Deel 2017.4
Deel 4
Vervolg van het verslag van de High End Show in München, Duitsland gehouden van donderdag 18 mei tot en met zondag 21 mei 2017.
Tijdslimiet
Zondag sluit de beurs om 16:00 dat betekent dat de tijd begint te dringen als de middag aanbreekt. Ik ben nog in het gangenstelsel en wil graag iets zien mee te pikken van de vier grote hallen. Dus ik ga met grote spoed langs de laatste kamers, die ik per sé nog zou willen zien. Maar dat zal niet altijd succesvol uitpakken.
Legenda
- De titels met de hifimerken zijn weblinks naar de websites.
- Eén overzichtsfoto per bezochte kamer
- Summiere informatie per kamer
Het fotoverslag editie 2017 bestaat uit:
Bij WOD Audio klinkt het niet super. Achter de gordijnen ligt de ingang vanaf de gang. Misschien komt het omdat de stereo los staat in de kamer en niet kan reflecteren tegen een vaste wand zoals in de meeste kamers.
Bij Audio Exklusiv met Lumiks luidsprekers klinkt het ook niet bijzonder. Het systeem werkt zullen we maar zeggen. Erg jammer want het ziet er uit als topapparatuur.
Audio Exklusiv maakt buizenversterkers
Audio Exklusiv van boven.
Prototype van de Audio Excklusiv Reference Line R7 voorversterker. De grote koperen condensatoren zien er erg cool uit.
Finkteam Loudspeakers
Octave buizenversterkers staan aangesloten aan Finkteam luidsprekers. Het ruikt er heerlijk naar hout, vanwege de akoestische panelen. Deze geur zou je standaard moeten meeleveren bij iedere luidspreker. Het boemt en gromt lekker met een pianopop-achtige track.
We komen in een wit ingerichte kamer. Een soort Esoteric hemel omringt door alle soorten apparaten. Achterin staat een set B&W luidsprekers op hoog niveau viool-gepiel weer te geven. Een hoogstaande demonstratie, maar niet mijn geluid.
Esoteric eindversterker.
Bij Nubert is het erg druk, afgeladen zou ik zelfs zeggen. Bij een tweede keer langskomen kan ik me er tussenvoegen. Volgens reisgenoot Martien verkoopt het merk Nubert uitsluitend via het internet. Nubert staat met hun topmodel de Nubert nuVero 170. Het systeem klinkt heel dynamisch met een track vol percussie. Het klinkt niet hard of schel. De volgende track is een cover van The Police met het nummer Walking on the moon.
Na het plaatsen van de luidsprekers op het verhoogde podium een laatste check: "Steht es gut?"
Pauze
Ik ontmoet mijn reisgenoten in een van de zalen op de begane grond om te pauzeren. Echt rustig zit ik niet want de tijd tikt weg op deze zondagmiddag. Marc begrijpt dat ik op hete kolen zit en maakt er een opmerking over. Aan een half woord heb ik genoeg en het is snel terug naar de bovenverdieping van zaal 3. Cabasse wil ik graag horen. Zij hadden hun bolvormige luidsprekers mee. De grote bollen staan op jugendstil-achtige stands. Hopelijk is er een demonstratie en kan ik ze in actie beluisteren.
Het is pauze, maar er is veel aanloop bij Cabasse. Na wat wachten dacht ik: "Laat ik toch enkele andere zalen eerst aandoen." Na terug te zijn gelopen bleek de staande receptie bij Cabasse nog voortgang te vinden. En bij een derde keer langslopen is de deur dicht voor een demonstratie. De enige foto die ik dus had was deze waarbij de heren van Cabasse heel strategisch voor de luidsprekers staan. Jammer, maar ik moest toch accepteren dat ik niet alles zou zien, de show is er gewoon te groot voor.
Octave V 16 een 2x8 Watt buizenversterker.
We lopen in wat ik noem het winkelcentrum gebied. Op de gevels staan grote merken genoemd en sommige zalen zijn alleen met een statische opstelling. In deze zaal staat iets bijzonders Dan D'Agostino. Het merk en haar Jules Verne stijl ken ik alleen van online artikelen.
Eyecandy van Dan D'Agostino. De hoofdset.
Voorversterker van Dan D'Agostino.
Mono-eindversterker van Dan D'Agostino in het rood.
Phonovoorversterker van Dan D'Agostino met name het mooie koperwerk valt op.
Eindversterker van Dan D'Agostino: "Schat heb jij mijn koperpoets gezien?"
De Dan D'Agostino MLife geïntegreerde versterker met netwerkfunctie.
Eindversterker van Dan D'Agostino.
Dit merk kende ik nog niet. De European Audio Team uit Tsjechië met een stevig assortiment aan platenspelers.
Een platte toonarm van carbon, dat kom je niet vaak tegen. De EAT E-Flat pick up.
EAT C-Major platenspeler met veel carbon. De toonarm ziet er wat lomp uit. Maar de afwerking is wel erg mooi.
EAT platenspeler model B-Sharp
Tja, je moet natuurlijk bij Technics kijken voor de nieuwe SL-1200 serie platenspelers: Technics SL-1200G.
Een Technics hoofdtelefoon met mediaspeler. Onder deze foto had ook kunnen staan: Choices have been made. Want de laatste luisteraar heeft na het luisteren pardoes al zijn of haar brochures laten liggen. Het geluid was dan ook erg goed.
De bovenverdieping laat ik voor wat het is. We gaan nu met een sneltreinvaart kijken wat er op de begane grond te beleven valt. In de hallen vind je veelal statische stands. Daar kom ik het Duitse Gruensch tegen met phonovoorversterkers met stevige bijpassende voedingen. De Gruensch MCS II+ SE Reference Phono stage.
De Gruensche voorversterker Reference Linestage MSL. De knoppen zien er leuk uit.
Acoustic Signature Invictus draaitafel.
Een rij aan Acoustic Signature toomarmen.
Close up Acoustic Signature toonarm.
In de grote hallen hebben sommige stands een soort sound booth, een kleine luisterruimte. Meestal staat er iemand als portier voor de dichte deur om bezoekers toe te laten, als bij een exclusieve club. Er kunnen ook niet meer dan 5-8mensen in. Bij Art Deco Acoustics luisteren we naar Ella Fitzgerald over de buizenversterker E17, via de monitorluidsprekers M15 en de basluidspreker B16 in de hoek. De luidsprekers zijn gemaakt van aluminium. Het klinkt allemaal wat 'kasterig', alsof het geluid niet helemaal ontsnapt, maar het geeft mooi detail weer.
Het ging mij met name om de luidsprekers met de vreemde hoogunit en niet zozeer om de SAE versterker. Maar ik begrijp nu dat SAE een oud hifimerk is opgericht in 1967 in Amerika. De SAE 2HP-D zou 746 Watt per kanaal doen.
Bijgaand apparaat de HANNL Washing Station gun je iedere platenliefhebber. Het lijkt me heerlijk makkelijk om een LP schoon te maken.
Voor het eerst zag ik een draaiende borstel over een plaat heen gaan. Vaak wordt gekozen bij platenwasmachines voor een platte spons of een borstel die boven de LP hangt. We maken overigens een oude Columbia LP met klassieke muziek schoon uit de jaren 1960 volgens de eigenaar was het hard nodig. Er waren overigens genoeg platenwinkels met nieuwe en tweedehands LP's.
Fuchs Analog
Robert Fuchs maakt toonarmen, alsof het strijkstokken zijn voor violen. De modellen worden onderscheiden naar de kleur van de basis van de toonarm verguld in goud, mat zilver en koper.
Uit Slovenië komt Kuzma. Het merk bestaat sinds 1983. De platenspelerfabrikant en toonarmmaker Kuzma toont haar producten op een grote stand. Model Kuzma Stabi M.
Enkele topmodellen van Kuzma.
Kuzma levert ook een systeem om platen rustig om te wentelen in een ultrasoon bad. Als de platen rustig draaien worden de labels niet nat. Het ultrasoon bad moet jezelf los erbij kopen.
Uit Duitsland staat het merk Nessie Vinylmaster. Een luxe platenwasmachine. Voor mij onbekend, maar het ziet er goed uit. Verkrijgbaar in Nederland bij Beter Beeld & Geluid in Hilversum.
Graham Audio laat in hun kleine stand gewoon AC/DC schallen, maar dat hoor je alleen als je binnen stapt. Even rocken op de show. Het zijn BBC studiomonitoren, die in licentie worden gebouwd, zoals de LS3/5.
Een bijzonder ontwerp van Nime Audiodesign en ik had het moeten weten, want het is een Italiaans product. Alleen Italianen kunnen met zo'n ontwerp aankomen. De Nime Audiodesign Elite Two (links) en Elite One (rechts) naast elkaar. Hoe het klinkt is mij onbekend.
De subwoofer van Nime Audiodesign is zeker een plaatje met al die vlakken.
De Philharmonia Amadeus. Ik heb een zwak voor producten waarbij men hout of de houtnerf laat zien. Hier zijn alle smalle houtlagen te zien. We komen even tot rust bij een spelende set van Philharmonia. Lekkere klassieke muziek.
Merging+Nadac maakt mooie streaming oplossingen en deze fungeert als bron voor de Amadeus.
In het foyer zagen we al twee schone dames als modellen figureren naast een stel reusachtig uitziende luidsprekers. De dames op hun hoge hakken hebben dat lang volgehouden. Ik dacht te maken te hebben met een stunt van de beurs. Maar klaarblijkelijk had het audiomerk VOLYA deze dames ingehuurd, want een lange dame stond bij de geluidskamer mensen binnen te laten en toen kwam ik oog in oog met het model uit het foyer. Het ontwerp de VOLYA NoLimits heeft een grote mate van popart in zich. Je denk dat je naar twee grote losse luidsprekerconussen kijkt. Een luisteraar is wild enthousiast en benoemt de speaker tot het beste van de beurs. De fabrikant weet niet of hij die eer wel echt toekomt en kijkt wat bedremmeld toe bij zoveel geestdrift. Ik moet zeggen je bast lekker weg en het is een speaker met een hoge fun factor.
Ik hoopte eigenlijk de VOLYA Bouguet te kunnen beluisteren, want deze stond bij de stand opgesteld.
Folklore kunst, maar wel van een indrukwekkend niveau.
Na al het wandelen en fotograferen ga ik op een leren bank uitrusten. De set met Harbeth luidsprekers trekt meteen de aandacht door een percussie track.
De platenspeler heeft een bijzondere toonarm genaamd The Wand. Of te wel de toverstok.
De versterking is in handen van de Audible Illusions modulus L3A.
Audible Illusions is een Amerikaans merk met buizen. Een voorversterker de Audible Illusions Modulus M3B.
Het Britse Croft Acoustics staat ook op dezelfde stand. Forumgenoot Tubejack weet het interne ontwerp vast op waarde te schatten. Het ziet er eenvoudig en overzichtelijk uit.
Een SME model 15 platenspeler. Op de stand kon je ook een SME drinkbeker kopen, dus ik had meteen mijn souvenir.
Platenspeler SME Model 20/3 denk ik. Het is leuk om alle platenspeler modellen bij elkaar te zien van SME.
Tektron uit Italië maakt en reviseert alles met buizen er in. Dit is één van hun eigen modellen.
Een Tektron hoofdtelefoonversterker.
Er staat een Italiaanse winkel met hifi occassions op de show. Erg leuk. In het echt ziet dit product er veel mooier uit. Maar speciaal blijft het wel van de maker van Sonus Faber: The Snail Project van Franco Serblin.
Uit Letland komt deze fraaie klassieke reeks van hifimerk Old School. Jammer genoeg ook met old school hoge prijzen, maar het ziet er goed uit.
De hoornluidspreker Opera Consonance M15-20 Anniversary.
Opera Consonance pakt nog verder uit met een platenspeler met een lucht gelagerde toonarm.
Uit Tsjechië komt RDacoustic met bijzondere luidsprekers van hout. We luisteren eerst naar het kleine model de RDacoustic Euphoria. Het nummer van Dave Brubeck - Take Five klinkt ruimtelijk en los. Wat een leuke set speelt hier. Daarna luisteren we naar het grote model de RDacoustic Evolution. We gaan spelen met vinyl, de druk op het hoog verminderd, alsof de bandbreedte kleiner wordt, maar het klinkt wel wat natuurlijker. De kleine set doet 8.790 euro en de grote set doet 11.200 euro.
Mijn aandacht wordt getrokken naar een stand met stylus naaldvormen van glas. Het is een platenspelernaalden fabrikant uit Japan. Hun website had ik eerder bezocht met video's over hun geschiedenis. Erg leuk. Ik word welkom geheten en mag luisteren naar soul icoon Nina Simone.
Het merk JICO Stylus heeft haar eigen type naaldvorm genaamd SAS - Super Analog Stylus. Sommige van hun vervangingsnaalden hebben deze speciale vorm. Maar de fabrikant produceert niet alleen naalden, soms verschijnt er een element. JICO Stylus demonstreert hun nieuwste aanwinst het moving coil element SHIRABE.
Het SHIRABE element bevindt zich in een porseleinen body. Het outputlevel is 2,5 mv/1kHz. Het gewicht is 8,7 gram. De frequentie 15-35.000 Hz. De trackingforce ligt om de 2 gram. De load wordt geadviseerd op 47 kOhm.
De naald is gemaakt van boron en natuurlijk van het type SAS.
Een mooie voorraad neoSAS naalden voor je element in dit geval voor je Shure N97XE.
De papier gevouwen kraanvogels vond ik een leuk motief op de stand. In Japan is de kraanvogel symbool voor geluk en een lang leven.
De porseleinen kopjes genaamd Hariyasume hebben een kussentje om je naald gemakkelijk op te plaatsen voor bij het omwisselen. Een leuke toevoeging aan het assortiment.
Misschien een handigheid als je ook een mono of 78 toeren naald hebt. Maar of er elementen zijn met zo'n optie weet ik niet.
The kanade een mooie platenborstel afgewerkt in leer.
De borstel komt in een mooi doosje.
Nieuw is deze driedelige set genaamd Wasanbon. Nee niet om je te scheren, maar voor je vinyl. Eén borstel die antistatisch is, een ander voor zwaar vuil, de ander voor licht vuil op de plaat. Ik vind het alleen jammer dat de borstels niet over de volle lengte zijn gemaakt voor een 33 toeren plaat.
Het bordje waarschuwt: "Please don't touch." Ik zou het ook niet durven. Dit zijn buizen van Takatsuki model TA300B met een LED lichtje er in verwerkt. Een beetje fout. Maar eigenlijk wel vrolijk om te zien.
Impressie
Wat mij opviel was dat vacuümbuizen gebruiken in hifi-apparatuur nog steeds populair is. Zelfs in betaalbare apparatuur zoals Magnat of McGee worden nu buizen toegepast. De show heeft me fan gemaakt van het hoornluidsprekersysteem. Ik moet toegeven ik zou geen enkel systeem van die grootte in mijn woonkamer kunnen plaatsen, behalve misschien de kleinere Blumenhofer modellen. Maar wat een geluid. Naast de Western Electric uit 1935 vond ik het systeem van Cessaro Horn Acoustics erg mooi. In het reguliere aanbod van luidsprekers waren de merken: Boenicke, Davis Acoustics en Nubert erg opvallend. Bijzonder geluid voor een mooie prijs. Er waren veel platenspelers aanwezig, ook enkele met een toonarm met zo'n hoge hoek. Het praktische nut is me niet helemaal duidelijk. De platenspelers van het model "boortoren". Als de schaal je wasmachine thuis overtreft wordt het toch een beetje overkill. Maar speciaal blijft het wel, dit soort prestige modellen. De muziekkeuze was ook leuk van Eminem tot klassiek opera. Lekker afwisselend. Ik heb geen foto's van de muziekkramen, de vele kabelmerken, de bandrecorders, en de creatieve akoestische oplossingen. Er is te veel te zien en je maakt toch bewust of onbewust een keuze. De indruk die een set achterlaat gaat ook veelal onbewust en is afhankelijk van veel factoren, maar bovenal van je eigen voorkeur. Een positieve of negatieve indruk van een stand wordt mede gevormd door het geluid, het volume, de presentatie, de aankleding van de stand, of zelfs de voorgaande stands die je hebt bezocht. Want na al die hoornluidsprekers of hoge resolutiesystemen laaf je je zelf aan een rustig regulier systeem. Niet helemaal onafhankelijk dus, maar het verslag geeft hopelijk toch een beeld van een wandeling van twee dagen over de grootste hifi-beurs ter wereld.
Conclusie
De High End beurs is een absoluut leuke ervaring om mee te maken: De lichte ruime gangen, de demonstraties en bijzondere apparatuur. Twee dagen is eigenlijk te kort, maar je krijgt zoveel te zien, dat je er geen erg in hebt. Wat je wel merkt is dat de beurs echt een ontmoetingsplek voor fabrikanten, distributeurs, importeurs en winkeliers is. Leuk om te zien zijn de vrolijke ontmoetingen tussen fabrikanten en importeurs van verschillende werelddelen. Het zijn niet alleen zakelijke relaties, hier zie je ook echte vriendschappen. Sommige shows zijn niet toegankelijk voor het publiek, met name in de ochtend zijn er enkele alleen voor de importeurs of alleen met toegangskaarten opengesteld. Wat opvalt is de doodse stilte op het herentoilet. Bij een Nederlandse show wordt er nog wel eens doorgepraat over de show, maar hier is het een soort verbond, in deze ruimte wordt geen woord gerept. Hollanders waren ook aanwezig op de beurs. Ik hoorde een luidruchtige Nederlander de luisterruimte betreden en dat bleek forumgenoot Sodejuu te zijn. Met Sodejuu, WillieWortel en Carl zijn we naderhand nog wezen eten en drinken bij hun hotel. Erg gezellig. Groot nadeel is de hoogte waar München op ligt. Ik had last van een soort doofheid, daarbij deed mijn rechteroor ook echt zeer. Uit voorzorg adviseer ik toch om oordoppen te kopen vooraf, want sommige fabrikanten en distributeurs spelen erg hard. Forumgenoot Tubejack is daar een groot voorstander van. Na een week en een bezoek aan de huisarts was de pijn weg. De mede-reisgenoten waren zeer ervaren: Hans en Martien hadden de show eerder mee gemaakt. Routes, restaurants en parkeergelegenheid werden zo uit de hoge hoed getoverd. Hulde heren! De rijvaardigheid was gelijk aan de Duitse automobilisten. Marc en ik hadden de achterbank-functie en dat hebben we denk ik niet onverdienstelijk gedaan. Wat opvalt aan het Duitse landschap zijn de mooie groene heuvels met daarop wind- en zonnepaneelparken. De dames in hun klederdracht in het hotel en de restaurants zijn leuk om te zien. Geen sine cure want de klederdracht heeft meerdere rokken over elkaar, dus licht zal het niet zijn. Blijft mij niets anders over om Hans, Martien en Marc te danken voor een mooi hifi avontuur, dat me nog lang zal heugen. Dank heren! En gelukkig hebben we de foto's nog.
Einde
Het fotoverslag editie 2017 bestaat uit: