Langerloschans

HISTORISCH:

Hier is er weer een verschil van mening tussen A. Remans en H. Dieltiëns. Remans nam in feite te goeder trouw de Sledderloschans voor de Langerloschans omdat de Sledderloschans ook in de nabijheid van het gehucht Langerlo lag. Bovendien was (en is) er geen enkel plan dat enige zekerheid voor de ligging van de Langerloschans bood.

Aangezien de ligging van de Sledderloschans met zekerheid gesitueerd is, dient de Langerloschans ergens anders gezocht te worden. In de Atlas der Buurtwegen uit 1846 staat een gebied aangeduid met het toponiem "Rurpschans" hetgeen laat vermoeden dat daar in die omgeving een schans zou kunnen gestaan hebben. Voor het woord "Rurp" is geen uitleg te vinden, het kan mogelijk een schrijffout zijn. Het gebied staat in die atlas aangeduid als gemeente-eigendom, iets wat ook een aanduiding kan zijn aangezien de schansterreinen en hun omgeving meestal gemeente-eigendom waren. Breed gezien vermoedde H. Dieltiëns dat de ligging ergens moest gezocht worden in de weiden en drassige gronden die eertijds tussen de Melberg en de grens met Diepenbeek lagen. Van vorm of grootte is niets bekend.

Uit de geschreven bronnen kunnen we vermelden:

• dat in 1634 de burgemeester H. Leysen 10 gulden uitgaf voor het verwerven van een schutsbrief voor de schans
• dat de woonkern Camerloo toen aangewezen was op de schans van Langerlo; Ze vormde bestuurlijk een dubbelgehucht met Langerlo,
• dat in 1702 - 1703 op de Schans van Langerlo betaald werd: 1556 gl. 15 st. voor sauvegarde.