Heusden
In de 8ste eeuw was Heusden nog een woeste streek met weinig beschaving. In het begin van die eeuw predikte St.-Willibrordus in onze streek. Heusden vormde toen nog geen parochie maar behoorde samen met Beringen en Paal tot de bezittingen van St.-Adelardus (753-827), abt van de abdij van Corbie.
Van 929-962 werd de plaats “Husdinio” genoemd, wat gasthuis of hospitium betekent.
De benaming werd Hoesden (1098-1138), Heusden (1371), Huysden (1386) en later weer Heusden.
In de 14de eeuw werd Heusden tot parochie verheven. Heusden was toen “tweeheerlijck”. Het noordelijk gedeelte stond onder de rechtsmacht van Beringen, onder Loons recht. Het zuidelijk gedeelte hoorde onder “Hauweyken”, dat afhing van de “heerlijckheid” Vogelsanck. De tweeheerlijkheid van Heusden bleef bestaan tot in 1559, toen de goederen verkocht werden aan Godfried van Bocholt en al de bezittingen onder één bestuur gebracht werden.
- De volgende schansen zijn gelokaliseerd via de Atlas der Buurtwegen. Verdere informatie dient nog opgezocht.
- Alle inlichtingen of verwijzingen zijn welkom.
In Heusden waren er minstens 5 schansen:
- De Halschans of Exelschans
- Dorpsschans of Schootschans
- Buiten deze schansen was het Obbeekkasteel ook voorzien van een vest (zie Ubberselschans).
- Ook het vroegere kasteel Meylandt was geheel omgracht. Het adellijke leen Meylandt heeft een lange geschiedenis en wordt voor het eerst vermeld in 1385. Dan wordt het “Hof ter Boeckt” genoemd. “Milandt” wordt het eerst vermeld in 1603. In 1715 komt het landgoed door huwelijk in bezit van Ridder Arnold de Theux. Hij laat het landhuis verbouwen tot een luxueus kasteel. In 1842 werd het aanzienlijk gewijzigd door Minister van Staat Bartelémy-Théodore graaf de Theux de Meylandt. De huidige vorm, in neo-classicistische stijl, dateert van de laatste verbouwing door zijn zoon Albert graaf de Theux de Meylandt in 1907. De gemeente Heusden kocht het landgoed in 1959.
