De Avatar komt om de deugdzamen te beschermen, de slechten te straffen en de dharma te ondersteunen; de vier soorten zoekers; de reden voor het kastensysteem.
Krishna vervolgde: ‘Avatars hebben geen verdiensten of tekortkomingen die ze in vorige geboorten hebben opgebouwd en die ze, net als gewone stervelingen, in deze geboorte moeten afbetalen. Zij beoefenen een goddelijke sport (leela), een geboorte die wordt aangenomen. De goedheid van het goede en de slechtheid van het slechte vormen de redenen voor de Avatar van de Heer. Neem bijvoorbeeld de avatar van Narasimha. De verdienste van Prahlada en de slechtheid van Hiranyakasipu hebben dit veroorzaakt.
‘Als gevolg van de komst van de Heer zullen de goeden gelukkig zijn en zullen de slechten lijden. De Avatar kent echter geen vreugde of verdriet, zelfs niet wanneer Hij gehuld is in het lichaam dat Hij heeft aangenomen. De Avatar bestaat niet uit de vijf elementen; Het is spiritueel of bewustzijn (chinmaya), niet materieel (mrinmaya). Het kan nooit verstoord worden door egoïsme of het gevoel van het mijne en het jouwe; Het is onaangetast door de waanvoorstelling die voortkomt uit onwetendheid. Hoewel mensen een Avatar als gewoon een mens beschouwen, heeft dat geen invloed op de aard van de belichaming.
‘De Avatar is gekomen voor een taak, en hij zal die zeker volbrengen. Ik zal je vertellen wat die taak is. Het is bedoeld om de deugdzamen te beschermen, de goddelozen te straffen en het dharma te ondersteunen. Met de deugdzamen bedoel ik niet de monniken en asceten die in het algemeen met dat woord worden aangeduid. Ik bedoel deugdzame eigenschappen, zoals goedheid, oprechtheid en deugd, en deze kunnen door dieren en zelfs insecten worden bezeten. In werkelijkheid is het bevorderen van de kwaliteit van zuiverheid (sathwa-guna) het beste middel om de deugdzamen te bevorderen. De Avatar is de belichaming van deze heilige kwaliteit (guna), dus koestert hij deze kwaliteit waar deze ook wordt aangetroffen; maar omdat verzakers (sanyasins) ernaar streven het te verdienen, worden ze goede mensen genoemd en worden ze verondersteld bijzonder gezegend te worden door de aandacht van de Heer.
‘Maar verzakers zijn niet de enige heiligen. Iedereen die goed gedrag volgt, deugdzaam is, de waarheid aanhangt, naar de aanwezigheid van de Heer verlangt, de ware dharma in acht neemt, iedereen (sarva-jna) als gelijk beschouwt – ze zijn allemaal deugdzaam. Dergelijke kenmerken worden zelfs aangetroffen bij de dieren en vogels. In de Ramayana werd Jatayu gered als resultaat van deze kwaliteiten. Daarom werd de olifant gezegend en kregen de apen de kans om te dienen en gezegend te worden met Zijn genade. Dezelfde reden bracht de Heer ertoe de eekhoorn te zegenen. Een kralensnoer, een okerkleurig gewaad en een stok in de hand maken nog geen deugdzaam persoon (sadhu). De kleding die het lichaam draagt en de taal op de tong bepalen niet wie deugdzaam is en wie niet; het is het kenmerk (guna) dat het vastlegt. Alle dieren hebben het potentieel om goed te zijn, dus het bevorderen van goedheid bij iedereen is de beste manier om het welzijn van de wereld te garanderen.
“Vervolgens de bestraffing van de goddelozen. Degenen die de grenzen overschrijden die zijn gesteld aan hun type of soort dieren, die zich overgeven aan passiviteit, onrechtvaardigheid en ongepast gedrag, en die rondzwerven gevangen in de kronkels van het ego (ahamkara), moeten worden gestraft. Degenen die hebben toegestaan dat hartstocht (rajoguna) en lethargie (thamoguna) de overhand hebben en dat zuiverheid (sathwa-guna) in hen is uitgedoofd, moeten worden gestraft, en degenen die elk spoor van mededogen (daya), dharma en liefdadigheid (danam) hebben verloren. ).” Ten derde informeerde Krishna Arjuna dat het bevorderen van de dharma ook zijn werk is. Het woord deugdzaam (sadhu) heeft een andere betekenis, die in deze context belangrijk is. Een deugdzaam persoon wijkt niet af van zijn plicht, ongeacht de verleiding en het gevaar. De goddelozen genieten ervan problemen voor zulke mensen te veroorzaken en zich over te geven aan daden die in strijd zijn met de geboden van de Schrift. Wat is dan de vestiging van dharma? Het handelt strikt volgens de dharma die in de geschriften is vastgelegd; het onder de mensen verspreiden van de glorie en pracht van een leven dat in dharma wordt geleefd; het stabiliseren van de eerbied voor de Veda's en de geschriften, voor God, Avatars en hoge zielen, en spirituele oefening die leidt tot bevrijding en een gelukzaligheid na dit leven. Het wordt de vestiging van dharma, de bescherming van dharma of de heropleving van dharma genoemd (dharma-samsthapana, dharma-rakshana of dharmoddharana).
“Wat ik ook doe, het is allemaal voor dit hoge doel; niets is voor mijn eigen vooruitgang. Degenen die dit geheim kennen, kunnen aan geboorte en dood ontsnappen”, zei Krishna.
‘Het gevoel hebben dat de Heer weg is, ver weg, afgescheiden van jou – dat wordt indirecte kennis (paroksha-jnana) genoemd. Te voelen dat de Heer die immanent is in het universum ook in jou aanwezig is als het Atma – dat is directe kennis. Als alle activiteit wordt bewogen door de toewijdingsgeest, kan de geest (chittha) zuiver worden gemaakt. Alleen degenen die een zuiver bewustzijn hebben, kunnen de goddelijke aard van de geboorte en het handelen van de Heer (karma) herkennen”, zei Krishna. Niet iedereen kan ze zo als goddelijk herkennen. Toch mag niemand het contact met de Heer in menselijke vorm vermijden. Doe je best en benut elke kans. Er mag geen sprake zijn van verzuim van uw kant.
Dit wordt benadrukt in het tiende vers van dit hoofdstuk, waar de tekenen van de verdienstelijke kandidaat worden gegeven. “Arjuna! Niet iedereen kan de goddelijke aard van mijn geboorte en handelen (karma) begrijpen. Alleen degenen die vrij zijn van gehechtheid, haat, angst en woede; die ondergedompeld zijn in de naam en vorm van de Heer; die geen andere steun kennen dan Ik; die geheiligd zijn door de kennis van het Atma – alleen zij kunnen het bevatten. Degenen die mij onafgebroken zoeken, die waarheid, dharma en liefde bezitten, zullen mij bereiken. Dit is absoluut waar, neem dat van mij aan. Geef elke twijfel op die je hebt.
“Mensen maken het innerlijke bewustzijn onzuiver door in de objectieve wereld te blijven hangen, door onwetendheid. Ze genieten alleen al van geluid, smaak, vorm, enz. Wanneer ze objectief plezier zoeken, komen ze in de verleiding om de voorwerpen veilig te stellen die het plezier geven; Als ze hun poging verijdelen, worden ze rusteloos, haatdragend en bang. Angst berooft mensen van hun mentale hulpbronnen. Het creëert woede die niet gemakkelijk kan worden gepacificeerd. Zo worden verlangen, woede en angst de een na de ander opgewekt, en deze drie moeten worden verwijderd. Arjuna, denk aan deze feiten en handel dan. Word redelijk. Heb vertrouwen in mijn woorden.”
Arjuna hoorde dit allemaal en vroeg: 'Nandakumara! Waarom kunt U dit heilige en hoge podium niet voor alle mensen beschikbaar maken? Je hebt jezelf aangekondigd als de belichaming van liefde en vol mededogen. Waarom dan al deze partijdigheid? Ik moet het als vriendjespolitiek bestempelen, want je gunt dit stadium alleen de wijzen en ontzegt het aan de onwetenden. Ik zou zelfs zeggen dat de onwetende persoon die geen onderscheid maakt, de persoon die als de slinger van de klok van het ene naar het andere ding zwaait, Uw genade meer verdient. De wijze mens weet alles en is zich ervan bewust dat de wereld doordrongen is van God (Vishnu-maya). Waarom zou het dan duidelijker gemaakt moeten worden? Zo iemand heeft geen genade meer nodig.”
Krishna antwoordde: “Ja. Mensen worden meestal overweldigd door dergelijke twijfels. Jij vertegenwoordigt de mensheid, dus jouw twijfel is de twijfel van de mensheid. Door jouw twijfel weg te nemen, kan Ik ook Mijn boodschap aan de mensheid bekendmaken. Luisteren. Er zijn vier typen van degenen die Mij zoeken. Je bent altijd uitgeput door kwalen die het lichaam aantasten; de noodlijdenden en lijdenden (artha) zijn van dit type. Een ander maakt zich zorgen over de strijd om welvaart, macht, eigenwaarde, bezit, nageslacht, enz., en is op zoek naar rijkdom (artha-arthi). Een derde verlangt naar de verwezenlijking van het Atma, leest de geschriften en heilige teksten, beweegt zich voortdurend in het gezelschap van spirituele zoekers, handelt langs de lijnen die door de wijzen als goed gedrag zijn vastgelegd, en wordt altijd gemotiveerd door het verlangen om de aanwezigheid van de Heer. Hij is de zoeker naar wijsheid (jijnasu). De vierde is de wijze persoon (jnani), die ondergedompeld is in de vormloze God (Brahma-thathwa).
“De eerste, de lijdende, aanbidt Mij alleen wanneer hij in moeilijkheden verkeert en lijdt aan verdriet of pijn. Wanneer zulke mensen tot mij bidden, hoor ik het en stel ik hen alleen tevreden met betrekking tot die specifieke moeilijkheid, dat specifieke verdriet of die pijn. Zo ook, wanneer de persoon die naar rijkdom verlangt, bidt om rijkdom, positie, macht of hoge status, luister ik en beloon ik alleen datgene waarnaar hij verlangt. De zoeker naar wijsheid is gezegend met kansen om actie te ondernemen zonder rekening te houden met de vruchten ervan, met een goede goeroe als gids, met een intellect dat scherp genoeg is om onderscheid te maken tussen Atma en niet-Atma; zo iemand wordt zo geholpen het doel te bereiken. Ik zegen zulke mensen zodat ze worden gered van afleiding en geholpen worden zich te concentreren op het enige doel van bevrijding.
“Ik ben als de wensboom. Het is mijn taak om iedereen te geven waar hij om vraagt. Ik heb geen vooroordelen, geen vriendjespolitiek. Zelfs de schaduw van wreedheid kan mij niet raken. Er kan mij geen enkele fout worden toegerekend. De zonnestralen vallen gelijkmatig op allen die hen rechtstreeks in de weg staan; Maar als iets zich achter iets anders bevindt, bijvoorbeeld in een afgesloten ruimte, hoe kan de zon dan verlichten? Cultiveer de hogere verlangens en je ontvangt de hogere winsten. De fout ligt in de aspirant en zijn ambities, niet in de houding van de Heer.
“Arjuna! Mensen geven het op om Mij te vereren en te zoeken, die hun Zelf is. Hoe dwaas! Mensen willen mij niet graag bereiken. Aan de andere kant streven ze mindere verworvenheden na die tijdelijk, onwaar en van voorbijgaande aard zijn. Ik zal je de reden voor dit vreemde en stomme gedrag vertellen. Betrokkenheid bij activiteiten geeft snelle resultaten; mensen zoeken alleen wat nu beschikbaar is, in een concrete vorm, wat met hun zintuigen kan worden gegrepen. Over het algemeen vinden mensen de realiteit te moeilijk om te bereiken, dus laten ze zich meeslepen door de aantrekkingskracht van oppervlakkige genoegens, weg van de volledige vreugde die voortkomt uit het overstijgen van de zintuigen.
“Het bereiken van wijsheid is de innerlijke overwinning; het wordt gewonnen na een lange en moeizame strijd. Mensen hebben over het algemeen niet het benodigde geduld. Bovendien hechten ze meer belang aan het grofstoffelijke lichaam. Het lichaam kan alleen gelukkig zijn met objecten die de zintuigen prikkelen, dus zoeken mensen geen wijsheid, waardoor ze op paden terechtkomen waar de zintuigen ongewenst zijn. Ze verlangen naar succes in actie, maar niet naar perfectie in spirituele wijsheid. Er zijn minder mensen die door de driften van het intellect worden betrapt dan degenen die door de zintuigen en hun driften worden betrapt. De sensueel ingestelde mensen worden aangetrokken door het voor de hand liggende, het zichtbare, het waarneembare en het fysieke. De weinigen die spiritueel ingesteld zijn, verlangen naar de onmerkbare, onzichtbare gelukzaligheid van het opgaan in het universele Absolute. Hun pad is het juiste pad. Gehechtheid aan activiteit is het verkeerde pad. Het is mijn taak om iedereen de waarde van deugdzaam handelen (dharma-karma) duidelijk te maken, dat na gepast onderscheid moet worden aangenomen.
“Maar Arjuna, er is één methode om de dharma nieuw leven in te blazen, de taak waarvoor ik gekomen ben. Dat is de organisatie van de vier kasten gebaseerd op het karma en de kwaliteiten van de mensen. Het kastensysteem is essentieel voor het functioneren van de wereld. De betekenis ervan is niet gemakkelijk te vatten. Sommigen misleiden zichzelf door te geloven dat het onrust veroorzaakt en mensen van elkaar scheidt. Als het probleem wordt beredeneerd, zal de echte waarheid duidelijk worden. Als we concluderen dat het kastensysteem niet gunstig is, getuigt dit alleen maar van onwetendheid. Een dergelijk oordeel schept verwarring. Ik heb deze organisatie opgericht om het welzijn van de wereld te bevorderen. Het kastensysteem helpt mensen zich bezig te houden met handelingen die zij sympathiek vinden en deze te vervullen. Zonder dit kunnen mensen geen moment geluk verdienen. Voor succesvolle activiteiten is de kaste de adem.
“De brahmanen zijn degenen die zijn begiftigd met de zuivere en serene kwaliteit (sathwa-guna), die het Brahman-principe (Brahma-thathwa) hebben begrepen, die een spiritueel, moreel en vooruitstrevend leven koesteren, die anderen helpen de gelukzaligheid te verdienen van het visualiseren van de werkelijkheid van hun aard.
“De krijgers (kshatriyas) zijn degenen die het gezonde politieke systeem, de wet en de gerechtigheid bewaken, evenals het welzijn en de welvaart van het land en de morele orde die voor het volk is vastgelegd, en die de goddelozen onder controle houden. en de immorele en kom de zwakken en noodlijdenden te hulp.
“De zakenmensen (vaisyas) zijn degenen die binnen de juiste grenzen de middelen voor een gelukkig fysiek leven opslaan en leveren aan de mensen in het algemeen.
“De arbeiders (sudra’s) leggen de basis voor het menselijk welzijn door dienstverlenende activiteiten; zij zorgen voor de kracht en spieren.
“Ik heb deze vier kasten op deze manier vastgelegd. Als zij de hun toegewezen taken uitvoeren, zal de mensheid algemene vooruitgang boeken. Als gevolg van dit systeem ontstaat er een scheiding van diensten; het individu leidt een gelukkig, harmonieus sociaal leven, zonder enig verdriet of angst. Dit kastensysteem is een voorbeeld van de genade die de Heer aan India (Bharat) heeft verleend.”
De mensen van India zijn inderdaad gezegend, omdat zij elke daad beschouwen als slechts de uitvoering van Zijn bevel en als leidend tot Zijn genade. Over dit punt moet worden nagedacht. Het is een belangrijke kwestie. Het goddelijke gebod loopt nu het grote gevaar teniet te worden gedaan. Als de heersers het aanzien van dit kastensysteem veranderen, zal de wereld niet de welvaart hebben waarnaar zij streven. Veel mensen betogen en onderwijzen dat India alleen maar in deze erbarmelijke toestand terecht is gekomen dankzij dit kastensysteem, maar deze mensen moeten een tijdje stil zitten en nadenken over de volgende vragen: “Heeft het land overleefd als resultaat van dit systeem? Is het tot deze erbarmelijke toestand gekomen omdat het systeem verzwakt is?” Vervolgens kunnen ze op basis van hun conclusie adviseren om de kasten af te schaffen. Als mensen zonder een dergelijk onpartijdig onderzoek kritiek op de kastenorganisatie vinden, kan hun mening niet op prijs worden gesteld.
Natuurlijk is het systeem van het juiste pad afgeweken en is het de verkeerde kant op gegaan; dit is door veel geweldige mensen opgemerkt. Maar dat kan geen voldoende reden zijn om het overboord te gooien. Alleen omdat het been het werk van de hand doet en het hoofd de functie van de voeten vervult, is het niet raadzaam om de handen en voeten af te hakken. Er moeten pogingen worden ondernomen om de zaken recht te zetten, in plaats van het systeem zelf te vernietigen.
Het kastensysteem is niet de oorzaak van al deze verwarring en onrust. De fout ligt meer in de lukrake manier waarop het zich heeft ontwikkeld. Het werd een speeltje in de handen van allerlei soorten mensen, waardoor het zijn oorspronkelijke symmetrie en harmonie verloor. Dit systeem is niet alleen essentieel voor India, maar zelfs voor de wereld. In landen buiten India ontbreekt dit systeem niet. De naam is misschien anders, maar de werking is hetzelfde. Daar zijn er ook vier klassen: leraar, beschermer, koopman en arbeider. Maar in India worden de kasten bepaald op basis van geboorte; in andere delen van de wereld worden ze bepaald door actie (karma), het werk waarbij iedereen betrokken is. Dat is het onderscheid.
Nu zijn er onder de brahmanen die geëerd zijn door hun plaats in het allereerste kader, velen te vinden die het pad hebben verlaten en op gemene wegen zijn afgedwaald. Zo zijn er ook in de vierde kaste, de arbeiders, velen te vinden die bewogen worden door heilige idealen en hoge spirituele aspiraties en die ernaar streven zuiverheid van geest te bereiken als middel tot verwezenlijking. Alleen omdat deze dingen mogelijk zijn, is het niet juist om te concluderen dat de kastenorganisatie van de menselijke samenleving nutteloos is.