Interlink Sonore Audio Ruby Red

Remy van Kesteren/CD

De CD, die ik draai is Remy van Kesteren - Tomorrow Eyes (2016). Het derde album van de harpist komt uit op het Deutsche Grammophone label. Het heeft iets weg van de soundtrack van een Japanse anime tekenfilmserie: sferisch en bij vlagen dramatisch. De Rothwell River is snel en puntig en trekt je het verhaal in. De Ruby Red interlink lijkt een soort loudness effect te hebben het geluid is meer helder en de tonen zijn meer ruimtelijk. Het maakt ook een grotere afbeelding. Alles klinkt heel ontspannen en luchtig. Er komt nog een extra laag bij in het geluid van de snaren. Het twinkelt en twankelt meer. Alsof kleine engelen en cherubijnen hinkelen door de lucht. Een ander geluid is ook nog waar te nemen de kast lijkt te horen van de harp. Ieder instrument is afzonderlijk goed te volgen in het stereobeeld. Soms lijkt je luidsprekerconus te klein om het grootse geluid weer te kunnen geven. Er zit één maar aan, ook al lijkt er een laag van compressie te zijn verwijderd. Het trekt je minder in het mysterie van de muziek. De gevoelsreis die wordt opgeroepen is anders. Mijn aandacht gaat uit naar de instrumenten, de speelvaardigheid en de ruimtelijkheid.

For all We Know/CD

Tijd om een korte uitstap naar de rockmuziek te maken met de Nederlandse band For All We Know met het album Take Me Home uit 2017. De Rothwell wordt geïnstalleerd en de volumeknop wordt wat zachter gezet. Er klinkt rust in de stem na het energieke intro. Je voelt de energie. Er wordt stevig geramd op de drums en op tijd op de rem gedrukt, om daarna weer de draad op te pakken. Uitstekende muziek volgens mijn zus – wie ik het album ook cadeau gaf - om mee stof te zuigen. En dank je wel, zus. Hou je van muziek dat zich verhoudt tussen metal en melodieuze rock, dan is dit een must have. Het album klinkt mooi, niet te gecomprimeerd, maar zal geen audiofiele klassieker worden. Op naar de Sonore Audio Ruby Red. Het geluid lijkt meteen schoner en meer ‘gelikt’. Alles heeft net meer detail en komt er duidelijker uit, zoals de zangstem. Ook hier weer de duidelijke separatie van de instrumenten. De volumeknop zet je een tikkie harder om het mooi geprojecteerde geluid nog beter uit te laten komen. Maakte de Rothwell de muziek hier en daar wat ‘grijs’ vanwege de compressie in de muziek, dan spoelt de Sonore het er af en toont wat onder de laag verborgen zit.

Vinyl

Tijd om de platenspeler in te zetten. Ik zal nu dus de interlink wisselen tussen de PS Audio phonovoorversterker GCPH en de Marantz versterker PM8000.

Marillion/LP

Ik draai eerst de LP Brave van Marillion, de Steven Wilson remaster uit 2018. Niet mijn favoriete remaster, maar we kijken wat er gebeurt. Ook nu begin ik met de Rothwell River interlink. De effecten worden mooi uit het donker geprojecteerd. Het is wennen aan de zangstem, deze lijkt zachter en met meer echo in het geluid te zijn gemixt. De instrumenten hebben een mooie hoofdrol gekregen van Steven. De Rothwell maakt lekker muziek. Maar vreemd genoeg begint er gewenning op te treden. Ik begin me stiekem een beeld te vormen wat de Sonore Audio interlink gaat doen met dezelfde track als ik de interlink ga inwisselen. Kant 1 is klaar. Dus ik ga de Ruby Red tussen de versterkers plaatsen. En kant 1 wordt weer opgezet. Ook hier lijkt alles weer een stuk duidelijker en breder te worden weergegeven. Er komt ook een soort rust in het geluid. Terwijl het dramatische ‘Brave’ verhaal achter de muziek, dat misschien juist niet moet uitstralen. De baslijn lijkt ook dieper te gaan. Maar minder strak omlijnt. Ook hier weer de vaststelling dat er meer detail en echtheid in het geluid zit. Het geluid wordt nooit scherp of hard met de Sonore interlink. De songtekst van ‘Hard as love’ is woordelijk en met een veel betere dictie te volgen. Geluid dat erg ‘dicht’ klinkt krijgt nu de ruimte. De echtheid doet wel af aan het gevoel dat de muziek voorheen bij je als luisteraar kon opwekken. Je hoort duidelijk de stemmen van het achtergrondkoor.

Keane/LP

Op naar Hopes and fears van Keane. Hun debuutalbum uit 2004. Ik draai een recente re-issue van de LP. Het album ken ik aardig goed uit mijn hoofd. De nummers knallen in vrolijk tempo voorbij in al hun melancholie of gedragenheid. Waar is mijn aansteker? De keyboard gedreven muziek met elektro geluiden blijft leuk om naar te luisteren. De Rothwell River interlink kan er makkelijk mee uit de voeten. De Ruby Red klinkt meer helder. De stem is ook minder donker. Ieder afzonderlijk geluid heeft meer detail. Er komt ook meer ontspanning in het gehele geluidsbeeld. Toch mist het daardoor enige drive zoals bij de Rothwell. Maar het blijft een verslavend geluid. Je kan de definitie van ieder elektrogeluid veel beter horen. Ook de stiltes lijken geen stiltes meer te zijn, alsof ze tastbaar worden. Daarmee verdwijnt wel wat van het mysterie van een track.

Singles/LP

Hierna ben ik 45 toeren singles gaan draaien van Doe Maar tot Fleetwood Mac, zonder de interlink nog te willen omwisselen. Het is genieten. Ik tover een versleten The Sweet single uit de doos en deze kan wonderbaarlijk nog haar kunsten vertonen. Daarna komt Queen’s platte mix als een ‘breakthru’ binnen. Womack & Womack, De La Soul, Tears for Fears, George Michael, Ruth Jacott, het is makkelijk draaien. Ik draai er een eind aan met de Technotronic single Pump up the jam. Een track die erg saai kan klinken, maar die door deze interlink boven zijn middelmatigheid uitstijgt. Het experiment is geslaagd.

Verschil

De hifi-set van Cock van der Weiden thuis is van een uitzonderlijke klasse in ruimtelijkheid en stereobeeld. Ik begrijp nu beter welke rol de bekabeling hierin speelt. Het verschil tussen de Rothwell en de Sonore is die tussen een regulier bioscoopscherm en een iMax theater. Het hangt ervan af welk type je prefereert. De iMax zal je compleet imponeren en opslokken en laten genieten van ieder detail in het grote beeld. De Rothwell vult het scherm kleiner in met een beeld van energie en de gevoelsreis wordt gecreëerd door wat je denkt te horen. De Sonore laat je de muziek horen, breder, groter en duidelijker, waardoor de focus meer naar de kunde van de muzikant en het instrument gaat in plaats van de emotionele muziekreis van de luisteraar zelf.

Ervaring

Mijn persoonlijke leermoment is dat er zoveel meer detail staat op een CD of LP, dan dat ik normaliter hoor. Bij deze wil ik Cock van der Weiden dan ook bedanken voor deze Sonore ervaring binnen mijn eigen stereo-set. Alsof je je eigen liveshow in huis hebt. Maar ontwikkelingen gaan volgens de Rotterdammer verder en op het moment draait Cock met kabels van nano tube folie, waarvan hij claimt dat die interlinks nog een stuk verder gaan. Ik zou zeggen geen probleem Cock, dan hou ik deze interlink nog even in huis.

De Kern

Trefwoorden om de Sonore Audio Ruby Red te omschrijven zijn: compressieloos, ontspannen, luchtig, snel, detailrijk met een hoog werkelijkheidsgehalte. Zonder een bron of versterker component te hoeven vervangen voltrekt er zich een upgrade plaats in je huiskamer. De interlink is een stereoprojectie-kanon, dat met een grote luisterverslavingswaarschuwing gepaard zou moeten gaan. Een en ander hangt wel af van je luidsprekers. Maar welke set ik ook aansloot de stabiele geluidskwaliteit bleef overeind staan met mooi detail.