Wonder - R.J. Palacio
Post date: Apr 5, 2013 9:24:44 AM
´Als ik een toverlantaarn vond en ik mocht één wens doen, dan zou ik wensen dat ik een heel normaal gezicht had dat niemand opviel. Ik zou wensen dat ik over straat kon lopen zonder dat mensen gauw de andere kant op keken als ze me zagen. Zo denk ik erover: de enige reden dat ik niet gewoon ben, is dat niemand me zo ziet´ Aan het woord is de tienjarige August,´Auggie´, die geboren is met een ernstige gezichtsafwijking. Als tienjarige gaat hij voor het eerst naar school. Een aantal kinderen wordt gevraagd Auggie te helpen zijn weg te vinden in deze nieuwe omgeving. Hij krijgt het niet makkelijk. Iedereen kijkt altijd naar hem, openlijk of stiekem. De meeste kinderen laten hem links liggen, sommige maken hatelijke opmerkingen en sluiten hem buiten. Een enkeling maakt contact. Auggie slaat zich er doorheen. Hij blijft zichzelf en maakt vrienden. Wonder is het debuut van de Amerikaanse schrijfster Palacio. Aanleiding voor het schrijven van dit boek was een gebeurtenis die ook in het verhaal voorkomt: de schrik van kleine kinderen die een mismaakt gezicht zien en de reactie van volwassenen daarop. Het verhaal van Auggie wordt door verschillende mensen verteld. Naast August komen een aantal mensen uit zijn omgeving aan het woord: twee klasgenoten, zijn oudere zusje Via en haar vrienden. Bij de vrienden en klasgenoten lezen we vooral dat ze zich niet laten afschrikken door Auggies uiterlijk en zijn persoonlijkheid (leren) waarderen. De een ziet dat direct, de ander doet er wat langer over. Het meest aangrijpend en interessant zijn de stukken waar Via aan het woord is. Het is duidelijk dat ze veel van Auggie houdt, maar ook dat ze veel moet inleveren:´August is de zon. Mijn vader en moeder en ik zijn planeten die om de zon draaien.´ Op haar nieuwe school wil Via liever niet´de zus van´ zijn en ze probeert haar familie daar weg te houden. Als dit tot een uitbarsting komt lost de schrijfster het wat makkelijk op: ze laat de hond dood gaan. Na deze grote schok is alles al snel weer pais en vree in het gezin. Jammer dat Palacio dit thema niet wat verder heeft uitgewerkt.
Hoewel er veel mensen aan het woord komen, blijft de stijl hetzelfde. Alleen bij Justin, het vriendje van Via, doet de schrijfster een duidelijke poging hem een eigen stem te geven. In dit gedeelte gebruikt ze geen hoofdletters of interpunctie:´the running monologue inside his head has no time for capital letters or punctuation´.
Palacio laat niet iedereen aan het woord. De grote aanjager in het buitensluiten van Auggie, Julian, zwijgt. De schrijfster wilde hem geen podium geven voor zijn (voor)oordelen. Ook de ouders komen niet aan het woord. Zij worden als ideale ouders ten tonele gevoerd: vol geduld en begrip en voor iedereen aardig. Palacio wil de ouders alleen door de ogen van de kinderen laten zien; hun twijfels, zorgen en moeilijke momenten houdt ze verborgen.
Wonder is een boek dat veel reacties heeft losgemaakt. Het stelt de lezer voor de vraag: wat doe jij als je geconfronteerd wordt met het uitzonderlijke? Zie je alleen de afwijking, of zie je ook de mens achter de afwijking? En wat doe je als er gepest wordt: durf je op te komen voor degene die buitengesloten wordt, of kijk je weg. Palacio wil graag laten zien dat openheid en vriendelijkheid altijd opgemerkt wordt. Ze noemt haar boek daarom ´a celebration of kindness.´
Het boek eindigt in een apotheose van vreugde: ´I chose to end the book on a happy note in Auggies live´. Dat is in onze nuchtere Nederlandse ogen allemaal wel een beetje veel van het goede. Maar lekker is het wel.
Wonder
R.J. Palacio
Querido, 2013 € 16,95