Politie

Dat een veldwachter als gewone arbeider werd gezien blijkt wel uit het raadsverslag van 24 december 1881 wanneer wordt besloten om de hoog bejaarde Rosier te ontslaan:

Voorstel van burgem. en weth. tot het toekennen van eene tegemoetkoming voor levensonderhoud aan J. Rosier te Burgwerd.

Mijne Heeren

Al geruimen tijd is het door ons wenschelijk geacht, dat de hoog­bejaarde gemeente ambtenaar Johannes L. Rosier in zijne functiën van politiebeambte, wegwerker en ijkmeester der botervaten door een jeugdiger en krachtvoller persoon mogt worden vervangen. Wij aar­zelden echter steeds daartoe over te gaan, omdat de man daarmede van zijn eenig middel van bestaan zou zijn beroofd. Nu echter heeren gedep. staten onlangs er bij ons op hebben aangedrongen om een anderen ijkmeester aan te stellen, nu ook hebben wij het in het welbe­grepen belang van de gemeente noodig geoordeeld, gelijktijdig ook de andere functiën aan jeugdiger krachten toe te vertrouwen. Het ligt alzoo in onze bedoeling Rosier met ingang van 1 Januani e k. uit al zijne gemeentelijke bedieningen ontslag te verleenen. Wij vertrou­wen echter, dat wij, wanneer we ten behoeve van dien 84 jarigen grijsaard, die bijna 40 jaren de gemeente naar zijn beste krachten heeft gediend, een beroep doen op de toegeeflijkheid van uwe verga­dering, bij haar een gewillig onthaal zullen vinden. Uwe vergadering kan het naar onze overtuiging niet willen, dat zulk een ouden dienaar in den avond zijns levens hulpeloos uit de dienst der gemeente weg­gezonden en aan de zorg van een of ander armbestuur overgelaten worde. Met vrijmoedigheid doen wij het voorstel om te besluiten:

Aan den met 1 Januari 1882 te ontslanen politiedienaar enz. Johannes L. Rosier uit de gemeentekas eene tegemoetkoming voor levensonderhoud te verleenen tot een bedrag van f 200 per jaar.

De heer Anema kan zich niet met dit voorstel verenigen. Is de man zoo hoog op jaren, dat hij niet meer werkzaam kan zijn , dan moet hij bedankt worden maar om een politieagent en weg­werker eene tegemoetkoming voor levensonderhoud te geven, ligt niet op den weg van den raad. Als de man niet in zijn levenson­derhoud kan voorzien, dan moet hij zich wenden tot armvoogden, anders heeft men legio van dergelijke verzoeken te wachten.

De heer Aukema kan zich zeer goed met het voorstel van bur­gem. en weth vereenigen, want die som zal het anders toch aan de gemeente kosten. De man is oud en, zoover bekend, altoos goed bij zijn pligt geweest.

De heer Anema stemt toe, dat de man als politieagent en wegwerker misschien altoos flink op zijn pligt gepast heeft, maar daarvoor heeft hij altoos belooning gekregen en heeft nu niets te eischen.

De heer Ledeboer heeft vroeger meermalen meegewerkt tot het verleenen van dergelijke pensioenen, maar is daarvan terug gekomen en zal, behoudens bijzondere omstandigheden er altoos tegen stemmen. De pensioentrekkende contribueren er toe en hebben dus aanspraak; maar een politieagent staat gelijk aan iedere ander arbeider en spreker ziet niet in dat deze nuttiger is dan een ander arbeider.

Na enig gesteggel wordt toch besloten om Johannes Rosier een pensioen te geven van f 200,- per jaar. 

In 1881 komt er een nieuw Reglement van Politie voor de gemeente Wonseradeel.

In dit reglement staat beschreven wat er zoal verboden is en waar de veldwachter tegen op moet treden. Hierin komen zaken als openbare orde, verkeersveiligheid, hygiëne, toezicht op woningbouw, brandveiligheid enz aan de orde. Ook moet de veldwachter er op toezien dat paden, wegen, bruggen en vaarten in goede staat blijven en voor het publiek veilig begaanbaar zijn.

De volgende politiedienders hielden het minder lang vol dan Johannes Rosier, ze losten elkaar om de 2 jaar af.

Van 1882 tot 1884 Jacob Heikes, 1884 tot 1886 Jan Hettema, 1886 tot 1888 Willem Boonstra, 1888 tot 1890 Markus Luxwolda de Boer.

In 1890 wordt Jan Mulder veldwachter, hij woont op Sjungadijk 14 dat door meerdere gezinnen wordt bewoond. Jan Mulder is hier tot 1905 diender.