Mijn FRIGO
Column Marc Heremans
Woensdag 4 november 2020
Binnen de grenzen van mijn frigo
Verkoeling drank en zoveel meer
Afkomstige producten van hier en uit andere oorden
Opgeslagen bewaard
Onteigend van hun herkomst
De boter, melk en eieren van bij de boer
De ham uit het Zwarte Woud
Vis uit de Indische oceaan
Chocola met cacao uit Mexico
Cake met vanillesmaak van de westelijke Pacific
Gruyère uit Zwitserland
Chorizo uit Spanje
Citroenen uit Israël
Sauvignon Blanc uit Z. Afrika
Een etensrestje risotto of chili con carne
In het vriesvak ijs uit Madagaskar
Ijsblokjes van drinkwater in Siberische koude.
Mijn frigo vol grenzeloze voeding
Werkt op energie van windmolens
Een led-lampje uit China
CO2 als koelvloeistof
Mijn frigo is kortom een wereldbol
Vol leven opgesloten in een box
Een mondiale op vergrendeling
Als ik hem opentrek
Begint het feest
Een open deur op tafel
Delen als ’t ware.
Toont mijn frigo zo zijn binnenkant
Daarin schuilt grenzeloze levenskracht.
Zet de frigo wijd open
ga aan de slag
in de wereld waar ieder van ons op wacht.
mahé
'We piekeren zoveel over de vreemden, de ontheemden, de nestbevuilers, de radicalen…
en toch houden we van zoeternij tot sambal
het is zo kort in ons bereik
in onze eigen keuken nog wel
dat we zelfs in onze alledaagsheid niet beseffen hoe wijds grenzen open zijn
en hoe we door beslotenheid zouden wegkwijnen van honger en dorst
laat ons delen, mededelen, herdelen, verdelen…
aan alle uithoeken van de tafel
Ons afsluiten, ons bezit toetsen aan andermans armoede
Onze neiging te negeren, ons op te sluiten in hoge waanzin
uit schrik voor onszelf
Weg ermee… nog eens anders zijn…niet eens jaloers, niet eens verstopt…'
Donna donna : de tekst begint met een beschrijving van een kalf dat op een wagen ligt, onderweg naar de markt. Het kalf kijkt droevig uit zijn ogen. Boven het kalf vliegt een zwaluw door de lucht. De wind lacht, de hele dag, en tot halverwege de nacht. Daarna volgt het refrein met alleen de tekst Donna donna. In het tweede couplet zegt de boer tegen het kalf dat het niet moet klagen. Het lied vervolgt met de retorische vraag: Waarom heb je dan geen vleugels, om trots en vrij te vliegen zoals de zwaluw? Maar de wind lacht nog steeds. Daarna volgt weer het refrein. In het laatste couplet staat dat kalveren zo gemakkelijk vastgebonden worden en geslacht, en dat ze nooit zullen weten waarom. Vervolgens weer de wind, en donna donna...
Donna donna is een lied over een kalf dat naar de slacht wordt gebracht. Het werd gemaakt door Sholom Secunda (muziek) en Aaron Zeitlin (tekst). Oorspronkelijk was het een lied in het Jiddisch. Het werd in 1940-41 gecomponeerd voor het toneelstuk Esterke.
De tekst werd midden jaren 1950 in het Engels vertaald door Arthur Kevess en Teddi Schwartz. Het lied werd vooral in Angelsaksische landen zeer bekend en is inmiddels een traditional. Het werd vooral populair nadat het in 1960 was opgenomen door Joan Baez op haar album Joan Baez. Het werd veel gebruikt tijdens protesten voor mensenrechten in de jaren 1960.
'Grenzen verleggen in coronagrenzen'
Marc Hermans (mahé)
4 november 2020
Als iemand sterft zet men het raam open om zijn ziel als een vogel vrij te laten wegvliegen.
Als er iets is zonder een begrenzing
Dan is dat aan onze bucket list
Nog eens op vakantie kunnen.
Je nog eens goed in je vel voelen
Nog eens veel vrienden aan tafel hebben
Nog eens genieten van een concert, een theatervoorstelling.
Me nog eens zot jong mogen voelen.
Er zijn geen grenzen aan al “het nog eens”
Toch zit ik hier vrij voldaan bij mijn koffietje en boterham,
Mijn yoghurt met zaden, noten en aardbeienstroop
Uit onbegrensde oorden
Hier verzameld op het blad van mijn ovale keukentafel
Het moet erg zijn als je enkel omgeven wordt door ‘ niet eens ’
Niet eens brood op tafel.
Niet eens werk.
Niet eens een laptop voor mijn kinderen.
Niet eens een internetaansluiting.
Niet eens een warme thuis.
‘Niet eens’ en ‘nog eens’
Nog van dat
Weeral niets!
Waar wachten we op?
We staan voor grenzen!
Bevrijdend kijken naar de vrije zwaluw in de lucht. Laat je niet als een kalf naar de slachtbank brengen maar wees vrij als een zwaluw .
Koffie tot de rand gevuld
Boterhammen gesmuld
Kijken over het balkon van de buren
Gluren hoe zij de eindjes borduren
Kijken over de Mexico wall
Wij die dachten aan de Berlijnse muren val
Kijken over de borders
Kijken naar de begrensde vluchtelingenkampen
Kijken naar de gesloten instellingen
Kijken naar stranden van cocktailbars
Niet eens voor hen
Wel voor ons
De hond bakent zijn territorium
De mens zijn rijkdom
De arme zijn laatste ziel
De soldaat het geladen geweer
De agent zijn afweermatrak
Sammy zijn beleidsplan
Geen mens is buiten zijn grenzen op ’t gemak
Of je erin woont sinds dag en nacht
Of van buitenkomt geheel onverwacht
Nu we binnen blijven
Zijn onze grenzen nog scherper
“Fuck you” schreeuwt de ontembare bestuurder in zijn autostolp
Als de fietser buiten zijn lijnen bolt
Onze binnenkamers gevuld met trauma geweld
Agressie binnen de kaders van een kleine omgeving
Van 55 tot 105 m² ruimte
De uitlaatkleppen afgesloten.
Brillen over de maskers bedampt.
De pret verstoort
Burgerzin, solidariteit, vrede, gelijkheid
Voor de bek van de draak die op de markt staat.
De school kan het digitaal niet lijfelijk bijbrengen
Mensen leven buiten hun klassenwijsheid
Kudde, gemeenschap, gelijken
Wat wordt de toekomst
Grenzeloze gedachten vol edelmoedigheid
Of schijn, oneerlijkheid en bedrog als weleer
Tochtstrippen voor deuren
Geen wind meer door spleten
Muren met prikkeldraad
Geen kind meer om samen mee te spelen
Draden, muren, rasters
Mensen zoeken zoveel om in te kaderen
Foto’s herinneringen, grootse dingen
De corona bracht ons tot hold
Eens eruit ligt een verwarde wereldvrede op ons bord
Tijd om de tafel af te ruimen.
Het venster op de wereld te openen.
Genieten van de frisse lucht
Klimatologisch ontwaken
Voor niemand nog enge grenzen bepalen .
Zuivere kanalen en zuurstofverhalen.
Niet alleen in novembermaanden.
mahé