24 april 2008
Na het ontbijt vertrekken we om 8:15 u in Grañón, met een ervaring rijker die we niet gauw zullen vergeten. Volgens de berichten zou het een mooie dag worden, met veel zon, waarbij we lange tijd kort langs de weg lopen.
Veel bijzonderheden zien we vandaag niet. We komen weer door kleine dorpjes, zoals Redecilla del Camino en na 3 uur Villamayor del Rio. De ooievaars echter laten zich wel weer veelvuldig zien.
Hun nesten bevinden zich vooral op oude gebouwen en torens. In Belorado heeft er eentje zelfs een nest gebouwd boven op het contragewicht van een hijskraan.
Vandaag lopen we naar Tosantos, een afstand van zo’n 20 km. In Tosantos slapen we in een voormalige pastorie, de Auberque Francisco de Assisië, wederom op matrasjes op de grond. Er wordt ons verteld dat het een soort identiek verblijf is als in Grañón. Anniek uit Mönchen-Gladbach is ook weer van de partij. Ze is halverwege 30 en heeft op korte termijn haar beide ouders verloren. Als enig kind zit ze daar behoorlijk mee, omdat ze in Berlijn woont en daar met haar vriend een soort adviesbureau heeft. Wat te doen met haar ouderlijk huis? Ze heeft een belofte aan haar vader gedaan.
Veel pelgrims die we gisteren ontmoet hebben zien we vandaag ook weer. Maar we zien ook nieuwe gezichten zoals “der Franz aus Bayern”, die zich bij Anniek niet populair maakt. Laat in de middag bezoeken we het grotkerkje van de Virgen de la Peña.
Het is een kleine kapel, ongeveer 16 mtr. lang. De versieringen op het altaar ogen kitscherig, dat is wel jammer. In de omgeving zouden meer grotten zijn, waar vroeger kluizenaars leefden.
Na het avondeten is in een aparte gebedsruimte in de herberg ook een religieuze bijeenkomst. Het wordt uiteindelijk wel indrukwekkend en aangrijpend, omdat op het einde briefjes met “gebedswensen” worden voorgelezen die door eerdere pelgrims op papier werden gezet. Zoals: bid voor mijn neef die al 2 jaar in coma ligt, dat hij spoedig mag ontwaken of dat Jezus hem definitief tot zich neemt zodat mijn tante niet langer in het ongewisse hoeft te blijven. Of, ik vraag uw gebed voor mijn zus, dat ze het verlies van haar zoon die zichzelf het leven heeft genomen, kan verwerken. Deze bijeenkomst raakte bij menigeen een gevoelige snaar, begrijpelijk.