Vrije Universiteit
Tijdperk: van 1848 tot 1914
Ontleend aan Wikipedia
Geschiedenis
De VU is opgericht op 20 oktober 1880 door een groep orthodox-protestantse christenen onder leiding van de theoloog, journalist en politicus Abraham Kuyper (tevens oprichter van de Anti-Revolutionaire Partij), en later, van 1901-1905, premier). De oprichting van de VU had direct te maken met Kuypers streven naar een volwaardig bestaan voor de orthodox gereformeerden, de zogeheten kleine luiden: zij konden nu studeren aan hun eigen universiteit.[2] Ook konden aan de VU predikanten worden opgeleid die calvinistisch in de leer waren, in tegenstelling tot predikanten die van de vrijzinnige theologische faculteiten aan de rijksuniversiteiten kwamen. Met de VU wilde Kuyper echter meer dan de kleine luiden emanciperen of orthodoxe predikanten opleiden. Hij wilde dat de academische wereld niet langer zou worden gedomineerd door de liberalen, die volgens hem een niet-christelijke, zogenaamd neutrale wetenschap beoefenden. Volgens Kuyper was het mogelijk een christelijke wetenschap te ontwikkelen op basis van de zogenaamde "gereformeerde beginselen". De door Kuyper en zijn medestanders ontwikkelde school van denken - op het terrein van de wetenschap, politiek en samenleving - wordt neocalvinisme genoemd.
In 1905 kregen de afgestudeerden van de Vrije Universiteit dezelfde rechten als die van openbare universiteiten (de zgn. effectus civilis) en hieraan werd als voorwaarde een tijdpad verbonden voor uitbreiding tot een volledige universiteit met het gehele "klassieke" aanbod aan faculteiten. In 1930 diende de VU ten minste vier faculteiten te hebben, in 1950 vijf. In 1930 werd de faculteit der wis- en natuurkunde als vierde faculteit opgericht, in 1950 volgde ten slotte de felbegeerde faculteit der geneeskunde (al eerder waren er pogingen gedaan om een volledige medische faculteit op te richten, maar de medische faculteit bleef lange tijd erg klein). Vanaf 1970 werd de VU op dezelfde wijze volledig bekostigd als de openbare universiteiten.
Het hoofdgebouw van de VU was vroeger in het centrum van Amsterdam te vinden, aan de Keizersgracht 162. Door het toenemende aantal studenten verhuisde de universiteit vanaf de jaren zestig, in fasen, naar de huidige campus aan de De Boelelaan.
De VU heeft tot de jaren 70 een sterke binding gehad met de Gereformeerde Kerken in Nederland, terug te zien aan de lijst met alumni en oud-hoogleraren. Zo bestond er in de Gereformeerde Kerken een apart deputaatschap dat de verstandhouding tussen de Kerk en de faculteit Theologie van de VU regelde. Samen met de Theologische Universiteit in Kampen was de VU de universiteit waar traditioneel de predikanten voor de Gereformeerde Kerken in Nederland werden opgeleid.
Andere links