A

De Veldstraat werd op 13 oktober 1931 hernoemd naar Alfons Deschutter, gesneuveld in WO1 en afkomstig uit deze straat.

Hij werd geboren te Ekeren op 26 augustus 1894 en is overleden te Hoogstade op 18 augustus 1915. Hij werd juist geen 22 jaar. De familie woonde in nummer 15.  

Alphonse De Schutter, de ongehuwde zoon van Jean August en Maria Petronilla Vrint, treedt in 1914 als milicien (Soldaat Tweede Klasse - mil 1914 - stamnummer 105/60598) in dienst van het Belgisch leger.  Hij dient bij het 5 Li 1/4 (4 Cie).Op 17 augustus 1915 raakt hij in de sector Diksmuide door obusscherven gekwetst en wordt met een open linkerdijbeenbreuk geëvacueerd naar het Belgian Field Hospital, dat gevestigd is in het Gasthuis in Hoogstade. Hij overlijdt daar de volgende nacht om 1 uur.  Het slachtoffer wordt op 19 augustus 1915 begraven op de Belgische militaire begraafplaats van Hoogstade. (Hoogstade, Brouwerijstraat - Militaire begraafplaats Hoogstade graf nr 91)

In 1934 worden op  de nummers 19 en 21 een extra verdiep opgetrokken.  De nummers 1-3, een dubbelwoonst, dateert van 1935.  Nummer 30 volgt in1938. 

Een 400 jaar oude beuk siert de straat tot op de noodlottige dag donderdag 11 april 1940.  De nieuwe eigenaar van de gronden J. Janssens laat de boom kappen.

Aan de overzijde, kant van de Kapelsesteenweg, worden pas na de oorlog huizen gebouwd.  

nummer 7: Meubelmakerij en Schrijnwerkerij L. Rommers (1931) .  In 1928 verkocht men hier ook koffie van Pelikaan in pakken van 1/4de kg.  

nummer 13: Bloemkwekerij Polydoor Massé

nummer 19: Beeldhouwer in hout Willem Bonaers (1929)

"nevens nummer 21" wordt in december 1945, wegens onverdeeldheid, een diamantslijperij met 29 molens en voorliggende bouwgrond alsook een naastliggende bouwgrond  verkocht.  Beide percelen zijn 7,5 meter breed en 466 m²  groot.

In september 1939 wordt een eerste poging gedaan voor de verkaveling van de gronden tussen de  Kapelsesteenweg en de Alfons De Schutterstraat.   Bij notaris Hermans in Antwerpen wordt openbaar een "schoone villa" verkocht aldaar gelegen langs de Kapelsesteenweg 121.  De koop wordt verdeeld in 12 loten.  De villa en 11 bouwgronden.  Lot 3-7 liggen langs de Kapelsesteenweg, lot 8-12  sluiten aan op lot 3-7 maar liggen langs de Alfons De Schutterstraat.    Informatie beschikbaar bij de notaris en in hotel "La Chapelle" in St. Mariaburg.

De aankondiging vermeldt:  

"De aandacht der liefhebbers wordt bijzonder gevestigd op de goede ligging dezer goederen.  In het centrum van Ste Mariaburg, op de groote verkeersbaan van Antwerpen naar Bergen-op-Zoom op 100 m. van de halte der trams en autobus."

Pas in 1948 wordt er verder verkaveld tussen de Kapelsesteenweg en de Alfons De Schutterstraat.  Op 14 juni 1948 wijst notaris Roevens in café Verbist op de Kapelsesteenweg  242 10 percelen bouwgrond definitief toe.  De aankondiging vermeldt nog dat de gronden bijzonder gunstig gelegen zijn voor handelszaken.

Deze straat was reeds aan het einde van de negentiende eeuw een gekasseide straat, genaamd 'Brilstraat'. 

Op verzoek van het Davidsfonds werd de straat op 1 augustus1936 hernoemd naar de Limburgse schrijver Alfons Jeurissen (1874-1925), die tijdens de laatste jaren van zijn leven in Ekeren verbleef. Hij overleed in deze straat op 18 juni 1925 (nr 8).   

Alfons schreef ondermeer "Broeder Bertus", "Heikleuters", "Op de Vlakte", "Heksendans",...  De novellen van Jeurissen spelen zich in hoofdzaak af in het Limburgse Kempen en in het Maasland. Hij behoort tot de heimatschrijvers rond de eeuwwisseling en door gebrek aan een officiële standaardtaal is zijn werk doorspekt met Limburgse woordenschat.

Op nummers 37-39 is een bijna symmetrisch samenstel van twee woningen uit het tweede kwart van de twintigste eeuw bewaard.  De aanvraag van de bouwvergunning voor het nummer 39 dateert van 23 april 1929 en geeft de Brilstraat als locatie op, de Veltwijcklaan was nog de Hofstraat.

In deze straat vind je ook de gemeentelijke jongensschool.  Ze werd in gebruik genomen vanaf 1878 als gemeenteschool (Rijksschool) en uitgebreid met een verdiep in 1929.    

Op zondag 18 september 1938 worden nog een aantal nieuwe lokalen van de nijverheidsschool (nummer 11) plechtig in gebruik genomen.  De school zlf heropent op maandag 3 oktober 1938 om 19.00 uur met avondleergangen in bouwkunde en werktuigkunde.  In de school herneemt ook het Vlaamsche Kruis haar lessen. 

In 1946 is de Rantsoeneringsdienst in de school gehuisvest.  Zo worden daar in september 1946 de melkzegels voor de 78ste periode verdeeld voor de inwoners van Ekeren Centrum en Leugenberg.  "De zegels worden afgeleverd tegen voorlegging van de nieuwe rantsoeneeringskaart, de melkkaart en de eenzelfigheidsbewijzen".  St. Mariaburg in Hotel Laboureur, Schriekstraat.  Donk in lokaal kinderen Cools over de kerk en Hoogboom in de aangenomen Meisjesschool op de Hoogboomsteenweg.

Tot 6 januari 1945 liep de straat door tot aan de Dorpstraat. Door de afbraak van de vernielde hoeve "De Zwaan" (door de inslag van een V-bom) ontstond het Kristus Koningplein en werd de straat gevoelig ingekort. 

Op 23/07/1946 vroeg Madereel C. een bouwvergunning aan om de woning met garage weer op te bouwen.(nr.21).  De garage werd opgericht tussen 1931 en 1934 (4 vergunningsaanvragen) en staat op de plaats waar tot dan café "Het Eeckersch Hof" bij Emiel De Roos was gevestigd.  In 1922 kreeg hij nog een vergunning om het bestaande huis op te delen in 2 woningen.

Het notarishuis op nummer 42 dateert al van voor de oorlog.  Hier was notaris De Bie gevestigd.

In deze straat, op nummer 4,  was ook autobusmaatschappij Van Looy gevestigd.  In het Archief van de provincie Antwerpen, Autobusdiensten, 1893-1940 vond ik de volgende vergunningen:

• Antwerpen - Ekeren door de heer Willems, nadien door heren Van Looy en Mertens, gevolgd door de firma Adriaensens en Van Looy. 1924-1929

• Antwerpen - Ekeren - Mariaburg door de heer Van Looy. 1929-1939

• Antwerpen - Ekeren - Mariaburg door de heer Van Looy: verlenging exploitatie, zonder gevolg. 1938-1939

• Antwerpen - Ekeren door de firma Adriaensens en Van Looy. 1931-1935

• Antwerpen - Ekeren door de heer van Looy. 1933-1937

• Heer Van Looy (lijn Antwerpen - Ekeren). 1926-1937

• In 1938 werd een nieuwe vergunning aangevraagd voor 10 jaar, te starten vanaf 9 augustus 1940 voor de autobusdienst Antwerpen (Victorieplaats) tot Ekeren (St. Mariaburg).  

Genoemd naar Alfons Wens (1895-1973), gemeentesecretaris (1922-1962)

Een deel van Pastorijveld kreeg in september 2020 deze nieuwe straatnaam.  Zo werd de onduidelijkheid rond de huisnummering van het Pastorijveld opgelost en een Ekerse vrouw geëerd.

Amelia en haar dochter waren lid van de Nationaal Koningsgezinde Beweging.   Briers wordt op 28 maart 1944 ontdekt door agenten van de Sipo-SD. Tijdens een huiszoeking ontdekken ze dat ze twee personen onderdak bood, waarvan één jood. Amelia wordt opgepakt, haar dochter iets later diezelfde dag. Na een kort verblijf in de gevangenis in de Antwerpse Begijnenstraat komt ze terecht in het concentratiekamp voor vrouwen in Ravensbrück. Daar overlijdt Amelia Briers eind februari 1945.

Op 22 september 2003 werd de naamgeving voorgelegd op de districtsraad. Daar Ekeren in 2004 25 jaar verzusterd zou zijn met de Duitse stad Andernach was het gepast een deel van het nieuw aan te leggen wegtracé in de nieuwe verkaveling aan de Wilgenhoevestraat te benoemen als Andernachstraat met als onderschrift “Duitse zusterstad sinds 1979”.

Aangelegd rond 1897  als verbinding tussen de Bist en het centrum van Sint-Mariaburg. De huidige aanleg gebeurde in 1929, samen met de omliggende straten. Genoemd naar maatschappij Antverpia, die de wijk Sint-Mariaburg ontwikkelde en waarvan de burelen werden overgebracht naar Sint Mariaburg op 18 juni 1901.

Grotendeels bebouwd met landhuizen uit circa 1900 in omhaagde tuinen. Op nummers 1, 2, 3 en 6 landhuizen in opdracht van Van de Weyngaert, naar ontwerp van Floris Verbraeken, opgetrokken in 1897. Het betreft de eerste reeks huurvilla's die door Antoon Van de Weyngaert werden opgericht in Sint-Mariaburg; typerend voor deze panden is de aanwezigheid van een toren (oorspronkelijk in een aantal gevallen voorzien van kantelen). 

Zeker van 1919  tot en met 1921 werd op nummer 2 drank verkocht.  Zymn: Amercan drink 0,65 frank de liter.  Maar ook Guinnes, Pale-ale, Top bronwater en Globe limonade door de Wwe Arcay-Raets

Op nummer 10 het voormalige "Hotel Saint Jean", gebouwd tussen 1897 en 1903.  In 1921 werd nummer 10 nog verkocht onder de naam villa "St-Joseph" , 1515 m².   Ook de stoelen en tafels werden verkocht.  1931: Weer een openbare verkoop van nummer 10 nu de villa "Noetje", 1515 m² voorzien van gas, electriciteit en stadswaters. 

In 1934 is er de openbare verkoop van nummer 6: de  Villa "Yvonne" met garage en hof, 1105 m².  In 1937 nummer 3, spijtig genoeg villa zonder naam.

De winkel op de hoek van de Antverpiastraat en de toenmalige Geestenstraat was in 1900 een kruidenierszaak, Mestag.

In 1965 wordt de eerste vergunning voor een appartement met  2 garages afgegeven. 

Voor 1921 was dit een beukendreef, in het verlengde van de dreef van het kasteel Veltwijck. In 1921 begon de bouw van woningen. Voornamelijk eengezinswoningen in rijverband. Genoemd naar August Scheyvaerts, geboren te Mechelen op 19 januari 1857 en overleden te Ekeren op 31 maart 1918.  Burgemeester van Ekeren van 1894-1918.

In 1946 werd de straat verder verkaveld.  Er werden toen 12 loten bouwgrond verkocht tussen de 500 en 700 m² per lot, 7.673 m² in totaal.

Op de nummers 100-110 oorspronkelijk symmetrische samenstel van woningen. Op nummer 100-102 samenstel van twee woningen met bouwtoelating uit 1923, met glazen luifels boven de portieken (relatief zeldzaam). Het pand op nummer 112 met identieke opbouw is niet bewaard. De overige woningen van het ontwerp uit 1923 bleef wel bewaard. Het betreft vier burger- of arbeiderswoningen op de nummers 104 en 110. 

Op nummers 66-74 reeks van vijf gelijkaardige burgerwoningen Nummer 66 op de hoek gelegen, aan zijde Jozef de Weerdtstraat met Mariabeeld op de afgeronde hoek.

Tussen 28/10/1941 en 27/11/1942 werden voor nummer 65 door de gebroeders Laureyssens vergunningen voor een nieuw werkhuis, bergplaats en magazijn aangevraagd. In 1943 kwamen daar nog stapelplaatsen bij. 

Nummer 40 was wasserij De Polder.

Voor nummer 47 werd een vergunning aangevraagd  in 1948 voor de bouw van een koffiebranderij.