пераклады

з англійскай мовы

Уолтар Мэй "Два наказы"

Бабка памірала –Усё мне адказала:У сцяне іржавы цвік,Кучаравы свой парык,І стаптаны чаравік.У гаршку былінку,Гліняную свінку,Вясёлую катрынку,Свой бяззубы грабянец –Жыві шчасліва, маладзец!Дзед паміраў –Ўсё мне адказаў:Марскую безказыркуЗ працёртай круглай дзіркай,Матроскую цяльняшку,Каб жыць было няцяжка,Дадаў яшчэ ў запасМне верны свой кампас,Намаляваў і план –Трымай на акіян!

Уолтар Мэй "Пірат"

– Я пазнаў ў вас, дзядзя,Вы – марак.– Так.– Ну, а карабельВаш дзе?– На вадзе.– А што ў торбачцыУ вас?– Хлеб.– Паспытать ягоХоть разМне б.Я хачу васПапрасіць…– Папрасі.– Хлеба вашагаЎкусіць.– Укусі.– Ах, якая смаката!Што за смак!– Вось адразу і відно,Хто марак.– Вы не супрацьУзяць з сабою і мяне?– Не.– Дык хутчэй у акіян!– Ёсць!– Як вас зваць, капітан?– Косць!– Ой! Крыж-Накрыж?!Вы – разбойнік?Пірат?– Што ты, брат,Спалохаўся,Не рад?– Не спалохаўся,Але, пірат, з табойНе пайду я ў мораНа разбой. Хоць казала мамаМне не раз,Што разбойнік я,А не пайду да вас.Не жадаю,Не хачу піратам быцьІ не колі не згаджусяЗ вамі плыцьНі на поўдзень,Ні на захад,Ні на ўсход,Мне ад васПаварот –Поўны ход!Толькі ўцяміцьНе магу я ніяк:Калі вы – пірат,Чаму такі дабрак?– То-та, хлопчыкДарагі мой, і яно,Што шукаю я піратаўДля кіно.

Віртуальны музей Васіля Віткі "Народжаны пад знакам паэзіі"