Cabo Finisterre

10 mei 2009

Vandaag gaan we naar Cabo Finisterre. Deze is de meest west gelegen kaap van de Spaanse provincie la Coruna in Galicië. In de middeleeuwen werd verteld dat dit het einde van de wereld was, hier begon immers de oceaan.

Pelgrims liepen vroeger - maar vandaag de dag ook nog - vanuit Santiago de Compostela door naar deze plek om hier hun kleren waar ze mee gelopen hadden te verbranden en in de zee te gooien. Daarna was hij ( of zij) herboren als een nieuw mens.

Wij nemen de bus naar de kaap. De rit duurt ongeveer 2½ uur en voert door een mooie streek.

Het is al bijna middag als we aankomen in Fisterra. Vanuit dit vissersplaatsje is het nog ongeveer 3 km lopen naar de kaap met zijn vuurtoren. Het is weer een warme dag.

Onderweg komen we langs een beeld van een pelgrim die onderweg is naar de kaap.

Als we bij de kaap aankomen krijgen we toch het gevoel dat deze kaap wel iets bijzonders uitstraalt: voldoening. Maar aan de andere kant begrijpen we ook waarom hij Costa de la Muerta wordt genoemd: de kust des doods. Hier zijn in het verleden veel schepen vergaan en zeevaarders verdronken. Er bestaat een legende dat de Hl. Jacobus hier ooit een zeevaarder heeft gered, en dat deze zeevaarder bedekt met Jacobsschelpen weer boven water kwam.

Het is een magische plek. De kaap ligt afgelegen, hij is hoog, ruig en heeft iets geheimzinnigs.

Ook zien wij dat er nu nog regelmatig kleren verbrand worden tussen de rotsen en stenen. En bloemen, misschien als dank voor een in goede gezondheid voltooide tocht.

Wij lopen een stukje omlaag, tot dat het te gevaarlijk wordt. Wat dat betreft heeft Tiny meer moed dan Jack. De zee is nu rustig, we zien een bootje ronddobberen, zou het een patrouilleboot van de Spaanse marine zijn?

Na een uurtje hebben we het wel gezien en lopen we terug naar het stadje Fisterra.

In het plaatsje aangekomen lopen we door de haven, hier liggen veel vissersbootjes.

Daarna gaan we wat eten in een restaurantje. Dan is het wachten op de bus die ons weer terug brengt naar Santiago. Hier aangekomen, het is al bijna avond, zien we dat de kathedraal nog open is en gaan we nog snel even naar binnen.

We nemen alvast afscheid. Daarna maken we nog een kleine wandeling door de stad.

Lees verder Thuisreis