Embedded Files
Klinisch redeneren en SOEP denken
Klinisch redeneren en SOEP denken
Hoe het klinisch redeneren in de literatuur beschreven wordt, gaat het uit van het ‘hypothetico deductive model’(Banning, 2008). Dit is echter slechts één van de denkstrategieën die artsen toepassen. Ze gebruiken in hun totale denkproces ook ervaringskennis van de statistische verdeling van kenmerken in de patiëntpopulatie, paradigmatische voorbeelden uit hun opleiding, impactvolle casussen van zichzelf of collega’s en daarbij wisselen ze tussen verschillende denkstrategieën, afhankelijk van de situatie.
Het SOEP (probleemgeörienteerd) -denken wordt weergegeven als een proces dat bestaat uit de volgende stappen:
Verzamelen van Informatie (Subjectief en Objectief)
Wat is er mis met de patiënt? (Evaluatie)
Wat gaan we daaraan doen? (Evaluatie)
Uitvoeren plan (Plan)
Waarbij opgemerkt dat het SOEP-denken een iteratief denkproces is; bij nieuwe informatie (Subjectief of Objectief) wordt opnieuw bedacht wat er mis is en wat daaraan gedaan kan worden.
Bron: Eindverslag ‘Ontwerp Kerndossier Medisch Spectrum Twente’, Marjolijn Elsinga, juni 2016, ISBN: 978-90-444-1451-6 (Eindverslagen Stan Ackermans Instituut; 2016/020), Eindhoven University of Technology Library
Procescyclus
Procescyclus
Het iteratieve SOEP probleemgeorienteerde-denken betekent dat processen in de zorg flexibel moeten worden ingericht. Het dient mogelijk te zijn tijdens een proces uitstapjes te maken en andere diensten aan te roepen. Daarnaast is het zorgproces zelf ook cyclisch en worden processtappen en werkprocessen zo nodig herhaald.
Dit krijgt in de praktijk vorm doordat vanuit het zorgproces processen kunnen worden aangeroepen door middel van ordermanagement voor het leveren van diensten. Deze ordercyclus verloopt via de stappen aanvraag, acceptatie , planning, uitvoering, oplevering, notificatie en acceptatie, waarna de order gesloten is.
Geïnspireerd op het procesmodel van Ziekenhuis Rivierenland.
Page updated
Google Sites
Report abuse