Het kastensysteem; de Heer toont geen partijdigheid; actie versus inactiviteit.
Hoewel zuiverheid van geest het allerbelangrijkste is, is de kastenorganisatie (varna) voor de bescherming van de samenleving en het individu in het rijk van het goddelijke ook erg belangrijk. Het kan nooit worden weggeblazen door spot, kritiek of veroordeling, want welzijn is essentieel voor iedereen. Daarom moeten heersers en geleerden gevoelens van woede en haat opgeven, zich rustig verdiepen in de voor- en nadelen, en de organisatie op orde brengen. Dat is wat je moet doen. Het is niet juist dat wijze mensen en intelligente geleerden de zinloze kritiek van jaloerse en onwetende mensen steunen. Degenen die de kaste ontkennen vormen zelf een kaste; degenen die religie ontkennen vormen zelf een nieuwe religie. Zelfs degenen die veel weten, krijgen vooroordelen over kasten en praten alsof ze net zo onwetend zijn als de rest. Dat is het wonder!
Elk object heeft bepaalde grenzen; als het de grenzen overschrijdt of er doorheen breekt, wordt het vernietigd. Wat is de test van zijn identiteit? De coördinatie tussen zijn aard en zijn vorm. Als het de vorm heeft, maar niet de aard, dan is het onwerkelijk, vals. En als elke klasse geen speciale limieten heeft, hoe kan deze dan als een klasse worden geïdentificeerd? Het zal noch dit noch dat zijn, een amorfe massa, een verwarde groep. Het kastensysteem is een door God bepaalde organisatie, en werd daarom vele generaties lang door de grote wijzen, heiligen en oudsten gekoesterd en voortgezet. Maar in dit ijzertijdperk (kali-yuga) doen de meest intelligente mensen het af als nutteloze rommel.
Hoe kunnen mensen zonder diep onderzoek, zonder discriminatie, naar deze organisatie kijken vanuit het externe, individuele standpunt, tot de juiste conclusies komen? De heiligheid en waarde van het kastensysteem zullen onthuld worden als je een “innerlijk zicht”, een “universele visie” en een “onderzoekende geest” hebt. Net zoals de boter die inherent is aan melk door het proces van karnen zichtbaar wordt gemaakt, zo zal ook de specifieke waarde van de vier kasten pas duidelijk worden door het proces van onderscheidend onderzoek. Dan zullen vooroordelen verdwijnen en zal de realiteit aan het licht komen.
De vier kasten zijn als de ledematen van hetzelfde lichaam. Ze zijn voortgekomen uit hetzelfde goddelijke lichaam: de brahmanen uit het gezicht, de krijgers uit de handen, de zakenlieden uit de dijen en de arbeiders uit de voeten. Uiteraard hebben deze uitdrukkingen een diepere innerlijke betekenis. Degenen die, net als de goeroe, de principes van wijsheid onderwijzen, zijn de stem; zij zijn de brahmanen. De sterke gewapenden dragen de last van de aarde; zij zijn de krijgers. Het sociale gebouw wordt als op pilaren in stand gehouden door de zakenlieden, zodat zij figuurlijk worden beschreven als voortkomend uit de dijen van de goddelijke Persoon. En net als de voeten die bezig zijn met allerlei soorten activiteiten, zijn de arbeiders altijd bezig met de fundamentele taken van de samenleving. De vrede en het geluk van de samenleving zullen eronder lijden als zelfs maar één enkele kaste in haar taak tekortschiet. Alle kasten zijn wenselijk en waardevol, net zoals alle ledematen belangrijk zijn. Er is geen hoger of lager. Haat en rivaliteit in de samenleving zijn net zo schadelijk als het stilleggen van het werk door alle ledematen uit woede tegen de maag!
Een suikerpop is helemaal zoet. Breek zijn kop af en eet hem op; Het is zoet. Breek een poot af en eet hem op: hij is net zo zoet als de kop. Hoe kunnen de kasten, die de leden zijn van dezelfde goddelijkheid, dan hoger of lager worden uitgesproken? Ledematen zijn verschillend, maar hetzelfde rode bloed stroomt in iedereen en bezielt iedereen. Er is geen speciale variant voor de hand, het been of het gezicht. Het kastensysteem is vastgelegd in de Veda's, dus er kan geen sprake zijn van onrechtvaardigheid; het is geen kunstgreep die door mensen is uitgevonden. Dus degenen die verschillen en haat proberen te creëren door hun onattente opmerkingen hierover, geven alleen maar blijk van hun onwetendheid.
Het lijkt erop dat de mensen die beweren dat “de afschaffing van het kastensysteem het menselijk welzijn zal bewerkstelligen” de enigen zijn die graag het menselijk welzijn willen bevorderen! Zij geloven dat degenen die het systeem als nuttig beschouwen, er werkelijk op gebrand zijn de ondergang van de menselijke samenleving te bevorderen! Natuurlijk zijn beide waanvoorstellingen. Maar zoveel is waar: degenen die het kastensysteem steunen, zijn in werkelijkheid meer geïnteresseerd in de bevordering van het menselijk welzijn. De anderen denken dat als de kasten verdwijnen, ze het land zullen redden. Dat is een misleidende overtuiging. Als alleen deugden en fouten zorgvuldig en zonder vooroordelen worden geanalyseerd, zal er een einde komen aan deze ongeïnformeerde campagne van haat en vijandschap. Dan zal er een grote verandering plaatsvinden in de houding van mensen ten opzichte van het kastensysteem.
Toegenomen haat zal niemand ten goede komen. Het nastreven van het ideaal van ‘allen zijn gelijk’ is als achter de luchtspiegeling aan rennen om de dorst te lessen. Het zal alleen maar onvrede kweken. De heersers moeten nu bijeenkomen en de vertegenwoordigers van het volk raadplegen – namelijk experts en ervaren ouderen – en de waarde van dit eeuwenoude systeem van sociale organisatie bespreken. Als ze in plaats daarvan op basis van uiterlijke vormen en kenmerken besluiten dat er een vergif in zit en in paniek raken, zal dat alleen maar hun onwetendheid onthullen. Zowel de heersers als de experts hebben het geluk van het volk ter harte genomen; Welnu, dit kastensysteem is juist met dat doel voor ogen ontstaan. Het heeft tot commentaar geleid omdat het niet in praktijk werd gebracht volgens de voortdurende raadgevingen van de wijzen.
Neem een klein voorbeeld. Sommige landen hebben bommen vervaardigd die in één klap een miljoen mensen kunnen wegvagen. Hoewel ze weten dat dit slecht is, moedigen de heersers het zelf aan. Als de bommen worden gebruikt zoals de gril ze nodig heeft, zal de ondergang over iedereen vallen. Wanneer chaos dreigt, mogen ze alleen voor zelfverdediging worden gebruikt; het doel is niet de vernietiging van de wereld, maar de bescherming van de waarden van het eigen land en de eigen cultuur. Zo moet het kastensysteem ook worden behandeld als een krachtig wapen om het land en de cultuur te beschermen. De regels en voorschriften, de beperkingen en aanbevelingen zijn allemaal bedoeld om het volk te beschermen tegen de ondergang. Het zijn disciplines die gerespecteerd moeten worden in de manier waarop ze strikt en correct zijn vastgelegd en gevolgd. Als je ermee omgaat zoals de gril dat voorschrijft, zonder rekening te houden met de richtinggevende grenzen, limieten en begrenzingen, nodig je uit tot anarchie.
Daarom bewaakten en koesterden de oudsten, de heersers, de grote experts en de leiders van de gemeenschap deze organisatie en hielden haar in stand; denk hier een tijdje over na en de waarheid zal tot je doordringen, of het nu nuttig is of niet. Als het rampzalig was voor de samenleving, zouden ze het dan hebben bevorderd? Bedoelt u te zeggen dat ze allemaal dwaas waren, of dat ze niet over het huidige soort wetenschap beschikten, of dat ze hersenloos waren?
Nee nee. Hun intelligentie, geleerdheid en spirituele verhevenheid, hun geest van onderzoek en hun onpartijdige, onbevooroordeelde benadering van sociale problemen zijn tegenwoordig slechts bij één op de honderd te vinden. Asceten die al hun intellectuele en morele kracht wijdden aan het welzijn van de wereld (een taak die de adem van hun leven was), yogi’s, spirituele strijders en grote zieners die probeerden de menselijke gemeenschap ware tevredenheid te schenken – dit waren de de makers van de sociale organisatie die de ‘modernen’ veroordelen. Zij waren niet zoals de hervormers van vandaag, die in een overvloed aan woorden naar welvaart verlangen, maar die door hun daden juist datgene ondermijnen waarnaar zij beweren te verlangen! Dit soort truc was onbekend bij de oude wijzen. Moderne ideeën en plannen zijn hol en onoprecht. De huidige plannen zijn allemaal luchtkastelen. Ze komen meer tegemoet aan de verwaandheid van de planners en hebben voor anderen niet veel betekenis. De kastelen beginnen in te storten, zelfs terwijl er op een andere plek wordt gebouwd!
Net zoals het lichaam voor het individu (jivi) is, is de wereld voor de Heer. Wat er ook maar in een deel van het lichaam gebeurt, heeft invloed op de ziel; zo ook: alles wat een deel van de wereld beïnvloedt, beweegt de Heer; Hij wordt zich ervan bewust en reageert erop. Net zoals jij erin geïnteresseerd bent dat alle ledematen van het lichaam perfect verzorgd zijn, zo is de Heer er ook in geïnteresseerd dat elk land en elk deel van de wereld gelukkig en tevreden is. Kan Hij en zal Hij enig land schade berokkenen dat in de eerste plaats een deel van Hemzelf is? In zaken die met de Heer te maken hebben, heeft iedereen gelijke rechten, iedereen is gelijk.
Toch kan het ene ledemaat de taken van het andere niet uitvoeren; ieder moet zijn toegewezen taak uitvoeren. Zo moet ook elke kaste het hem toegewezen deel van de activiteiten van de samenleving uitvoeren en zijn best doen aan het welzijn van het land. Net zoals het lichaam stadia heeft, heeft de samenleving kasten. Als iedereen begint met handelen, wie zullen dan de kopers zijn? Als ze allemaal betrokken zijn bij de strijd, wie moet dan in de middelen voor hun levensonderhoud voorzien: het voedsel, de bepantsering en de uitrusting? Iedereen moet dus zijn deel van de sociale activiteit leveren en voor vrede, harmonie en geluk zorgen. Dat is de verstandige handelwijze, de beste organisatie van de samenleving.
Nu zijn mensen, in plaats van zich bezig te houden met essentiële taken, verwikkeld in een interne strijd, uit angst dat de kasten een groot obstakel voor vooruitgang vormen. Hoe kunnen mensen die hun lichaam niet onder controle kunnen houden, het land binnen de perken houden? Bedenk dat het koesteren van het kastensysteem, dat zo lang door de Ouden werd gekoesterd, het meest heilzame is dat gedaan kan worden.
De Heer toonde geen partijdigheid bij het organiseren van het kastensysteem. Hij heeft zo'n eigenschap niet in Hem. Sommige mensen vragen zich af waarom de Heer zulke meningsverschillen heeft. Nee, Hij heeft geen gevoel van minderwaardig of superieur. Hij is helemaal zoet, als een klontje suiker. Alle verschillen en onderscheidingen zijn het eigendom van individuen (jivis), die de Atmische realiteit niet kennen; het zijn de illusies van de individuen, die zichzelf valselijk identificeren met het niet-Atma.
Denk eens aan dit voorbeeld. Een moeder heeft vier kinderen, maar aan de andere drie besteedt zij minder aandacht dan aan het kind in de wieg. Zelfs als de baby niet om eten roept, is ze altijd waakzaam om hem te voeden. De andere drie moeten komen en haar zorgen maken over eten en dingen om mee te spelen. Als je dit in ogenschouw neemt, kun je haar niet als een slechte moeder of een gedeeltelijke moeder bestempelen. De moeder stemt haar activiteiten af op de capaciteiten en mogelijkheden van het kind. Zo ook heeft Hij, hoewel de hele wereld van Hem is, hoewel ze allemaal Zijn kinderen zijn, op ieder een deel van de verantwoordelijkheid voor het werk van de samenleving gelegd, naar gelang de mogelijkheden en mogelijkheden. Het toeschrijven van fouten aan zo’n onbaatzuchtige, oprechte, eenvoudige, altijd gelukzalige voorzienigheid is als het toeschrijven van duisternis aan de zon! Duisternis en de zonnestralen kunnen niet samen bestaan; Hoe kan de zon dan het huis van de duisternis zijn? Mensen die zo tegen de zon zijn, kennen de zon helemaal niet. Het is pure dwaasheid, totale onwetendheid.
Vanuit een diep spiritueel (adi-atmisch) gezichtspunt kunnen de kasten eigenlijk op een andere manier worden gekarakteriseerd: degenen die gevestigd zijn in de contemplatie van Brahman zijn brahmanen; degenen die zich tegen de onwaarheid verzetten, zijn strijders; degenen die systematisch onderscheid maken tussen waar en onwaar zijn de zakenmensen; degenen die altijd actief zijn en de waarheid volgen in het dagelijks leven zijn de arbeiders. Het geluk van de mensheid kan alleen maar ruimschoots worden verwezenlijkt als de kasten op deze manier functioneren.
Nu zullen we terugkeren naar het onderwerp. Krishna sprak Arjuna toe. “De vier kasten zijn door mij geschapen op basis van kwaliteit (guna) en actie (karma). Hoewel ik wat hen betreft de doener ben, ben ik nog steeds een niet-doener! Schenk aandacht aan het fundamentele principe, en dan zul je beseffen dat actie, die in wezen zonder bewustzijn en niet materieel is, geen invloed kan hebben op het Atma, dat doordrenkt is met bewustzijn. Het Atma is inherent verstoken van gehechtheid. Het heeft geen besef van keuzevrijheid, van zijn eigen behoeften of van de aard van zijn bezittingen. Het heeft geen ‘ik’ of ‘mijn’, want dit zijn tekenen van onwetendheid (a-jnana). Alleen degenen die last hebben van onwetendheid zullen lijden onder het ego of het gevoel van ‘mijn’. Hoewel het voor gewone ogen misschien lijkt dat ik de doener ben, ben ik een niet-doener!
"Niet alleen dit. Actie houdt niet op de dader te beïnvloeden zodra de actie is voltooid. Eigenlijk is het nooit klaar. Actie levert vruchten op; de vruchten van actie wekken verlangen naar hen op; verlangen resulteert in impulsen voor verdere actie; en de impulsen zorgen voor verdere geboorten. Actie leidt dus tot de cyclus van geboorten en sterfgevallen; het is een wrede draaikolk, die je steeds maar ronddraait en je uiteindelijk de diepte in sleept.
'Arjuna, luister ook goed naar een ander punt. Actie (karma) als zodanig heeft geen vermogen om te binden; het is de verwaandheid ‘Ik ben de doener’ die de gehechtheid en de band tot stand brengt; het is het verlangen om de vrucht te verdienen die de gebondenheid voortbrengt. De nul krijgt bijvoorbeeld alleen waarde als deze aan een cijfer wordt gekoppeld. Actie is nul; of keuzevrijheid of het gevoel van ‘doener’ geassocieerd is met de actie; dan kweekt het banden. Dus, Arjuna, geef het gevoel van ‘ik’ op, en de actie die je doet zal je nooit schaden. Actie die wordt ondernomen zonder enig verlangen naar de vruchten ervan zal geen impulsen voortbrengen; dat wil zeggen, er zal zelfs geen impuls tot geboorte zijn. De aspiranten uit vroegere eeuwen voerden actie met dit hoge ideaal voor ogen. Ze hadden nooit het gevoel dat ze de ‘daders’ of ‘genieters van de vruchten’ van welke handeling dan ook waren. De Heer deed het, de Heer gaf de vrucht, de Heer genoot van de vrucht – dat was hun overtuiging. Deze wereld heeft slechts een relatieve waarde; het heeft geen absoluut bestaan; dat was hun geloof. Arjuna! Ook jij moet dat geloof cultiveren en die overtuiging verdienen. Doen; dan zal je geest helderder en zuiverder worden.
“Ken ook het onderscheid tussen activiteit (karma), verkeerd handelen (vi-karma) en niet-handelen. Ik zal u nu de belangrijkste verschilpunten vertellen. Luister. Niet iedereen kan het onderscheid begrijpen. Veel aspiranten raken hierover in verwarring. Ze gaan ervan uit dat iemands eigen dharma actie is en dat alle acties die niet als plicht (dharma) maar met het oog op het verwerven van zelfkennis (Atma-jnana) worden gedaan, verkeerde daden zijn! Wat de actie ook is, als deze wordt uitgevoerd in de duisternis en verwarring van onwetendheid, hoe hard u uw vaardigheden ook hebt uitgeoefend tijdens de activiteit, kan het resultaat alleen maar zorgen, verdriet en moeite zijn. Het kan nooit resulteren in gelijkmoedigheid, evenwicht of kalmte. Je moet actie winnen door niet-actie en non-actie door actie. Dat is het kenmerk van wijsheid.
“Niet-actie betekent volgens sommigen actieloosheid. Maar om het in eenvoudiger taal uit te leggen: begrijp dat de activiteiten van de ledematen, de zintuigen, de intelligentie, de gevoelens, de emoties en de geest allemaal acties zijn. Niet-handelen betekent onder andere ook geen-activiteit. Dat wil zeggen: het is het attribuut van het Atma. Niet-handelen betekent dus het kenmerk van het Atma. Wanneer je in een bus, trein of boot reist, ontstaat de illusie dat de bomen en heuvels aan weerszijden meebewegen en de persoon voelt dat hij stilstaat! De beweging van de strijdwagen legt de kwaliteit van de beweging op aan heuvels en bomen; zo houden mensen die zich niet bewust zijn van de principes die in de Schriften worden verwoord, zichzelf voor de gek door te geloven dat het Atma alle activiteiten van de zintuigen en het lichaam uitvoert. Welnu, wat is de echte non-actie of activiteitsloosheid? De ervaring van Atma is de volmaakte activiteitloosheid; dat is je ware aard. Het zal niet werken als je eenvoudigweg afziet van externe handelingen. Je moet je het Atmische fundamentele besef realiseren, en niet alleen maar afstand doen van actie, want het is onmogelijk om volledig activiteitloos te zijn.”