Οι προθεσμίες ποικίλουν, όπως είναι φυσικό, με βάση την ποσότητα και τη δυσκολία των μεταφράσεων.
Ο εντολέας μερικές φορές ορίζει την προθεσμία (συνήθως σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς έχει «ξεχάσει» να προνοήσει για την μεταφραστική διαδικασία) και ο μεταφραστής κάνει ό,τι μπορεί για να διαπραγματευτεί μία μικρή επιμήκυνση του χρόνου που του διαθέτει ο εντολέας, προσπαθώντας παράλληλα να συντομεύσει τη διαδικασία.
Άλλες φορές ο εντολέας οργανώνει τις μεταφράσεις του και επιτρέπει στον μεταφραστή να προγραμματίσει τις δραστηριότητές του προκειμένου να υπολογίσει εξαρχής τις προθεσμίες.
Οι συνήθεις καθυστερήσεις της σύνθεσης του κειμένου προς μετάφραση και η σπουδαιότητα της κάθε μετάφρασης, σε συνδυασμό με πιθανή αδυναμία των εντολέων να οργανώσουν τις απαιτήσεις τους, κατέστησαν τον σεβασμό των προθεσμιών (μερικές φορές αυθαίρετων) το νούμερο ένα επιχείρημα των μεταφραστών. Ωστόσο, θα πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι ο αναπόφευκτος αγώνας σεβασμού των προθεσμιών ενδέχεται να οδηγήσει σε υποβάθμιση της ποιότητας ή σε μία υπεργολαβία χωρίς όρια. Αν το επιτρέπουν οι περιστάσεις ο εντολέας πρέπει να οργανώνει τις απαιτήσεις του, ώστε να δώσει στους εργαζόμενους μία λογική προθεσμία εκπόνησης της μετάφρασης, κατά κανόνα συνώνυμη της ποιότητας. Ενδεικτικά, στην πλειονότητα των οργανισμών, δημόσιων ή ιδιωτικών, οι μεταφραστές υποχρεούνται να παράγουν κατά μέσο όρο 1250 με 1500 λέξεις τη μέρα (5 με 6 σελίδες των 250 λέξεων ανά μέρα). Αυτοί οι μέσοι όροι αποτελούν ένα λογικό σημείο αναφοράς, στο οποίο θα έπρεπε να προστίθεται ο επιπλέον χρόνος εκτέλεσης π.χ. η σχεδίαση της σελίδας, η προετοιμασία των πινάκων, η εισαγωγή σχεδίων και διαγραμμάτων κ.ο.κ.
Ενδεικτικά, στην πλειονότητα των οργανισμών, δημόσιων ή ιδιωτικών, οι μεταφραστές υποχρεούνται να παράγουν κατά μέσο όρο 1250 με 1500 λέξεις τη μέρα (5 με 6 σελίδες των 250 λέξεων ανά μέρα). Αυτοί οι μέσοι όροι αποτελούν ένα λογικό σημείο αναφοράς, στο οποίο θα έπρεπε να προστίθεται ο επιπλέον χρόνος εκτέλεσης, π.χ. η σχεδίαση της σελίδας, η προετοιμασία των πινάκων, η εισαγωγή σχεδίων και διαγραμμάτων κ.ο.κ.
Όταν ο εντολέας σκέφτεται μόνο τη δική του προθεσμία, αναγκάζει τον μεταφραστή είτε να αναθέσει σε τρίτους ένα μέρος της μετάφρασης είτε να διασπάσει το έργο. Αυτό περιπλέκει τη δουλειά δημιουργώντας το θέμα της ορολογικής ανακολουθίας ή της μορφολογικής διαφοράς. Επομένως, εκτός αν θέλει κανείς να κάνει μία μετάφραση εντός της προθεσμίας, αλλά πολύ πρόχειρη, χρειάζεται ένας έλεγχος για την ομογενοποίηση.
Εφόσον ο εντολέας γνωρίζει ότι μία προθεσμία πρέπει να τηρηθεί, οφείλει να προγραμματίσει την εκπόνηση της μετάφρασης ειδοποιώντας τους εργαζόμενους για την ημερομηνία διαθεσιμότητας του εγγράφου προς μετάφραση, για την έκτασή του, το περιεχόμενό του και για την προθεσμία παράδοσης.
Ο εντολέας που δεν φροντίζει να διαχειριστεί ικανοποιητικά την προθεσμία εκτέλεσης, δεν μπορεί παρά να κατηγορήσει τον εαυτό του σε περίπτωση ανεπάρκειας, οφειλόμενης σε βιασύνη, του μεταφραστή.
Το παιχνίδι να επισπεύδει κανείς την ημερομηνία παράδοσης προκειμένου να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξει καθυστέρηση, οδηγεί συχνά στην ανατροπή της προθεσμίας και στις ήδη αναφερθείσες δυσμενείς επιπτώσεις.