Ang Dinastiyang Zhou

Tulad ng Shang, sistemang piyudalismo ang ipinairal na sistema ng pamamahala ng mga Zhou sa China. Ang piyudalismo ay tumutukoy sa sistemang panlipunan kung saan ang pag-aari ng lupain ng hari ay pinamamahalaan ng mga noble o lord. Sa sistemang ito ang mga noble ay nangangako ng katapatan at serbisyong militar sa kanilang hari. Dahil sa lawak at dami ng mga estadong saklaw ng dinastiya, hinayaan ng mga haring Zhou na pamahalaan ng mga noble ang kani-kanilang lupain. 

Ang mga Zhou ay nagpagawa ng mga lansangan at salaping barya upang mapasigla ang kalakalan at agrikultura. Naging malakihang proyekto rin ang pagpapagawa ng irigasyon at iba pang paraan ng pagkontrol ng tubig na naglinang ng higit na mararning sa hilagang kapatagang bahagi ng kabihasnan. Ang bakal at tanso ang pinakamahalagang materyales na gamit sa panahong ito. Ginamit ito sa paggawa ng mga sandata tulad ng tabak, pana, at iba pa. Ito rin ang ginamit nila sa paggawa ng mga kagamitan sa pagsasaka tulad ng kariton, kutsilyo, at pala. Sa panahon ding ito sinimulan ang pagsakay sa kabayo. Ang sistema ng komunikasyon ay pinaunlad din sa pamamagitan ng konstruksiyon ng lansangan at kanal. Bunsod ng mga pagbabagong ito, lumago ang kalakalan at umunlad ang mga bayan. Umunlad din ang sistema ng pagsusulat mula sa nasimulang sistema nito noong panahon ng Shang.