Azofra - Grañón

23 april 2008

Tiny heeft slecht geslapen. De vis die ze gisteravond koos als hoofdgerecht, heeft een verkeerde uitwerking en is haar slecht bekomen. Er is slecht weer (regen) voorspeld, maar het valt mee. Vooralsnog houden we het droog. Al vroeg komen de eerste sms’jes binnen, we hebben immers iets te vieren vandaag, Jack is jarig. Ondanks de wat mindere conditie van Tiny vandaag schieten we toch goed op.

Onderweg passeren we in een akker de Rollo de Azofra, een oude zuil in de vorm van een in de grond gestoken zwaard. Het pad loopt omhoog, we komen op een hoogvlakte waar een golfbaan is aangelegd. Achter de golfbaan is een grote moderne nieuwbouwwijk aangelegd. We komen in het dorp Ciruena waar we pauze houden met koffie en een bocadillo ( brood met ei, spek, worst). We zijn toch alweer ruim 2 uur onderweg. Daarna lopen we verder naar Santo Domingo de la Calzada. Vanuit een uitkijkpunt zien we de stad in de verte in een dal liggen.

Santo Domingo de la Calzada heeft een grote kathedraal met als grootste bezienswaardigheid een kip en een haan! Dit naar aanleiding van een eeuwenoude legende. Als we de kerk in gaan om een en ander te bekijken komen we niet ver. Een kleine inkijk is ons gegund en we zien een soort kippenhok boven aan een muur. Maar dat is het dan, we kunnen niet verder naar binnen vanwege een stalen hekwerk. Fotograferen is sowieso verboden. Willen we verder dan moet dat via een andere ingang en € 3,50 betalen. Eigenlijk schandalig als je bedenkt waarom er kerken gebouwd zijn.

Enigszins teleurgesteld verlaten we Santo Domingo via de brug over de Rio Oja, waar we weer enkele ooievaarsnesten zien.

Bij de brug krijgen we een telefoontje van Ivo. Uiteraard met de felicitaties voor Jack. Het laatste gedeelte van de wandeling van vandaag is niet zo prettig: vlak langs een drukke weg. Dan bereiken we Grañón, waar we een bijzondere overnachting gaan meemaken. De herberg San Juan Bautista bevindt zich namelijk in een kerk. Als we voor de kerk staan zien we op een tafeltje een groot boek liggen waar veel mensen hun naam hebben ingevuld. Ach leuk, denkt Tiny, en zij vult ook onze namen in. Zonder te beseffen dat dit een condoleance-register is, want in het dorp zien we later overal blaadjes hangen met een overlijdensbericht. Aan de achterzijde van de kerk is de ingang van de herberg. Via een stenen wenteltrap in een toren komen we in een brede gang waar rechts de douches zijn en daarachter de keuken is. Op het eind is een zaal, waar een trap naar de slaapruimte leidt die zich boven de gang, douches en keuken bevindt. We moeten op een dun matrasje slapen.

Door een deurtje komen we boven de gewelven van de kerk, waar de was kan worden opgehangen. Het blijkt dat we de eerste pelgrims zijn die vandaag aankomen, maar al spoedig volgen er meer.

Het eerst gaan we de SMS’jes beantwoorden, waarbij we Susan meedelen dat we een ooievaar naar Susteren gestuurd hebben.

In het dorp vinden we een banketbakker waar we gebak kopen om de verjaardag van Jack te vieren. Het is een aardige bakker, hij laat ons een foto zien waaruit blijkt dat hij de zaak heeft overgenomen van zijn vader.

Op het pleintje aan de achterzijde van de kerk genieten we van het gebak dat we bij hem gekocht hebben. Ondertussen is het al redelijk druk geworden in de herberg/kerk. Het gezelschap is vandaag multi-internationaal, en de stemming is bijzonder goed.

Een “Iranese Australiër” en een iets oudere Duitser, Bartholomeus, verzorgen samen een muzikaal optreden.

Om 20:00 u wordt gezamenlijk gegeten. De kok heeft een “Galicische maaltijd” bereid. Dat is nieuw voor ons, maar het smaakt best goed. Er arriveert nog een eenzame pelgrim, een jonge Duitser genaamd Ernst. Na het avondeten wordt er afgewassen en opgeruimd. Daarna is er nog een korte gebedsbijeenkomst in de kerk, waarmee de dag wordt afgesloten. We gaan voldaan slapen, na een mooie en bijzondere dag!

Lees verder Grañón - Tosantos