Palas de Rei - Melide

5 mei 2009

Ook vandaag zijn we weer vroeg onderweg. Als we Palas de Rei verlaten hebben volgen in het begin we de hoofdweg. Echter na een paar kilometer verlaten we deze weg en volgen een onverhard pad. We zien verschillende horreo's.

Het landschap heeft nu iets weg van Zuid-Limburg, licht glooiend en weilanden. En uiteraard ook weer een beekje waar we via stapstenen verder kunnen lopen.

Het is een fijne omgeving om te wandelen. Bossen, weilanden, beekjes, en geen hoge bergen. Na ruim een uur komen we in het dorp San Xulián. We pauzeren hier in een bar/herberg.

De bar is leuk en gezellig ingericht met veel oude gebruiksvoorwerpen. Op de achtergrond klinkt muziek, een zangeres die een aria of zoiets zingt. Jack vermoedt dat het misschien wel een dochter van de eigenaar is, want er hangt een foto aan de wand van een zangeres met een oorkonde.

Als we ons “ontbijtje” op hebben gaan we verder. Even later komen we uit op een holle weg die omlaag loopt naar het bijna uitgestorven dorp Ponte Campana. Dit dorpje ligt alweer snel achter ons. We komen in een mooi eikenbos. Op het einde van dit bos komen we bij het plaatsje Casanova. We gaan verder en via paadjes bereiken we het gehucht Coto. Hier zien we een muurtje voor een huis dat enigszins terug. Dit lijkt ons een geschikt plekje voor een pauze en iets te eten.

Aldus zetten we ons gezellig op het muurtje. Al gauw krijgen we bezoek van een aantal kippen die vrij in de tuin rond scharrelen. Ondertussen zien we Anya ook langs lopen.

Na dit leuke tafereeltje vervolgen we onze weg en komen we in het mooie oude plaatsje Leboreiro. Hier treffen we meerdere pelgrims; iedereen maakt er wel een foto.

Wij dus ook. Het volgende gedeelte van de route van vandaag gaat door een vlak gebied, met hier en daar een beekje. We zien ook nog een grote gekleurde hagedis, zo’n 30 cm lang. Langzaam komen we in de buurt van Melide, want we naderen een industriegebied. Maar eerst komen we via een oude brug in het dorpje Furelos.

Achter dit dorp gaat de weg omhoog en komen we in Melide. Net voordat we Melide binnenlopen treffen we de 2 Ieren. De Welshman is volgens hun vanochtend al om 6 uur vertrokken en door gelopen. In Melide bevindt zich slechts één herberg en dat is een gemeentelijke herberg. Als we hier aankomen moeten we nog een half uurtje wachten voor dat we naar binnen kunnen. Het wordt druk, we treffen Anya, de Pink Panther en ook Siegfried, de oudere Duitser uit Dresden. In de middag wordt het warm in Melide. We bezoeken de kerk en doen wat wijwater op onze knieën, met de wens dat we onze tocht met gezonde gewrichten mogen voltooien. Op een terras treffen we 3 Spanjaarden die we al eerder gezien hebben. Zij lopen door naar Arzua, want ze moeten as. donderdag terug vliegen naar Madrid. Dat wordt een warme middag voor hun. Als we ’s avonds op zoek gaan naar een restaurantje blijkt dat er nauwelijks iets redelijks te krijgen is in het stadje. Maar schuin tegenover onze herberg ligt een iets chiquer restaurant. Dus gaan we daar naar binnen. Maar het diner begint hier pas om 21:00 uur. We vragen of we dan een ensalada en patat kunnen krijgen. Dat kan en zo krijgen we toch wat binnen. Op het terras waar we eten bevindt zich een enigszins vreemd gezelschap. Ze zijn niet te verstaan, dus naar de nationaliteit kunnen we alleen maar raden. Ze kunnen goed kunnen drinken: cognac en grote glazen bier.

Als we terug naar de herberg gaan spreken we een dame die oorspronkelijk uit Cuba komt maar nu in Miami woont. Ze heeft problemen met haar knie, maar hoopt toch Santiago te halen.

Lees verder Melide - Arzúa