Beringen

In Beringen ontbreekt nog een gedetailleerde geschiedschrijving. In de literatuur worden wel 8 versterkte motten rond het centrum beschreven. in Vita S. Johannes Morinorum, geschreven in 1139 vinden we terug: "In deze streek is het inderdaad de gewoonte een aarden motte zo hoog mogelijk op te richten en ze met zo diep en breed mogelijke grachten te omringen". Deze motte bekronen ze dan met een sterke houten palissade. In het midden dezer omheining bouwen ze een versterking die de hele omtrek beheerst...

Dat Beringen deelde in de miserie blijkt uit het Loonse gichtregister nr. 33:

• B1 III: 1623: paardendiefstal door soldaten.
• IV. Doodvonnis van gevangen soldaat.
• VI. 1643: Logeren van troepen.
• VIII. 1644 Rust afgekocht van Hollandse troepen.
• 1678: opeising van paarden door Munsterse troepen.
• 1678: arbeiders opgeëist voor de belegering van Maastricht.
• XI. 1690: Huisvesting van dragonders.
• XII 1699: wintergarnizoen.

De Beringenaren zullen zich in eerste instantie binnen de stadswallen hebben beschermd. Zijn andere locaties als schans gebruikt?

De motten Commeloe – Commerloe – de Commer, deze van Terbeck en de Motte zijn het oudst en in historische geschiften terug te vinden. De overige zijn een stuk jonger.

't Kastelet is in De Ferraris en op de militaire Capitaine-Chanlaire kaarten weergegeven als een lusvormige omgrachting. In de Atlas der Buurtwegen is dit reeds moeilijk traceerbaar.

Terbeck en Broekhoven anderzijds komen in de Atlas der Buurtwegen voor als een schansachtige site terwijl ze dan weer niet terug te vinden zijn op de militaire kaarten (De Ferraris, Capitaine-Canlaire).

Twee sites lijken mogelijke schanssites -Terbeck en De Mot maar, tot verdere historische bevestiging, is het helemaal niet duidelijk of ze als dusdanig werden gebruikt. De Mot-site lag bovendien in betwist gebied (Koersel/Brabants?).