Alto de Poio - Triacastela

1 mei 2009

Gelukkig, we hebben de kou overleefd. En omdat we de enige pelgrims zijn die dit oord als overnachtingplaats hebben gekozen ( althans het herberggedeelte), hebben we een goede nachtrust gehad.

Even na 7:00 u staan we op en nadat we ( wederom) ons dinosaurus-ontbijt ( droge koekjes met water) op hebben vertrekken we stilletjes.

We zien buiten dat het zelfs gevroren heeft. Maar het positieve is dat de zon waarachtig schijnt. Wat een heerlijk gevoel. Het is weer lekker rustig tussen de bergen die toch een schitterend decor vormen op dit gedeelte van onze tocht.

Na ruim een half uur komen we in het gehucht Fonfría en tot onze verbazing blijkt hier ook een herberg te zijn. Een mevrouw wenkt ons naar binnen, het blijkt dat we hier nog een ontbijt kunnen krijgen. Heerlijk. Als we Fonfría - dat een oud boerendorp is - verlaten komen we op een bijzonder mooi gedeelte van onze route van vandaag.

We zitten nog steeds hoog en hebben een prachtig uitzicht op het dal naast ons. Nadat we het volgende gehucht Biduedo gepasseerd zijn gaat de weg plotseling vrij steil omlaag. We komen door verschillende boerendorpjes, zoals Filloval.

Achter dit agrarisch dorpje houden we een lunchpauze. In de dorpjes waar we vandaag doorheen lopen zien we veel kleine boerderijtjes. De mensen leven dus van de veeteelt. De paden waarop we lopen worden veel gebruikt door dit vee. Makkelijk te herkennen aan de ondergrond: stenen, modder en…………..

Via een holle weg komen we bij een oude kastanjeboom. Een bordje geeft aan dat de boom er al 800 jaar staat. Vlak bij de boom is een oude man in een stalletje wandelstokken aan het maken, met ambachtelijk gereedschap.

Ze zijn voor een schappelijke prijs te koop. We bedanken, we hebben immers onze eigen stokken.

We gaan verder en via het gehucht As Pasantes komen we in Triacastela waar we onderdak vinden in de herberg El Orbio. Het was vooral dalen vandaag, zo’n 670 mtr. Onze herberg ziet er netjes uit. We slapen met zo’n 15 personen in een ruime kamer. Tiny doet snel de was, de zon schijnt dus het droogt ook goed.

Triacastela is niet zo groot, het plaatsje heeft twee doorgaande straten waar wat barretjes en restaurantjes zijn.

Uiteraard ook een kerkje, met een toren waarop drie kastelen met elk 3 torens in verwerkt zijn. Dit heeft ongetwijfeld te maken met de naam van het plaatsje. Het kerkje is gewijd aan de apostel Jacobus. ’s Middags gaan we op een terrasje paella eten, wat wel lekker is. Vlak bij ons wordt een groepje pelgrims verwelkomd door kennissen of familieleden van hun. De stemming is vrolijk.

Later ontmoeten we Gerben weer. Gerben moet met zijn karretje altijd de fietsroute lopen, want bergpaden zijn te moeilijk begaanbaar voor het rijtuig. Hij vindt gauw zijn onderkomen voor vandaag, en dat ziet er heel knus uit. Het woninkje is leuk ingericht. Ook vandaag gaan we ’s avonds samen uit eten. Hij vertelt dat hij van beroep theoloog is en gewerkt heeft in het Radboudziekenhuis in Nijmegen. Na het eten nemen we afscheid. Morgen gaan we naar Sarria. Er lopen 2 routes naar deze plaats. Wij nemen de korte route waarvan gezegd wordt dat deze het mooiste is. Gerben is van plan om de alternatieve route te nemen via Samos, waar een prachtig groot klooster ligt. Deze route is wel langer en Gerben zal dus niet in één dag naar Sarria lopen. Buen Camino Gerben!

Lees verder Triacastela - Sarria