6 mei 2008
Hiep hiep hoera. Evelien is jarig. Om 6:00 u is het koelpittentijd. De eerste pelgrims staan al vroeg op en zoeken dan met een lampje op hun voorhoofd het toilet of een wastafel. Het is een komisch gezicht als je er in het duister een paar achter elkaar langs ziet komen, net pinguins. Een half uurtje later staan wij ook op, om een uurtje later onze camino te hervatten en te vertrekken naar El Burgo Ranero.
We verlaten Sahagún via een brug over de rio Cea. Om ± 10:00 u bellen we Evelien en al zingend feliciteren we haar met de 22e verjaardag. Dat vindt ze wel leuk. Het blijkt weer een saaie route te zijn, een wandelpaadje langs een verharde weg. Er staan wat boompjes en een enkel betonnen bankje. Het is rustig onderweg, weinig pelgrims. We lopen zo’n beetje gelijk met een ouder Frans gezelschap, twee dames en een heer die constant alleen achteraan loopt. In het dorpje Bercianos del Real Camino waar we doorheen lopen is niks loos, ook geen ooievaarsnesten. Alleen een oude hond loopt verdwaald rond. En hagedissen.
Tegen 12:45 u zijn we in El Burgo Ranero waar we een mooie herberg vinden. Het is een oud huis dat verbouwd is. Een oud vrouwtje toont ons onze slaapkamer, we krijgen een 2-persoonskamer. Het ziet er netjes uit. Inschrijven moeten we zelf doen, want ze kan niet lezen en schrijven. Jack blijkt 2 blaren aan de zijkant van de voeten te hebben, waarschijnlijk door de zooltjes in de schoenen. Als we na een korte wandeling even gaan zitten en daarna verder willen speelt de knie weer op. We zullen het aanzien tot we in León zijn.
’s Avonds zien we een kudde schapen die terug komen uit het veld.
Lees verder El Burgo Ranero - Mansilla de las Mulas