Cacabelos - Villafranca del Bierzo

28 april 2009

We voelen ons weer helemaal fit als we om 07:15 u opstaan. Het was toch een vermoeiende lange dag gisteren. Maar nu hebben we goed geslapen, het was misschien wel goed dat de herberg nog gesloten is. We ontbijten in de hostal, het is eenvoudig maar wel goed. We zien dat een ander pelgrimsgezelschap ( 4 personen) hun bagage die bestaat uit koffers en tassen naar de volgende plaats laat brengen. Er zijn veel pelgrims die dit laten doen. Zonder rugzak loop je toch wat makkelijker.

Om 08:45 u vertrekken we, het is droog. Als we de brug over de rivier oversteken komen we de oudjes van gisteren weer tegen, ze zwaaien vriendelijk. Het begint te regenen. We gokken er op dat dit maar van tijdelijke aard zal zijn en laten de poncho’s in de rugzak. Gelukkig is dit ook zo. Al gauw loopt de weg steil berg op. Het landschap bestaat uit wijnplantages en kersenbomen ( geen kerstbomen!).

We komen door het kleine dorpje Pieros, waar we dankbaar gebruik maken van een waterkraan. Als we Pieros weer uitlopen loopt het weer bergop. We verlaten de verharde weg en komen op een breed pad tussen wijngaarden.

We lopen naar het dorp Valtuille de Arriba. Na een kwartiertje lopen we dit dorp binnen. Er liggen mooie woningen, maar ook..........

Eigenlijk jammer van zo'n oud dorpje, want het is best een mooie omgeving. We lopen een bocht door het dorpje en gaan weer bergop. Als we boven zijn hebben we een mooi uitzicht over de omgeving. Voor ons ligt het gebergte waar we de komende dagen ongetwijfeld mee te maken zullen krijgen.

De etappe is niet zo lang, maar wel mooi. We bereiken Villafranca del Bierzo ruim voor het middaguur. Bij het binnenlopen van het stadje komen we langs de Iglesia de Santiago Apóstol, oftewel Santiagokerk. De kerk stamt uit de middeleeuwen.

De grote ingangspoort aan de zijkant van de kerk is naar de pelgrimsweg gericht. Deze poort heet de Puerta del Perdón oftewel Poort van Vergiffenis. In het verleden konden pelgrims die vanwege ziekte niet verder konden reizen naar Santiago d. C. hier de absolutie krijgen.

Even later komen we bij een grote burcht met grote ronde torens. We lopen verder en vinden onze vrij nieuwe herberg op het eind van het stadje.

Villafranca del Bierzo wordt ook wel klein Santiago genoemd, vanwege de vele kerken en pelgrimsherbergen die hier in de middeleeuwen waren. Het stadje heeft mooie pleintjes, een grote markt en zoals gezegd vele kerken. Bij één van de pleintjes vinden we een leuk eetcafé, waar we ’s middags een bocadillo eten. De bediening is aardig, en het eten is goed.

Tegen de avond bezoeken we de kerk van San Francisco met zijn bijzondere houten plafond. De kerk maakte ooit deel uit van het klooster. Ook bezoeken we nog de Santiago-kerk. We hebben geluk want van beide kerken krijgen we een stempel in ons pelgrimspaspoort. Onder het avondeten overleggen we wat we morgen gaan doen; er bestaan namelijk 2 mogelijkheden om van Villafranca naar Trabadelo te lopen: oftewel het oorspronkelijke tracé dat door het dal van Valcarce loopt langs een weg of de camino duro die steil en inspannend is maar wel heel mooi schijnt te zijn. Uiteindelijk kiezen we voor de oude oorspronkelijke weg, omdat we toch geen extra inspanningen willen doen vanwege het risico van overbelasting van onze gewrichten. Mede gelet op het feit dat de beklimming van O Cebreiro ons sowieso nog te wachten staat.

Na het eten lopen we een kort stukje de camino duro op - die vlak bij onze herberg begint - vanwege het uitzicht op Villafranca.

Lees verder Villafranca del Bierzo - La Faba