Embedded Files
meera bajan....
set to music by VAIDYA NATHAN. ( see a note by Gowri Ramnarayan below)
RAGA : DARBARI KANADA
Hari tum haro jana ki pīr
draupadī kī lāj rākhī tum badhāyo cīr
bhakta kārana rūpa narahari dharyo āp śarīr
hiranyakaśyapa mār līnho dharyo nāhina dhīr
būdate gaja rāja rākhyo kiyo bāhar nīr
dāsi mīrā lāl giradhar dukha jahāń tahāń pīr
( barathy's 'panchali sabatham')
வையகம் காத்திடுவாய்! -- கண்ணா!
மணிவண்ணா, என்றன் மனச்சுடரே!
ஐய, நின் பதமலரே -- சரண்.
ஹரி, ஹரி, ஹரி, ஹரி, ஹரி!’ என்றாள்.
draupadī kī lāj rākhī tum badhāyo cīr
சென்னியிற் கைகுவித்தாள் -- அவள்
செவ்விய மேனியைச் சார்ந்து நின்றே,
முன்னிய ஹரிநாமம் -- தன்னில்
மூளுநற் பயனுல கறிந்திடவே,
துன்னிய துகிற்கூட்டம்
ஹரி, ஹரி, ஹரிஎன்றாள்; -- கண்ணா!
அபய மபயமுனக் கபயமென்றாள்.
கரியினுக் கருள்புரிந்தே -- அன்று
கயத்திடை முதலையின் உயிர் மடித்தாய்,
கரியநன்னிற முடையாய், -- அன்று
காளிங்கன் தலைமிசை நடம்புரிந்தாய்!
பெரியதொர் பொருளாவாய், -- கண்ணா!
பேசரும் பழமறைப் பொருளாவாய்! 89
bhakta kārana rūpa narahari dharyo āp śarīr
hiranyakaśyapa mār līnho dharyo nāhina dhīr
“கம்பத்தி லுள்ளானோ? -- அடா!
காட்டுன்றன் கடவுளைத் தூணிடத்தே!
வம்புரை செய்யுமூடா” -- என்று
மகன்மிசை யுறுமியத் தூணுதைத்தான்,
செம்பவிர் குழலுடையான், -- அந்தத்
தீயவல் லிரணிய னுடல்பிளந்தாய்!
நம்பிநின் னடிதொழுதேன்; -- என்னை
நாணழியா திங்குக் காத்தருள்வாய். 93
būdate gaja rāja rākhyo kiyo bāhar nīr
கரியினுக் கருள்புரிந்தே -- அன்று
கயத்திடை முதலையின் உயிர் மடித்தாய்,
dāsi mīrā lāl giradhar dukha jahāń tahāń pīr
==============================================
பாரதியின் பாஞ்சாலி சபதம் படித்திருகிறீர்களா?
இல்லையெனில் , உடனே படியுங்கள்.
================================
துச்சா தனன்எழுந்தே -- அன்னை
துகிலினை மன்றிடை யுரிதலுற்றான்.
‘அச்சோ தேவர்களே!’ -- என்று
அலறியவ் விதுரனுந் தரைசாய்ந்தான்.
பிச்சேறி யவனைப்போல் -- அந்தப்
பேயனுந் துகிலினை உரிகையிலே,
உட்சோதி யிற்கலந்தாள்; -- அன்னை
உலகத்தை மறந்தாள், ஒருமையுற்றாள்.
‘ஹரி, ஹரி, ஹரிஎன்றாள்; -- கண்ணா!
அபய மபயமுனக் கபயமென்றாள்.
கரியினுக் கருள்புரிந்தே -- அன்று
கயத்திடை முதலையின் உயிர் மடித்தாய்,
கரியநன்னிற முடையாய், -- அன்று
காளிங்கன் தலைமிசை நடம்புரிந்தாய்!
பெரியதொர் பொருளாவாய், -- கண்ணா!
பேசரும் பழமறைப் பொருளாவாய்! 89
‘சக்கர மேந்திநின்றாய், -- கண்ணா!
சார்ங்கமென் றொருவில்லைக் கரத்துடையாய்!
அட்சரப் பொருளாவாய், -- கண்ணா!
அக்கார அமுதுண்ணும் பசுங்குழந்தாய்!
துக்கங்கள் அழித்திடுவாய், -- கண்ணா!
தொண்டர்கண்ணீர்களைத் துடைத்திடுவாய்!
தக்கவர் தமைக்காப்பாய், -- அந்தச்
சதுர்முக வேதனைப் படைத்துவிட்டாய்.
‘வானத்துள் வானாவாய்; -- தீ
மண்நீர் காற்றினில் அவையாவாய்;
மோனத்துள் வீழ்ந்திருப்பார் -- தவ
முனிவர்தம் அகத்தினி லொளிர்தருவாய்!
கானத்துப் பொய்கையிலே -- தனிக்
கமலமென் பூமிசை வீற்றிருப்பாள்,
தானத்து ஸ்ரீ தேவி, -- அவள்
தாளிணை கைக்கொண்டு மகிழ்ந்திருப்பாய்! 91
‘ஆதியி லாதியப்பா, -- கண்ணா!
அறிவினைக் கடந்தவிண் ணகப்பொருளே,
சோதிக்குச் சோதியப்பா, -- என்றன்
சொல்லினைக் கேட்டருள் செய்திடுவாய்!
மாதிக்கு வெளியினிலே -- நடு
வானத்திற் பறந்திடும் கருடன்மிசை
சோதிக்குள் ஊர்ந்திடுவாய், -- கண்ணா!
சுடர்ப்பொருளே பேரடற்பொருளே!
‘“கம்பத்தி லுள்ளானோ? -- அடா!
காட்டுன்றன் கடவுளைத் தூணிடத்தே!
வம்புரை செய்யுமூடா” -- என்று
மகன்மிசை யுறுமியத் தூணுதைத்தான்,
செம்பவிர் குழலுடையான், -- அந்தத்
தீயவல் லிரணிய னுடல்பிளந்தாய்!
நம்பிநின் னடிதொழுதேன்; -- என்னை
நாணழியா திங்குக் காத்தருள்வாய். 93
‘வாக்கினுக் கீசனையும் -- நின்றன்
வாக்கினி லசைத்திடும் வலிமையினாய்,
ஆக்கினை கரத்துடையாய், -- என்றன்
அன்புடை எந்தை, என் னருட்கடலே,
நோக்கினிற் கதிருடையாய், -- இங்கு
நூற்றுவர் கொடுமையைத் தவிர்த்தருள்வாய்,
தேக்குநல் வானமுதே! -- இங்கு
சிற்றிடை யாச்சியில் வெண்ணெஉண்டாய்!
‘வையகம் காத்திடுவாய்! -- கண்ணா!
மணிவண்ணா, என்றன் மனச்சுடரே!
ஐய, நின் பதமலரே -- சரண்.
ஹரி, ஹரி, ஹரி, ஹரி, ஹரி!’ என்றாள்.
பொய்யர்தந் துயரினைப்போல், -- நல்ல
புண்ணிய வாணர்தம் புகழினைப்போல்,
தையலர் கருணையைப்போல், -- கடல்
சலசலத் தெறிந்திடும் அலைகளைப்போல், 95
பெண்ணொளி வாழ்த்திடுவார் -- அந்த
பெருமக்கள் செல்வத்திற் பெருகுதல்போல்,
கண்ணபிரா னருளால், -- தம்பி
கழற்றிடக் கழற்றிடத் துணிபுதிதாய்
வண்ணப்பொற் சேலைகளாம் -- அவை
வளர்ந்தன, வளர்ந்தன, வளர்ந்தனவே!
எண்ணத்தி லடங்காவே; -- அவை
எத்தனை எத்தனை நிறத்தனவோ! 96
பொன்னிழை பட்டிழையும் -- பல
புதுப்புதுப் புதுப்புதுப் புதுமைகளாய்,
சென்னியிற் கைகுவித்தாள் -- அவள்
செவ்விய மேனியைச் சார்ந்து நின்றே,
முன்னிய ஹரிநாமம் -- தன்னில்
மூளுநற் பயனுல கறிந்திடவே,
துன்னிய துகிற்கூட்டம் -- கண்டு
தொழும்பத் துச்சாதனன் வீழ்ந்துவிட்டான். 97
தேவர்கள் பூச்சொரிந்தார் -- ‘ஓம்
ஜெயஜெய பாரத சக்தி!’ என்றே.
ஆவலோ டெழுந்துநின்று -- முன்னை
ஆரிய வீட்டுமன் கைதொழுதான்.
சாவடி மறவரெல்லாம் ‘ஓம்
சக்திசக்திசக்தி’ என்று கரங்குவித்தார்.
காவலின் நெறிபிழைத்தான், -- கொடி
கடியர வுடையவன் தலைகவிழ்ந்தான்.
VAIDHYANATHAN
--------------------
This is a write up on an amazing genius.Felt dejected after reading this. What a generation, it was!(RSR)...
========================================
"For me an indelible childhood memory is of a man with unkempt hair, crumpled clothes and piercing eyes, playing the Moonlight Sonata on the piano. "Can you believe that a deaf man composed this? You don't need to "hear" music. You have to feel it," says he and shifts from Beethoven to bhairavi. Telling stories about Mira and Surdas, he makes me sing their songs. "We know that Krishna teases gopis, but see how this gopi teases Krishna," he smiles, as his long fingers dance on the piano's keys, lighting up the jubilant images of Ras Khan. With R Vaidyanathan, music making is as natural and joyful as a butterfly floating on a flower.
Only later did I learn about the man's unusual journeys. Trained in the Carnatic violin, Vaidyanathan learnt to play many instruments — in Hindustani as well as western genres. He excelled in academics. His postgraduate thesis in Presidency College, Madras, so impressed Sir CV Raman, that the Nobel laureate's recommendation took the young man to Cambridge, to study under another Nobel laureate, Lord Rutherford.
Vaidyanathan was expected to become as world famous as his colleagues at the Cavendish Institute — astrophysicist Dr S Chandrasekhar and nuclear physicist Homi J Bhabha. But a spiritual epiphany made him quit and return to a disappointed home.
Known as "Piano Vaidyanathan" for playing western classical music, and composing Indian music on the piano, he was persuaded to join the Gemini Studios, where his little room drew writers and technicians to hear him expound philosophy. He didn't care about his contributions to blockbusters like Chandralekha being unacknowledged. He forgot to cash cheques.
Soon Vaidyanathan became Remaji, the wandering renunciate, staying with anyone who put him up, expecting nothing for whatever he taught. He spent two years in musician MS Subbulakshmi's home, endlessly playing the grand piano in the music room, melodising the songs of Mira, Kabir, Sur and Tulsi for her. He set to haunting music Gandhiji's favourite bhajan — Hari tum haro — recorded in Subbulakshmi's voice and played at the Mahatma's prayer meeting. It became a requiem for the Mahatma, broadcast with the news of his assassination.
Enigmatic, eccentric Remaji remained a man of disconcerting silences. Rueful about lack of response for Masquism, a philosophical system he developed to reduce human suffering ("Ï have spoken passionately but not one has been moved in the slightest"), he took his own path towards "limitless truth". He died in Amritsar, alone.
Was his brilliance wasted? I ask myself. Then I hear the piano — frolicking, sighing, laughing, weeping... I "feel" music, seeking the true, the tender, the sensitive. I am back in a sunlit home, no longer weary or cynical. I am nurtured by joy, renewed by hope. " BY GOWRI RAMNARAYAN
================================================
The author is a playwright, theatre director, musician, and journalist writing on the performing arts, cinema and literature.
-----------------------------------------------------------------------------------------
So, at 9pm, they picked up their friend R. Vaidyanathan— Ramnarayan calls him “a pianist and an eccentric genius”—and made their way to the All India Radio (AIR) recording studios in Chennai. There, Vaidyanathan mulled over the lyrics of Hari Tum Haro, Meera’s prayer to Lord Krishna. “You who saved Draupadi, you who are so compassionate,” the song pleads, “remove all the sorrows of the people.” The best raga to express the pathos and grandeur of the song without meandering into the maudlin, Vaidyanathan decided, would be Darbari Kaanada.
Through that night-long recording session, Vaidyanathan set Hari Tum Haro to music, for Subbulakshmi to learn and record immediately.
http://freemp3host.com/play:13565
HARI THUM HARO JAN KI BHEER
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Page updated
Google Sites
Report abuse