwe credo

‘De canada-populier werd in onze gewesten in de 18de eeuw ingevoerd. Nu krijgen ze de stempel ‘exoot’ en moeten ze blijkbaar verdelgd worden als ware het een nest van de Aziatische hoornaar.

Ze gaan aan nieuwe aanplanting doen: inheems om rechts gunstig te stemmen, divers voor de progressieven. Dat is toch gewoon ecologische marketing van mijn voeten!' (loopt rood aan).

Hij gaat door op zijn elan.

‘Trouwens hoe kan het dat Agentschappen die werken met publieke middelen zomaar kunnen beschikken over het openbare domein en erfgoed zonder enige inspraak en controle?’ Waarom zeggen ze niet gewoon dat die bomen weg moeten om economische redenen, voor de verbreding van het Kanaal? Zo’n type binnenschip haalt tot 80 vrachtwagens van de weg. Daar is in principe niemand tegen. Waarom dan al die geheimzinnigheid?’ (kijkt me vragend aan)

Ik blijf het antwoord schuldig.

‘En weet je wat nog het ergste is? Dat die gekapte bomen riskeren op de lange vaart te belanden voor bewerking in een ver land om dan per boot als plank terug op de Belgische markt te verschijnen. Zo worden onze natuurlijke bondgenoten zelfs tegen ons gebruikt. Rijp voor de slacht, kaprijp…Wij moeten dringend anders gaan denken over de medebewoners van onze planeet. Wij moeten ophouden de natuurlijke hulpbronnen uit te putten voor eigen gewin.’ 

Volgende week.

Dan onderhoudt mevrouw ons over de huidige stand van het feminisme.

Dat belooft.