การบริการ (เครื่องหมายลูกเสือชั้นพิเศษ)

ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่เป็นเยาวชนที่โตพอที่จะทำประโยชน์ให้กับสังคมได้มากยิ่งขึ้นด้วยการให้บริการด้านต่างๆ ตามความสามารถของตนเองเพื่อให้เป็นไปตามคำปฏิญาณและกฎของลูกเสือถ้า ลูกเสือสามารถปฏิบัติได้มากเพียงใด นอกจากจะเกิดประโยชน์แก่ส่วนรวมแล้วยังเป็นการส่งเสริมให้ ลูกเสือได้ฝึกฝนความเป็นผู้เสียสละและใช้ความรู้ความสามารถของตนเองให้เกิดประโยชน์อีกด้วย

การบริการ หมายถึงการรับใช้หรือการให้ความสะดวก สำหรับลูกเสือนั้นหมายถึงความพร้อมในการบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ต่อบุคคลหรือชุมชนด้วยความเต็มใจ ตามคำปฏิญาณของลูกเสือ ข้อ 2 “ ข้าจะช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อ” กฎของลูกเสือข้อ 3 “ ลูกเสือมีหน้าที่กระทำตนให้เป็นประโยชน์และช่วยเหลือผู้อื่น “

กฎของลูกเสือที่เกี่ยวกับการบริการ

กฎข้อที่ 1 “ลูกเสือมีเกียรติเชื่อถือได้” ลูกเสือเป็นผู้มีเกียรติโดยเฉพาะเมื่ออยู่ในเครื่องแบบลูกเสือ จะต้องระมัดระวังไม่ทำสิ่งใดที่เป็นที่เสื่อมเสียเกียรติของลูกเสือ ลูกเสือจะต้องกระทำอย่างเปิดเผย ไม่มีลับลมคมนัย เพื่อให้เป็นที่เชื่อถือของบุคคลทั่วไป และเพื่อชื่อเสียงอันดีงามของลูกเสือทั้งหมดด้วย

กฎข้อที่ 3 “ลูกเสือมีหน้าที่กระทำตนให้เป็นประโยชน์และช่วยเหลือผู้อื่น” ลูกเสือจะต้องไม่ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์ และต้องถือเป็นหน้าที่ในการช่วยเหลือผู้อื่นทุกเมื่อโดยไม่นั่งดูดาย

กฎข้อที่ 4 “ลูกเสือเป็นมิตรของคนทุกคนและเป็นพี่น้องกับลูกเสืออื่นทั่วโลก” ลูกเสือจะต้องยึดมั่นว่า ทุกคนมีความเสมอภาคกนในการให้ความช่วยเหลือจะต้องไม่เลือกที่รักมักที่ชัง

กฎข้อที่ 5 “ลูกเสือเป็นผู้สุภาพเรียบร้อย” ความสุภาพเป็นสมบัติของผู้ดี ลูกเสือจะต้องรู้วิธีปฏิบัติต่อเด็ก สตรี และคนชรา ลูกเสือจะต้องใช้ความสุภาพแม้กับคนที่เป็นปฏิปักษ์ต่อตน

กฎข้อที่ 8 “ลูกเสือมีใจร่าเริงและไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก” ลูกเสือจะต้องมีความอดทนในการปฏิบัติงานที่ได้รับมอบหมาย และปฏิบัติงานนั้นด้วยความมีสติแจ่มใสร่าเริงอยู่เสมอซึ่งจะทำให้สามารถผ่านอุปสรรคต่าง ๆ ได้

กฎข้อที่ 10 “ลูกเสือประพฤติชอบด้วยกาย วาจา ใจ” ลูกเสือจะต้องทำทุกอย่างด้วยความบริสุทธิ์ใจและเต็มใจโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น

ประโยชน์ที่ลูกเสือได้รับจากการให้บริการ

1. ช่วยให้ลูกเสือได้ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์

2. ช่วยให้ลูกเสือได้พัฒนาตนเองทั้งร่างกายและจิตใจ เพื่อจะได้เป็นพลเมืองดีต่อไปใจอนาคต

3. ช่วยให้ลูกเสือได้ฝึกหัดการทำงานเป็นกลุ่ม รู้จักการแบ่งหน้าที่

4. ช่วยฝึกให้ลูกเสือมีความรับผิดชอบต่อสังคมโดยเริ่มจากกลุ่มย่อยก่อน

5. ช่วยเสริมสร้างความสัมพันธ์อันดีในกลุ่มและชุมชนต่อไป

6. ช่วยให้ลูกเสือได้เรียนรู้ในเรื่องความร่วมมือ ความซื่อสัตย์ ความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นได้ก็โดยการปฏิบัติด้วยตนเองเท่านั้น

ลูกเสือกับการบริการ

เป็นที่ยอมรับว่า วิชาลูกเสือเป็นวิชาที่มีประโยชน์อย่างมากเพราะเป็นวิชาที่ช่วยอบรมบ่มนิสัยให้เยาวชนเป็นพลเมืองดี มีความซื่อสัตย์ เสียสละ และรู้จักช่วยเหลือผู้อื่น โรงเรียนต่าง ๆ จึงได้บรรจุวิชาลูกเสือเข้าในหลักสูตร และกิจกรรมเสริมหลักสูตร โดยให้ลูกเสือได้ออกปฏิบัติหน้าที่ตลอดปี เพื่อบริการชุมชนบริเวณใกล้เคียงโรงเรียน และให้ความช่วยเหลือแก่องค์การกุศลหรือหน่วยงานอื่น ๆ ที่ขอความช่วยเหลือมา กิจกรรมที่ลูกเสือปฏิบัติเกี่ยวกับการบริหารชุมชน ได้แก่

1. ช่วยโบกรถบริเวณทางข้ามหน้าโรงเรียนและบริเวณใกล้เคียง

2. ทำความสะอาดสถานที่ต่าง ๆ ในชุมชน เช่น วัด โรงเรียน ถนนหนทางในวันสำคัญต่าง ๆ

3. รักษาความปลอดภัยและอำนวยความสะดวกบริเวณงานแสดงต่างๆ ตามที่ได้รับการร้องขอมา

4. ช่วยจำหน่ายสิ่งของให้กับองค์กรต่าง ๆ เพื่อการกุศลโดยได้รับอนุญาตจากผู้มีอำนาจ

5. ช่วยเหลือผู้ประสบภัย อุบัติภัยต่าง ๆ เมื่อพบเห็น

ตัวอย่างตารางการให้บริการ

ลงชื่อ…………………….....................................………… ลงชื่อ……………..........................……….………..ผู้ให้บริการ

(………………………….......................….) (……….........................……….…………)

กำกับลูกเสือ หมู่…………………

(หมายเหตุ) ผู้กำกับควรให้ลูกเสือช่วยเหลือ บริการ ส่วนรวมโดยกำหนดเกณฑ์การประเมินตามความเหมาะสม

การพัฒนาชุมชน

ชุมชน หมายถึง กลุ่มชนที่อยู่รวมกันในสังคมขนาดเล็ก อาศัยในบริเวณเดียวกันเป็นหมู่บ้าน ตำบล อำเภอหรือจังหวัดโดยมีผลประโยชน์ร่วมกัน

ความหมายของ “ พัฒนา” หมายถึง ทำให้ดีขึ้นหรือทำให้เจริญขึ้น

การพัฒนาชุมชน หมายถึง กรรมวิธีที่มุ่งส่งเสริม ปรับปรุงสภาพเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา วัฒนธรรมและการปกครองของสังคมนั้น ๆ ให้เจริญยิ่งขึ้น

การพัฒนาชุมชนของลูกเสือ

วันสำคัญต่าง ๆ ที่ลูกเสือร่วมแรงร่วมใจกันออกพัฒนาชุมชนได้แก่

- วันคล้ายวันสถาปนาคณะลูกเสือแห่งชาติ ( 1 กรกฎาคมของทุกปี )

- วันคล้ายวันสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้พระราชทานกำเนิด ลูกเสือไทย ( 25 พฤศจิกายนของทุกปี )

- วันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ( 5 ธันวาคมของทุกปี )

- วันเฉลิมพระชนมพรรษาของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ( 12 สิงหาคมของทุกปี )

- วันสำคัญทางศาสนาต่าง ๆ เช่น วันเข้าพรรษา วันออกพรรษา วันวิสาขบูชา วันมาฆบูชา วันอาสาฬหบูชา

นอกจากการร่วมใจพัฒนาในวันสำคัญของลูกเสือแล้ว ลูกเสือยังมีบทบาทสำคัญในการช่วยพัฒนาเศรษฐกิจของชาติด้วยการประหยัดและอดออมในโครงการต่าง ๆ ด้วยเช่น ในปี พ.ศ. 2540 ลูกเสือทั้งประเทศร่วมในโครงการลูกเสือร่วมใจประหยัดวันละบาทช่วยชาติให้พันภัย โครงการนี้ถือเป็นโครงการที่สำคัญของชาติที่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอย่างมาก ลูกเสือก็ได้มีโอกาสเข้าร่วมกันอย่างจริงจัง

กิจกรรมเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชน

ลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่มีอยู่ทั่วประเทศ แต่ละท้องถิ่นมีสภาพแวดล้อมและความต้องการที่แตกต่างกัน การพัฒนาจึงแตกต่างกันตามความต้องการของแต่ละชุมชน กิจกรรมที่ลูกเสือเข้าร่วมในการพัฒนาชุมชนมีมากมาย เช่น

1. การทำความสะอาด

2. การบูรณะซ่อมแซม

3. การอนุรักษ์ธรรมชาติ

4. การปลูกป่า

5. การปลูกพืชผักสวนครัว

6. การจัดหน่วยปฐมพยาบาล

7. การรักษาความปลอดภัยในสนามเด็กเล่น

8. ความร่วมมือในโครงการสำคัญต่าง ๆ ที่ได้กำหนดขึ้นเป็นกรณีพิเศษเป็นครั้งคราว

การปฐมพยาบาล

การปฐมพยาบาลเป็นวิชาอย่างหนึ่งที่จำเป็นสำหรับลูกเสือสามัญรุ่นใหญ่ที่ต้องเรียนรู้และปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง เพราะกิจกรรมต่าง ๆของลูกเสือประเภทนี้เป็นกิจกรรมที่ผู้ร่วมมีโอกาสได้รับบาดเจ็บ นอกจากการเรียนรู้เพื่อช่วยตนเองแล้ว ลูกเสือยังต้องสามารถช่วยเพื่อนลูกเสือหรือบุคคลอื่นได้ด้วย ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการฝึกอบรมทั้งภาคความรู้และการปฏิบัติเพื่อให้สามารถออกไปบำเพ็ญประโยชน์ในเรื่องการปฐมพยาบาลได้ตามสมควร

การปฐมพยาบาล หมายถึง การช่วยเหลือเบื้องต้นแก่ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ อุบัติเหตุหรือการเจ็บป่วยเพื่อให้ผู้นั้นมีอันตรายน้อยลงหรือปลอดภัยก่อนนำส่งหมอ

หลักทั่วไปในการปฐมพยาบาล

1. อย่าตื่นเต้นตกใจ

2. ปฏิบัติการด้วยความรวดเร็วและรอบคอบ

3. พยายามให้ผู้ป่วยอยู่ในอาการสงบและท่าที่สบาย

4. ขยายเครื่องแต่งกายให้หลวม

5. อย่าให้คนมุง

6. ถ้ามีเลือดออกให้ห้ามเลือดก่อน

7. ช่วยผายปอดเมื่อจำเป็น

8. ถ้าผู้บาทเจ็บอาเจียนให้นอนตะแคงหน้าเพื่อมิให้เสมหะตกในหลอดลม

9. ควรนำส่งหมอหรือโรงพยาบาลโดยเร็ว

ข้อควรระมัดระวังในการปฐมพยาบาล

1. อย่าลืมผายปอดเมื่อมีการหยุดหายใจ

2. อย่าลืมเอาฟันปลอมหรือหมากฝรั่งออกจากปากผู้ป่วยที่หมดสติ

3. อย่าปล่อยให้เลือดไหลโดยไม่ห้ามเลือด

4. อย่าให้ผู้ป่วยทีหมดสติดื่มน้ำหรือกินยา

5. อย่าถูกต้องบาดแผลของผู้ป่วยด้วยมือที่ไม่สะอาด ควรปิดด้วยผ้าสะอาดก่อนนำส่งหมด

6. อย่าให้ผิวหนังผู้บาทเจ็บพองหรือไหม้ เพราะกระเป๋าน้ำร้อนหรือขวดน้ำร้อนโดยไม่ห่อผ้าก่อน

7. อย่าเคลื่อนย้ายผู้ป่วยโดยไม่จำเป็น โดยเฉพาะเมื่อทราบว่ามีกระดูกหัก

ช๊อค

เป็นอาการที่รุนแรงอย่างหนึ่งเนื่องจากการทำงานของร่างกายทุกส่วนอ่อนกำลังลงโดยเฉพาะระบบการหมุนเวียนของโลหิตทำให้โลหิตไปเลี้ยงสมองน้อยลง ช๊อคจะเกิดขึ้นเมื่อมีการบาดเจ็บอาจรุนแรงถึงชีวิต แต่สามารถแก้ไขได้และจำเป็นต้องรีบช่วยเหลือโดยเร็วจะปลอดภัย

อาการ

1. หน้าซีด มีเหงื่อเย็นทั่วตัว

2. ชีพจรอ่อนและเต้นเร็ว หายใจไม่สม่ำเสมอ

3. คลื่นไส้อาเจียน บางรายอาจหมดสติได้

4. ม่านตาขยาย เยื่อตาแห้งไม่มีเงา

การให้ความช่วยเหลือ

1. ขยายเครื่องแต่งกาย

2. ให้ความอบอุ่น

3. ให้ผู้ป่วยนอนราบศีรษะต่ำกว่าลำตัว

4. พาไปหาหมอโดยเร็ว

บาดแผล หมายถึง ผิวหนังหรือเนื้อเยื่อและส่วนที่ลึกลงไปกว่าชั้นผิงหนังถูกทำลายแยกออกจากกัน

ลักษณะของบาทแผล

1. แผลถลอก

2. แผลตัด

3. แผลฉีกขาด

4. แผลช้ำ

5. แผลถูกแทง

6. แผลถูกยิง

หลักสำคัญในการปฐมพยาบาลบาดแผลทั่วไป

1. ถ้ามีอาการตกเลือดจะต้องห้ามเลือด

2. ถ้ามีอาการช๊อคหรือเป็นลม ควรรักษาอาการช๊อค

3. ควรหาผ้าสะอาดปิดแผล

4. ควรพาไปหาหมอโดยไม่ชักช้า

การปฐมพยาบาลแผลช้ำ

1. ประคบด้วยน้ำแข็งหรือของเย็นเพื่อป้องกันมิให้เลือดภายในไหลออกมาสู่บริเวณนั้นมากขึ้น

2. หลังจาก 24 ชั่วโมง ให้ประคบด้วยความร้อน

ประโยชน์ของผ้าพันแผล

1. ปิดแผลที่ใส่ยา หรือปิดเฝือก

2. ปิดแผลให้สะอาด

3. ป้องกันมิให้แผลสกปรก

4. ป้องกันมิให้ส่วนนั้น ๆ ได้รับความกระทบกระเทือน

5. เพื่อรัดส่วนนั้นให้แน่น

การรู้จักขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น

การปฐมพยาบาลเป็นแต่เพียงช่วยเหลือขั้นต้นเท่านั้น ในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุร้ายแรงขึ้น ลูกเสืออาจจะช่วยเหลือทำการปฐมพยาบาลไม่ได้ ฉะนั้นลูกเสือควรรีบบอกผู้ใหญ่ ครู อาจารย์ หรือ ผู้ที่อยู่ใกล้เคียงให้ทราบโดยเร็วที่สุด เพื่อจะได้ช่วยเหลือเนื่องจากอุบัติเหตุนั้น ๆ อย่างไรก็ดีลูกเสือจะต้องเป็นผู้เตรียมพร้อมเสมอ กล่าวคือ ควรรู้ว่าถ้าจะพาคนเจ็บไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดจะไปที่ไหน ร้านแพทย์หรือสถานีตำรวจ ในชนบทอาจจะเป็นสถานอนามัย บ้านแพทย์ประจำตำบล บ้านกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน อยู่ที่ไหน เป็นต้น

ในสมุดพกหรือบัตรประตัวลูกเสือ ควรจะได้บันทึกชื่อนายแพทย์และรายละเอียดไว้เมื่อมีเหตุฉุกเฉิน เช่น

ชื่อนายแพทย์……………………………….

ที่อยู่…………………………………………

หมายเลขโทรศัพท์………………………….

หรือติดต่อตำรวจ 191 เป็นต้น

หากติดต่อทางโทรศัพท์ได้ก็ควรติดต่อทางโทรศัพท์ จะสะดวกในการพูดโทรศัพท์ควรจำไว้ว่า

1. ต้องพูดช้า ๆ ชัดถ้อยชัดคำ ให้ผู้ฟังเข้าเรื่องราวได้ตลอด

2. แจ้งบริเวณที่เกิดอุบัติเหตุ หรือเกิดเจ็บป่วยขึ้น

3. ชี้แจงว่าเกิดเหตุอะไร

อนึ่ง ถ้าเป็นไปได้ไม่ควรทิ้งคนเจ็บไว้ตามลำพัง ให้ลูกเสือคนใดคนหนึ่งเฝ้าคนเจ็บไว้ส่วนอีกคนหนึ่งไปโทรศัพท์ หรือขอความช่วยเหลือจากผู้อื่น

การประสานงานในหมู่ลูกเสือเพื่อเตรียมพร้อมในการปฏิบัติการเหตุฉุกเฉิน

เนื่องจากภัยต่าง ๆ นั้นเมื่อเกิดจะไม่ได้บอกล่วงหน้า ฉะนั้นลูกเสือเมื่อได้รับข่าวการปฏิบัติการจะไม่มีเวลามาค้นหาเครื่องแบบหรืออุปกรณ์ที่จะนำติดตัวไป เพื่อให้ลูกเสือพร้อมที่จะออกปฏิบัติการได้ทันที จึงเสนอแนะสิ่งที่ควรจัดหาไว้ก่อน เพื่อความสะดวกและรวดเร็ว

1. สิ่งที่ต้องใส่ไว้ในกระเป๋าเครื่องแบบ

- ดินสอ - เสบียงฉุกเฉิน เช่น ผลไม้แห้งที่หวานจัดหรือ

- สมุดบันทึก ช็อกโกแลตโดยจัดห่อให้เรียบร้อย

- ไม้ขีดไฟ - เหรียญบาทไว้ใช้โทรศัพท์ด้วย

- มีดพับ

- ยารักษาโรคประจำตัว

2. สิ่งที่ต้องจัดเตรียมในเครื่องหลังหรือเป้

- เสื้อฝน - แก้วน้ำพลาสติก

- ถุงนอน - กระดาษชำระ 1 ม้วน

- ผ้าห่ม - ไม้ขีดไฟเก็บกล่องกันชื้นหรือถุงพลาสติก

- ผ้าพลาสติก - ไฟฉายพร้อมถ่านสำรอง

- อาหารสำเร็จรูปหรือสิ่งสำเร็จรูป - เชือกที่แข็งแรงใส่ไปด้วย ยาว 10 เมตร

ท่านทำอะไรได้บ้างเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน

ต่อไปนี้จะเป็นข้อเสนอแนะสั้น ๆ พอที่ท่านจะเตรียมตัวเพื่อรับสภาพของค่ายธรรมชาติในการยังชีพและความปลอดภัย

1. การเตรียมพร้อมภายในครัวเรือน

- ให้คนในครอบครัวรู้ถึงแผนการณ์ต่าง ๆ ในกรณีเกิดภัยพิบัติ

- สำรองอาหารกระป๋องหรืออาหารที่ไม่เสียง่าย และตรวจดูบ่อย ๆ

- สำรองน้ำดื่มไว้ให้เพียงพอและเก็บน้ำใส่ถังไว้ ถ้าหากเกิดเพลิงไหม้

- ปรับปรุงดูแลบ้านเรือน ซ่อมแซมให้แข็งแรงไว้เสมอ

- จงเตรียมเครื่องครัว ไฟแสงสว่างไฟฉาย และวิทยุ

- ตรวจอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่ใช้กำลังถ่านไฟฉาย

- เรียนรู้วิชาการปฐมพยาบาล

- เลือกและจัดสิ่งของจำเป็นที่จะติดตัวไปด้วยยามฉุกเฉิน

2. ในขณะเกิดภัยธรรมชาติหรือในระหว่างเหตุการณ์

- ตั้งสติและคิดลำดับสิ่งที่จะต้องทำ

- ปลอบและเตือนสติผู้อื่นให้อยู่ในความสงบ

- ทำข้อมูลที่แน่นอนกว่าเชื่อข่าวลือ

- เก็บสะสมน้ำดื่มให้มากที่สุด

- ตรวจสอบอุปกรณ์ที่ใช้ถ่านไฟฉาย

- เก็บของจำเป็นใส่ถุง ควรเป็นถุงที่แบกใส่บ่าได้

- เชื่อฟังและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดต่อคำสั่งของทางราชการในการอพยพ

- ก่อนออกจากบ้าน ยกสะพานไฟ ปิดก๊อกเตาแก๊สและตรวจดูว่าไม่มีสิ่งที่ทำให้เกิดเพลิงไหม้

- อย่าจับต้องสายไฟที่ขาดหรือสิ่งของต่าง ๆ ที่พาดอยู่บนเส้นลวด

3. พายุไต้ฝุ่น

- ฟังข่าวจากวิทยุตลอดเวลา

- อพยพไปสู่ที่สูง น้ำท่วมไม่ถึง

- ใช้ไม้กระดานปิดหน้าต่างทุกบาน ตอกตะปูให้สนิท

- เก็บสิ่งของนอกบ้าน เพื่อป้องกันการพัฒนาโดยกระแสลม

- เติมน้ำมันรถให้เต็มเสมอ

- อยู่ในบ้านตลอดเวลาจนกว่าจะหมดพายุ หากไม่ปลอดภัยก็ให้อพยพไปอยู่ในสถานที่ที่ทางราชการกำหนดให้ และอยู่ที่นั่นจนกว่าจะปลอดภัย

4. ภายหลังภัยพิบัติ

- สำรวจจำนวนผู้ป่วยในบ้านของท่านและของเพื่อนบ้าน อย่าเคลื่อนย้ายผู้บาดเจ็บโดยไม่จำเป็น

- สำรวจและขจัดเพลิงหรือต้นเพลิง

- อย่าแตะต้องเส้นลวดหรือไฟฟ้า

- รายงานอันตรายทันที เช่น สายไฟฟ้าขาด ท่อแก๊สรั่ว หรือท่อน้ำแตก

- ดูแลสุขภาพของตนเอง

- ต้มน้ำก่อนดื่ม

- อย่าเข้าใกล้ซากตึกพัง ในกรณีเพลิงไหม้หรือแผ่นดินไหว

- รับประทานอาหารให้อิ่มก่อนอพยพ

- ดูแลเด็กอย่าให้ห่างตัว

- พยายามฟังข่าวสารอย่าเชื่อข่าวลือ

- รักษาความสะอาดและดูแลด้านสุขาภิบาลภายในศูนย์อพยพ