Interlinks: Van den Hul & ViaBlue

Disclaimer: alle opmerkingen zijn op basis van mijn set, mijn oren, mijn ervaring en voorkeuren. Deze korte beschrijving van onderstaande kabels zegt niets over de prestaties in jouw set of je uiteindelijke eigen gehoormatige oordeel en voorkeur.

Twee merken

Ik heb 2 kabels om te testen gehad, een ViaBlue en een Van den Hul voor aan de platenspeler:

ViaBlue NF-S1 Quattro Silver RCA Cable

The balanced construction has two inner tin-plated 0.5 mm2 copper wires with 19 individual strands (19 x 0.185 mm) and polyethylene insulation. Two twisted PVC insulators are used as fillers. The Quattro Silver Shield multiple screening has two ALU-PETP films and two silver-plated spiral wrap screens running in opposite directions with fine 0.15 mm strands.

Zie: http://www.viablue.de/com/nfs1_silver_quattro_analogue_audio_cable_details.shtml

Van den Hul D-102 III

Interconnect met koolstof en verzilverd koper.

Isolatie: LSC (Linear Structured Carbon), Hulliflex (PVC en Halogeen vrij)

Meer informatie: http://www.vandenhul.com/p_B09.aspx

ViaBlue - omschrijving

- Het snelle geluid en het "gladde" karakter komt terug, dat lijkt 'kabel eigen' te zijn. (Eerst gehangen aan de CD-speler)

- Ook de helderheid van de kabel, dat maakt dat het volume niet te hoog mag gaan bij mijn monitoren. Dan verdwijnt "de balans" in het geluid ; lees te veel hoog.

- Het geluid wil niet ver van de speaker afkomen.

- Veel detail en precisie. Mooi hoor.

- Je wilt de volume vreemd genoeg opentrekken, omdat het juist zo helder is. Maar het wordt er niet 'beter' van. Het lijkt me een kortstondige luister-reflex van de schrijver.

- Voordeel is dus dat je alles al goed hoort op een laag volume.

Van den Hul - omschrijving

- Maakt sneller een "plaatje" van de opname, een schilderij van de performance. Er zit emotie in, het heeft "De Funk". Ik begreep nooit wat van die nummers, "We got the Funk", maar wat het ook is de Van den Hul heeft 'het' blijkbaar wel.

- Een feet tapping, ofwel vriendelijk geluid, dat je snel meeneemt de muziek in.

- Delen van het geluid lijken meer gedempt.

Opmerkingen

Enige gedachtes omtrent de Van den Hul & ViaBlue:

- Het zou kunnen zijn dat na een Van den Hul iedere andere kabel als "tamelijk" helder wordt ervaren. De 'geheimzinnigheid' van een nummer verdwijnt. Toch kan al die helderheid wel fijn zijn, bijvoorbeeld bij rustige nummers. En indrukwekkend!

- Nadeel van helderheid: het wordt vermoeiend om naar te luisteren, bij sommige nummers moet het volume omlaag.

- Nadeel van helderheid: het klinkt luider in mijn huis: maak ik nu burenoverlast? Nee, vreemd genoeg blijkt mijn test, luisteren in het halletje juist alles 'lichter' te klinken. Minder bassig. Maar om nu een kabel uit te zoeken om de buren te plezieren...

- Een bezoekend familielid vond het verschil qua klankkleur tussen de Van den Hul en de ook even terug geplaatste dropveter meevallen. De ViaBlue daarentegen had veel meer detail, maar vond hij verder 'vlak'.

- De ViaBlue is mooi afgewerkt en ziet er zeer goed uit, de Van den Hul is buigzamer.

- Bij de ViaBlue kan de volume laag blijven, bij de Van den Hul moet je toch wat meer de knop opendraaien om hetzelfde volume te krijgen.

- Met de Van den Hul zijn tikken beter hoorbaar. Vreemd.

- Het lijkt ook wel of er een soort 'bas' knop aangaat bij de D102.

- Even opletten bij het aansluiten van de interlinks: Ik had al snel door dat de Van den Hul niet optimaal presteerde en het blijkt, dat de tekst op de kabel van de bron moet lopen naar de versterker. Ofwel de "Ground end"-stickers moeten aan de kant van de bron zitten. De ViaBlue kabel is ook directioneel, maar netjes aangegeven met pijltjes op de kabel!

Conclusie

De ViaBlue is echt een "goede grap" zoveel detail, zoveel 'instrument' komt dat echt uit mijn platenspeler?! Jammer genoeg wordt het geluid niet "geprojecteerd", het blijft bij mij aan de speaker hangen en die vlakheid, maakt het na verloop van tijd wat saai. Misschien heeft de kabel geen synergie met mijn set. Daarnaast kan het hoog soms uitschieten, dat ligt vast aan de opname, maar is storend in mijn oren. De Van den Hul is in vergelijking met de ViaBlue dof, zoals de ViaBlue erg helder lijkt in vergelijking met de Van den Hul. Maar deze laatste kabel geeft wel de essentie weer van de muziek of laten we zeggen het creëert een essentie van de opname, die je snel oppakt. De ViaBlue is de audiofiel verantwoorde kabel met veel detail en het volgen van de afzonderlijke instrumenten. Met klassieke muziek is dat fantastisch. Het luistert gewoon ontspannen weg, als een zondagochtend. De Van den Hul heeft meer drive en trekt je in het geluid, de muziek beleef ik intenser, het is spannender, maar geeft niet dezelfde detail in de instrumentatie als de ViaBlue. De Van den Hul stroomlijnt de opname in 1 vloeiend organisch geluid met een bas sausje. Of dit ook de 'werkelijkheid' van de opnameleider is weet ik niet, maar plezierig is het wel.

Eerder verschenen in de post: http://www.hear.nl/forums/index.php?showtopic=13453