Ponferrada - Cacabelos

27 april 2009

Het is inmiddels maandag. De secondewijzer moet dus nog 82 keer zijn rondje maken.

Er zitten nog maar een paar mensen in de wachtruimte. Enkele “Einzelgängers”, wij, en een stelletje waarvan de dame duidelijk avances maakt en dus nog hevig op haar vriend “valt”. Uiteindelijk is het bijna 01:15 u en gaan we naar het perron. Het is koud. Maar de trein is gelukkig op tijd en we vinden snel onze plek. Het is warm in de coupé. De rit naar Ponferrada duurt ruim 3 uur en onderweg doezelen we af en toe weg. Om 04:30 u komen we aan op onze bestemming: Ponferrada. De stad is genoemd naar een brug over een rivier, de “pons ferrata” ( = ijzeren brug). Een oude brug die in de 11e eeuw versterkt werd met ijzer.

De omgeving is vertrouwd, op dit station vertrokken we immers vorig jaar naar huis. We halen de rugzakken uit de flight-bags en maken de schelpen vast.

Als we een stempel gekregen hebben vertrekken we gelijk, het is 05:00 u.

Het is donker. We lopen naar de burcht van de Tempeliers die er in het licht van de schijnwerpers prachtig bij ligt. Onderweg komen we een Spaanse jongen tegen die ons vriendelijk begroet met de vertrouwde pelgrimsgroet: buen camino. Hij zal ongetwijfeld gedacht hebben: ”dat zijn vroege vogels”.

Bij de burcht komen we weer uit op de camino, we bevinden ons nu in het historische oude gedeelte van de stad. Van hieruit lopen we over een oude weg omlaag en komen we bij de Rio Sil. Als we deze overgestoken hebben gaan we naar rechts.

We komen oa. langs een oude kapel. Als we Ponferrada eenmaal verlaten hebben wordt het echt pikkedonker. Het lijkt alsof we meedoen aan een nachtelijke speurtocht. Maar dankzij Tiny’s scherpe ogen vinden we de weg ( gele pijlen). Het is 06:00 u.

Via de dorpjes Columbrianos en Fuentes Nuevas komen we in Camponaraya. Hier gaan we wat eten. Het heeft af en toe een beetje geregend, maar toch niet de hoeveelheden die voorspeld waren op het internet.

Nadat we ons inwendig versterkt hebben lopen we door naar Cacabelos.

Dit stuk is heel mooi, het pad loopt tussen wijngaarden en kleine bosjes. In de verte zien we bergen liggen.

In Cacabelos aangekomen blijkt dat de herberg tot as. donderdag gesloten is. Een aantal oudjes die ons gadeslaan krijgen spontaan een gevoel van plichtsbesef dat ze ons moeten helpen. Tsja, en dan ontstaat het communicatieprobleem dat we vorig jaar ook wel eens hadden. Eigenlijk hebben we geen hulp nodig want we willen gewoon in een hostal onze intrek nemen, en die weten we te liggen. Maar de oudjes zullen en moeten ons helpen. Ze nemen ons mee en brengen ons naar het gemeentehuis, waar………………. we een stempel van het stadje krijgen. Dat is toch goed bedoeld. Enfin, we hebben toch tijd genoeg ofschoon we doodop zijn.

We nemen onze intrek in Hostal Santa Maria. Als we om 11:30 u op onze kamer zijn, die heel netjes is, vallen we allebei gelijk in slaap. Later in de middag eten we paella, lekker.

Daarna gaan we wandelen door de straatjes en het park. Cacabelos is wel een leuk plaatsje. Op een plein is men bezig om tenten op te bouwen, het blijkt dat er later deze week een feest is. Dat gaat aan ons voorbij, we moeten morgen weer verder.

Lees verder Cacabelos - Villafranca del Bierzo