Solution for the world -
Oplossing voor de wereld

Soon after the creation of man, man rebelled against God by God's command (or prohibition) not to eat the fruits of the "Tree of the knowledge of good and evil." By eating it, they gained knowledge of the good and the bad (or evil) and in the future they could also experience what was or is good and bad and what it means to have pain and sorrow. Their act also made death a part of human life.

Because of his own stupidity, man has repeatedly fallen into the same trap and, through his removal from God and His creation, has incurred most of the difficulties himself.

Al snel na de schepping van de mens kwam deze in opstand tegen God door Gods gebod (of verbod) om van de vruchten van de 'Boom der kennis van goed en kwaad' niet te eten. Door er wel van te eten kregen zij kennis van het goede en het kwade of slechte, en konden zij in het vervolg ook ondervinden wat goed en slecht was of is en wat het betekent om pijn en verdriet te hebben. Ook was door hun daad dood een onderdeel van het menselijk leven geworden.

Door zijn eigen dommigheid is de mens herhaaldelijk in eenzelfde val getrapt en heeft hij door zijn verwijdering van God en Zijn schepping de meeste moeilijkheden zelf op zijn hals gehaald.

Nobody cannot remain oblivious to the very real and dangerous problems that exist in the world today both locally and worldwide. Daily we are confronted with pictures of people who suffer. We cannot but feel for those involved, even though there may be little we each can do.

However, everyone should know that there will be a solution for all these worldly problems. A better world lies ahead for humanity.

Niemand kan zich niet bewust blijven van de zeer reële en gevaarlijke problemen die vandaag de dag in de wereld bestaan, zowel lokaal als wereldwijd. Dagelijks worden we geconfronteerd met beelden van mensen die lijden. We kunnen alleen maar voelen voor de betrokkenen, ook al kunnen we allemaal weinig doen.

Iedereen moet echter weten dat er toch een oplossing zal komen voor al die wereldse problemen.
Er ligt een betere wereld voor de mensheid in het verschiet.

After Adam and Eve's act of disobedience God gave them His Word (the Logos). He took care that the curse He had to bring over them would be broken one day. Against the curse of sin and the curse of death, God would let someone be born out of a woman to trample down the tempter of man the adversary of God.

After their expulsion from the Garden of Eden there first was a lasting from man's creation to the flood. After that flood, God gave another promise to Noah to bring hope to his posterity.

Since the first "world" ("heavens and earth," or that order of things) passed away at the time of the flood, it follows that it must have been a different order from "this present evil world," of which our lord said Satan is the prince; hence the prince of this present evil world was not the prince of the world that was before the flood, although he was not without influence then.

We must know that it is not just for the top problems in this world: armed conflict, chronic and infectious disease, education, population growth, biodiversity, climate change, hunger and malnutrition, natural disasters, water and sanitation, that there shall come an end.

God foresees that His Plan as He saw it in the beginning will eventually be carried out.

Na de daad van ongehoorzaamheid van Adam en Eva gaf God hun Zijn Woord (de Logos). Hij zorgde er voor dat de vloek die Hij over hen moest brengen op een dag zou worden verbroken. Tegen de vloek van de zonde en de vloek van de dood zou God iemand laten geboren worden uit een vrouw om de verleider van de mens, de tegenstander van God, te vertrappelen.

Na hun verdrijving of verbanning uit de Hof van Eden was er eerst een blijvende periode van de schepping van de mens tot aan de zondvloed. Na die zondvloed gaf God nog een andere belofte aan Noach die hoop voor zijn nageslacht moest brengen.

Aangezien de eerste 'wereld' ('hemelen en aarde' of die volgorde van dingen) ten tijde van de zondvloed stierf, volgt daaruit dat het een andere volgorde moet zijn geweest dan 'deze huidige boze wereld', waarvan onze heer zei dat Satan de prins is. Daarom was de prins van deze huidige boze wereld niet de prins van de wereld die vóór de zondvloed was, hoewel hij toen niet zonder invloed was.

We moeten weten dat niet alleen de belangrijkste problemen in deze wereld: gewapende conflicten, chronische en besmettelijke ziekten, onderwijs, bevolkingsgroei, biodiversiteit, klimaatverandering, honger en ondervoeding, natuurrampen, water en sanitaire voorzieningen, tot een einde zullen komen.

God voorziet dat Zijn Plan zoals Hij het al in het begin zag uiteindelijk ten uitvoer zal gebracht worden.

Already long before Abraham was born God had given His Word, The Logos, but it was long after Abraham that the son of David, became a reality. It was centuries later that the promised one from God came out of a woman in the city of David, Bethlehem.

God would not permit more than one member of the human race to be tried and sentenced to death; for His purpose from the beginning was that the sacrifice of one life should redeem the entire human race. By one man of flesh and blood the whole trouble came; by another man of flesh and blood the whole trouble will be rectified. This the Apostle points out, saying, “As by a man came death, by a man comes also the resurrection of the dead; for as all in Adam die, even so all in Christ shall be made alive – every man in his own order.” – 1 Corinthians 15:21-23.

It is to that promised man that many people have looked forward to for centuries and are still looking forward to today.

From God's Word (the Bible) we do know that the patriarch Abraham would be "a father of many nations" (Genesis 17:5), though significantly it would be one special Jewish descendant who would come out of his tribe, even as a son of a king (king David) to become the King of the Jews.

In several books of the Hebrew Scriptures is further spoken about that one to be expected, and are given more details of him by the different prophets. From the Scriptures we come to know that this sent one from God shall receive the throne of his father David: and he shall reign over the house of Jacob for ever.

“32 He will become a renowned person and will be called a son of the Most High. YHWH The God will give to him David's throne, 33 and he will reign over Jacob's House throughout the Ages. There will never be an end to his kingdom.”” (Lu 1:32-33 mhm)

Al lang voordat Abraham werd geboren had God Zijn Woord, de Logos, gegeven, maar het was lang na Abraham dat de zoon van David werkelijkheid werd. Eeuwen later kwam de beloofde van God uit een vrouw in de stad van David, Bethlehem.

God zou niet toestaan ​​dat meer dan één lid van het menselijk ras wordt berecht en ter dood wordt veroordeeld; want vanaf het begin was Zijn doel dat het offer van één leven het hele menselijke ras zou verlossen. Door één man van vlees en bloed kwam het hele probleem in de wereld; door een andere man van vlees en bloed zal de hele moeilijkheid worden rechtgezet.

Hierop wijst de apostel door te zeggen: “Zoals door een man de dood komt, zo komt ook de opstanding van de doden door een man; want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook allen in Christus levend worden gemaakt - ieder in zijn eigen orde. " - 1 Korintiërs 15: 21-23.

Het is naar die beloofde man dat voor eeuwen vele mensen naar uit keken en nu nog naar uitkijken.

Uit Gods Woord (de Bijbel) weten we dat de patriarch of aartsvader Abraham "een vader van vele naties" zou zijn (Genesis 17: 5), hoewel het veelbetekenend zou zijn dat het een speciale Joodse afstammeling zou zijn die uit zijn stam zou komen, zelfs als een zoon van een koning. (koning David) om de koning van de Joden te worden.

In verschillende boeken van de Hebreeuwse Geschriften wordt verder gesproken over de te verwachten persoon, en de verschillende profeten geven meer details over hem. Uit de Schrift leren we dat deze van God gezondene de troon van zijn vader David zal ontvangen: en hij zal voor eeuwig over het huis van Jakob regeren.

“32 Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal hem de troon van zijn vader David geven. 33 Tot in eeuwigheid zal hij koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn koningschap zal geen einde komen.’” (Lu 1:32-33 NBV)

God’s promises to mankind in Eden which was made first to Adam and Eve which were also reiterated to mankind and, after ‘the deluge’, to Noah and his family and then those early promises to that great hero Abram and all that incredibly enough is within the first fourteen chapters of Genesis!

If we pass on to the Psalms, they too proclaim these ‘great and precious promises’ though now with the added ones made to King David.

Psalm 2 details a prophecy of the Kingdom age and 8 and 16 deal with prophecies about the son of David, which we call ’Messianic’. As we open the New Testament with Matthew’s record of the Gospel we find the central point of all ‘these great and precious promises’ brought into focus in the days of the lord Jesus and the things bound up in his name.

We should not waver at the promise of God through unbelief, but should, like apostle Paul, be strengthened by them, giving glory to God (Romans 4:20)

God has included each individual in the fulfilment of His made promises, subject to their personal obedience. God made it clear He wants to be a Father to His creatures, so that the believers in Him can be His children or sons and daughters.

God has given a personal call to holiness amidst the unclean world in which we have to live. We should note Paul’s conclusion on that personal call to holiness:-

‘Therefore having these promises beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit perfecting holiness in the fear of The Lord’

He reminds us of an important detail about a promise, that it has conditions, after all we all understand that a promise is a declaration that someone will do or not do something, it’s an expectation about the future bound up in a personal promise which generates action!

God Almighty has made a call and promise to every brother or sister striving to live in accordance with His commands so that nothing shall be able to separate them from the love of God which is in Christ Jesus our lord. Romans 8: 38-39

The love of God, found all over the scriptures, especially in Isaiah and the life of the lord Jesus, brought His promise to life by the presence of the Nazarene master teacher who was declared by his baptism and by the Transfiguration event of this man. At those occasions Jehovah God His Voice told the world

‘This is My beloved Son. Hear Him’

What a folly if we ignore such a declaration and turn to involve ourselves in the trivia of daily life and not listening to Him who has ‘the words of life’.

It is a real comfort to know that the Almighty God, creator of heaven and earth knows all about our situations in life, in fact right down to the number of hairs on our head! Such a concern for simple ordinary ‘old us’ is often overwhelming yet it remains a fact which eases the common fears of today, especially the fear of the future in our shaky world.

Here we live in a world steeped in self interest, a world of gadgets and twitters that make interpersonal relationships shallow and swift, so those ‘Promises of God’ that deal with us as His children are comforting and encouraging.

Life today can be very harsh, some of us may have lost their jobs, or their savings, even their house or companion, surely such experiences must be the ‘height and depth’ of life stated by Paul. Yet here we all stand in this moment of time assured that nothing we experience ‘shall be able to separate us from the love of God that is in Christ Jesus our lord’. Is there anything in life equal to that promise? Of course not – it’s hanging on to that ‘assurance of faith’ that can be a daily grind, a vision that can be easily overwhelmed by the common experiences of everyday life.

The profound promises of God are the certainty of God’s purpose with this earth of ours and our relationship to them. They are our hopes for the future, an encouragement for the present and the declaration of His love for each of us as individuals.

These amazing ‘promises of God’ still stand awaiting fulfilment at the ‘appearing of Christ Jesus’ so naturally Paul urges us to get rid of every incriminating element:-

“… lay aside every weight and the sin that so easily ensnares us - [by] looking unto Jesus, the author and finisher of our faith…’

We understand that a promise is a declaration of intent to do or not do something. It is an experience we all recognise from childhood and which give the recipient such pleasure. So what excitement there is to contemplate ‘the promises of God’ made by The Almighty, the Omnipotent controller of everything! God Almighty has a purpose with life and this world of ours and He has promised an involvement to every one of us in it, just contemplate this very personal promise made to all of us ‘who fear the Lord and who meditate[esteem] ‘His name’ God Himself promises:-

‘They shall be mine, says the Lord of hosts, in the day that I make up My jewels’.

Gods beloften aan de mensheid in Eden die eerst aan Adam en Eva werden gedaan, die ook aan de mensheid werden herhaald en, na 'de zondvloed', aan Noach en zijn familie en daarna die vroege beloften aan die grote held Abram en dat alles wat ongelooflijk genoeg van binnen is. de eerste veertien hoofdstukken van Genesis!

Als we verder gaan met de Psalmen, verkondigen ook zij deze ‘grote en kostbare beloften’, maar nu met de toegevoegde die aan koning David zijn gedaan.

Psalm 2 beschrijft een profetie over het Koninkrijkstijdperk en 8 en 16 gaan over profetieën over de zoon van David, die we ’Messiaans’ noemen. Als we het Nieuwe Testament openen met Mattheüs 'verslag van het evangelie, zien we dat het centrale punt van alle ‘deze grote en kostbare beloften’ in de schijnwerpers wordt gezet in de dagen van de heer Jezus en de dingen die in zijn naam zijn verbonden.

We moeten niet twijfelen aan de belofte van God door ongeloof, maar moeten, net als apostel Paulus, erdoor gesterkt worden en God eer geven (Romeinen 4:20)

God heeft in de vervulling van Zijn beloften elk individu opgenomen, onderworpen aan hun persoonlijke gehoorzaamheid. God maakte duidelijk dat Hij een Vader voor Zijn schepselen wil zijn, zodat de gelovigen in Hem Zijn kinderen of zonen en dochters kunnen zijn.

God heeft een persoonlijke oproep gegeven tot heiligheid temidden van de onreine wereld waarin we moeten leven. We moeten de conclusie van Paulus over die persoonlijke oproep tot heiligheid opmerken:

'Laten we daarom met deze beloften, geliefden, onszelf reinigen van alle vuiligheid van het vlees en de geest en heiligheid vervolmaken in de vreze des Heren'

Hij herinnert ons aan een belangrijk detail over een belofte, dat er voorwaarden aan verbonden zijn, we begrijpen tenslotte allemaal dat een belofte een verklaring is dat iemand iets wel of niet zal doen, het is een verwachting over de toekomst die vervat zit in een persoonlijke belofte die actie genereert!

De Almachtige God heeft een oproep gedaan en een belofte gedaan aan elke broeder of zuster die ernaar streeft te leven in overeenstemming met Zijn geboden, zodat niets hen kan scheiden van de liefde van God die in Christus Jezus, onze heer, is. Romeinen 8: 38-39

De liefde van God, die overal in de Schriften te vinden is, vooral in Jesaja en het leven van de heer Jezus, bracht Zijn belofte tot leven door de aanwezigheid van de Nazarener meesterleraar die werd verklaard door zijn doop en door de Transfiguratiegebeurtenis van deze man. Bij die gelegenheden vertelde Jehovah God Zijn stem de wereld

‘Dit is mijn geliefde zoon. Hoor hem'

Wat een dwaasheid als we zo'n verklaring negeren en ons in de trivia van het dagelijks leven gaan verdiepen en niet luisteren naar Hem die ‘de woorden van het leven’ heeft.

Het is een echte troost om te weten dat de Almachtige God, de schepper van hemel en aarde alles weet over onze situaties in het leven, in feite tot aan het aantal haren op ons hoofd! Zo'n bezorgdheid voor eenvoudige, gewone ‘oude wij’ is vaak overweldigend, maar het blijft een feit dat de algemene angsten van vandaag verlicht, vooral de angst voor de toekomst in onze wankele wereld.

Hier leven we in een wereld die doordrenkt is van eigenbelang, een wereld van gadgets en twitters die interpersoonlijke relaties oppervlakkig en snel maken, dus die ‘beloften van God’ die met ons als zijn kinderen te maken hebben, zijn troostend en bemoedigend.

Het leven van vandaag kan erg hard zijn, sommigen van ons zijn misschien hun baan kwijtgeraakt, of hun spaargeld, zelfs hun huis of metgezel, zulke ervaringen moeten toch wel de ‘hoogte en diepte’ van het leven zijn, zoals door Paulus werd gezegd. Maar hier staan ​​we allemaal in dit moment van de tijd ervan verzekerd dat niets wat we ervaren 'ons zal kunnen scheiden van de liefde van God die in Christus Jezus, onze heer, is'. Is er iets in het leven dat aan die belofte voldoet? Natuurlijk niet - het is vasthouden aan die ‘verzekering van geloof’ die een dagelijkse sleur kan zijn, een visie die gemakkelijk kan worden overweldigd door de gemeenschappelijke ervaringen van het dagelijks leven.

De diepgaande beloften van God zijn de zekerheid van Gods doel met deze aarde van ons en onze relatie daarmee. Ze zijn onze hoop voor de toekomst, een aanmoediging voor het heden en de verklaring van zijn liefde voor ieder van ons als individuen.

Deze verbazingwekkende ‘beloften van God’ wachten nog steeds op vervulling bij de ‘verschijning van Christus Jezus’ en dus spoort Paulus ons natuurlijk aan om elk bezwarend element weg te doen:

"... leg elk gewicht en de zonde opzij die ons zo gemakkelijk verstrikt - [door] op te zien naar Jezus, de auteur en voleindiger van ons geloof ...’

We begrijpen dat een belofte een intentieverklaring is om iets wel of niet te doen. Het is een ervaring die we allemaal van kinds af aan herkennen en die de ontvanger zoveel plezier geeft. Dus wat een opwinding is er om na te denken over ‘de beloften van God’ gedaan door de Almachtige, de Almachtige Controlleerder van alles! De Almachtige God heeft een doel met het leven en deze wereld van ons en Hij heeft een betrekking beloofd voor allemaal. Denk eens na over deze zeer persoonlijke belofte aan ons allemaal 'die de Heer vrezen en mediteren [achten] op zijn naam' God Zelf belooft: -

'Ze zullen van mij zijn', zegt de Heer der heerscharen, op de dag dat ik mijn juwelen verzin.

The Elohim Hashem Jehovah established a covenant between Him and Abraham and Abraham's offspring. Throughout their generations they could go for an everlasting covenant, them following the God of Abraham, the God to them and to their offspring. (Genesis 15:18; 17:9,19)

De Elohim Hashem Jehovah sloot een verbond tussen Hem en Abraham en Abrahams nageslacht. Door hun generaties heen konden ze een eeuwig verbond aangaan, waarbij ze de God van Abraham volgden, de God voor hen en voor hun nageslacht. (Genesis 15:18; 17: 9,19)

Speaking to the Children of Israel, the Adonai Jehovah said unto Moses:

“I will raise them up a Prophet from among their brethren, like unto thee, and will put my words in his mouth and he shall speak unto them all that I shall command him. And it shall come to pass, that whoever will not hearken unto my words which he shall speak in my name, I will require it of him.” Deuteronomy 18:18-19

The message of Moses is full of importance to Israel and he should apply it to his heart. God promised Moses that from among the children of Israel he would raise up a prophet like Moses. This prophet would speak God’s word to Israel. The rejection of this prophet by Israel, Moses stated, would bring very serious consequences. This is the key message to the Jews from the prophecies of Moses. Each Israelite will have to decide for himself whether the disaster which today has befallen Israel is not to a great extent due to his rejection of God’s Prophet.

Moreover Moses further prophesied to Israel:

“62 You who were as numerous as the stars in the sky will be left but few in number, because you did not obey the LORD your God. 63 Just as it pleased the LORD to make you prosper and increase in number, so it will please him to ruin and destroy you. You will be uprooted from the land you are entering to possess. 64 Then the LORD will scatter you among all nations, from one end of the earth to the other. There you will worship other gods—gods of wood and stone, which neither you nor your fathers have known. 65 Among those nations you will find no repose, no resting place for the sole of your foot. There the LORD will give you an anxious mind, eyes weary with longing, and a despairing heart. 66 You will live in constant suspense, filled with dread both night and day, never sure of your life.” (De 28:62-66 NIV)

Many years have passed since this message was delivered to Israel. As foretold, the Glory of Israel is gone. Can any thinking Jew, as he meditates upon his lot today, doubt the fulfilment of the words of Moses. If Israel had read the writings of Moses carefully and thoughtfully, and especially the heart searching message to Israel, as found in the book of Deuteronomy, would he, today have been without God and without hope.
All that Moses stated as quoted in the above extract has been fully, definitely, and literally, fulfilled in Israel.

Instead of being the most glorious nation of the world as they were under the rule of King Solomon, Israel today is a scattered nation. Today Israel has been scattered from one end of the earth to the other. He has been destroyed, persecuted, his efforts have been brought to nought, and he has been plucked out of every land to which he departed for rest and shelter. He has had no rest, no peace, fearful of the future, and the sorrow in his eyes betrays the anguish of his mind and heart.

The messages from Moses are vital and decidedly crucial to Israel. In the end Israel will find the cause of his rejection by God. If the Jewish people will but meditate over their lot, if they will seriously think of the present in the light of their past history, if they will cast off prejudices caused by Godless people who were the instrumentalities of God in carrying out his judgments against Israel, then Israel must conclude that their present fate has come upon them because they “Would not obey the voice of the Almighty their God” Deuteronomy 28:6 and because they have rejected Jesus, the anointed, whom the sincere people of God have accepted as the Prophet whom God raised up from among the children of Israel. Well may Israel note the warning: “And it shall come to pass (as Moses stated in Deuteronomy 18:19) that whosoever shall not hearken unto my words which he shall speak in my name, I will require it of him.”

De Adonai Jehovah sprak tot de Kinderen van Israël en zei tegen Mozes:

'Ik zal hen een profeet verwekken uit hun broeders, zoals u, en zal mijn woorden in zijn mond leggen en hij zal tot hen spreken alles wat Ik hem zal opdragen. En het zal geschieden dat een ieder die niet wil luisteren naar mijn woorden die hij in mijn naam zal spreken, daarvan zal Ik het van eisen. " Deuteronomium 18: 18-19

De boodschap van Mozes is heel belangrijk voor Israël en hij moet het op zijn hart toepassen. God beloofde Mozes dat hij uit de kinderen van Israël een profeet als Mozes zou verwekken. Deze profeet zou Gods woord tot Israël spreken. De afwijzing van deze profeet door Israël, zei Mozes zou zeer ernstige gevolgen hebben. Dit is de belangrijkste boodschap aan de Joden uit de profetieën van Mozes. Elke Israëliet zal voor zichzelf moeten beslissen of de ramp die Israël vandaag is overkomen, niet in hoge mate te wijten is aan zijn afwijzing van Gods Profeet.

Bovendien profeteerde Mozes verder tegen Israël:

“62 Al bent u eerst zo talrijk als de sterren aan de hemel, u zult maar met een handvol mensen overblijven, omdat u niet naar de HEER, uw God, hebt geluisterd. 63 En zoals de HEER er eerst vreugde in vond om u te zegenen en in aantal te doen toenemen, zo zal hij u dan met vreugde te gronde richten en uitroeien. U zult worden weggerukt uit het land dat u in bezit zult nemen, 64 want de HEER zal u uiteenjagen en onder alle volken verstrooien, tot in de verste uithoeken van de aarde. Daar zult u andere goden vereren, goden die u nog niet kende en ook uw voorouders niet, goden van hout en van steen. 65 Denk niet dat u bij die volken op adem kunt komen of een plek krijgt om te rusten. De HEER zal u daar in angst laten leven en u, met doffe ogen, een kwijnend bestaan laten leiden. 66 U zult er voortdurend op uw hoede moeten zijn, want u zult uw leven niet zeker zijn en dag en nacht het ergste vrezen.” (De 28:62-66 NBV)

Er zijn vele jaren verstreken sinds deze boodschap aan Israël werd overgebracht. Zoals voorspeld, is de heerlijkheid van Israël verdwenen. Kan een denkende Jood, terwijl hij vandaag over zijn lot mediteert, twijfelen aan de vervulling van de woorden van Mozes? Als Israël de geschriften van Mozes zorgvuldig en bedachtzaam had gelezen, en vooral de hartonderzoekende boodschap aan Israël, zoals gevonden in het boek Deuteronomium, zou hij vandaag zonder God en zonder hoop zijn geweest.

Alles wat Mozes zei zoals geciteerd in het bovenstaande fragment is volledig, definitief en letterlijk vervuld in Israël.

In plaats van de meest glorieuze natie van de wereld te zijn zoals ze onder de heerschappij van koning Salomo waren, is Israël tegenwoordig een verstrooide natie. Vandaag is Israël verstrooid van het ene uiteinde van de aarde naar het andere. Het is vernietigd, vervolgd, haar inspanningen zijn op niets uitgelopen, en het is geplukt uit elk land waarnaar het vertrok om te rusten en te schuilen. Het heeft geen rust, geen vrede gehad, is bang voor de toekomst, en het verdriet in haar ogen verraadt de angst van haar geest en hart.

De boodschappen van Mozes zijn essentieel en beslist cruciaal voor Israël. Uiteindelijk zal Israël de oorzaak vinden van haar afwijzing door God. Als het Joodse volk slechts over haar lot wil mediteren, als ze serieus aan het heden zal denken in het licht van haar verleden, als ze vooroordelen afwerpen die zijn veroorzaakt door goddeloze mensen die de instrumenten van God waren bij het uitvoeren van Zijn oordelen tegen Israël, dan moet Israël concluderen dat haar huidige lot over hen is gekomen omdat ze "de stem van de Allerhoogste, hun God, niet zouden gehoorzamen" Deuteronomium 28: 6 en omdat ze Jezus, de gezalfde, hebben verworpen, die het oprechte volk van God heeft aanvaard als de profeet die God heeft opgewekt uit de kinderen van Israël. Israël mag goed nota nemen van de waarschuwing: "En het zal geschieden (zoals Mozes verklaarde in Deuteronomium 18:19) dat een ieder die niet zal luisteren naar mijn woorden die hij in mijn naam zal spreken, dan zal Ik het op hem wreken."

God had formed a people for Himself for a purpose, but later separated that nation of Israel because the house of Israel rebelled against Him in the wilderness. God would not allow all the twelve tribes to fall away permanently. Because of His set apart Name Jehovah had put away His wrath, and for His praise He was going to keep Himself from cutting them off, so that they could be tested. But people should come to know that despite them at a certain time not walking in God's statutes, and them despising His judgments Jehovah God will not give His glory to another. (Isaiah 43:21, 25; 48:9-11; Ezekiel 20:13-14)

Those returning to their land to build again their temple, the “house of the Lord God of Israel,” were and are the ones who had and have a mission, namely, to be in the land of their inheritance, doing the service of the Adonai, and thus be ready to receive their Messiah when he was or is due to come. For this was and is the culmination of all Israel’s hopes – Luke 3:15; 24:13-27; Acts 1:6

Israel must study his present situation. If Jesus, the Anointed is the Prophet of whom Moses spoke then his message should be accepted and he himself should be accepted also as the prophet from God. There is but one way in which the Jews may more fully be led to accept Jesus and to give, in faith, their hearts to God, and that is, to read the accounts of the words, the work and the testimony of Jesus as found in the Gospels of Matthew, Mark, Luke and John, and then to compare what they have read in the New Testament with the message of Moses and the Prophets as found in the Old Testament. Of the Old Testament writings Jesus said and his words are a challenge to every Jew who is searching after God:

“Search the scriptures; for in them ye think ye have eternal life: and they are they which testify of me.

God had voor Zichzelf een volk gevormd met een doel, maar scheidde later dat volk Israël af omdat het huis Israël tegen Hem in opstand kwam in de woestijn. God zou niet toestaan ​​dat alle twaalf stammen permanent zouden wegvallen. Vanwege Zijn afgezonderde Naam had Jehovah Zijn toorn weggedaan, en tot Zijn lof zou Hij Zichzelf ervan weerhouden ze af te snijden, zodat ze getest konden worden. Maar mensen moeten te weten komen dat ondanks dat ze op een bepaald moment niet in Gods inzettingen wandelden en ze Zijn oordelen verachtten, Jehovah God Zijn heerlijkheid niet aan een ander zal geven. (Jesaja 43:21, 25; 48: 9-11; Ezechiël 20:13-14)

Degenen die naar hun land terugkeerden om hun tempel, het 'huis van de Here God van Israël', opnieuw te bouwen, waren en zijn degenen die een missie hadden en hebben, namelijk om in het land van hun erfdeel te zijn, de dienst van de Adonai, en dus bereid zijn om hun Messias te ontvangen wanneer hij zou komen of zal komen.

Want dit was en is het hoogtepunt van alle hoop van Israël - Lucas 3:15; 24: 13-27; Handelingen 1: 6

Israël moet zijn huidige situatie bestuderen.

Als Jezus, (de Kristos), de gezalfde, de profeet is over wie Mozes sprak, dan moet zijn boodschap worden aanvaard en moet hij zelf ook worden aanvaard als de profeet van God. Er is maar één manier waarop de Joden vollediger kunnen worden geleid om Jezus te aanvaarden en in geloof hun hart aan God te geven, en dat is:

om de verslagen van de woorden, het werk en het getuigenis van Jezus te lezen zoals gevonden in de evangeliën van Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes, en om vervolgens te vergelijken wat ze in het Nieuwe Testament hebben gelezen met de boodschap van Mozes en de profeten als gevonden in het Oude Testament.

De oudtestamentische geschriften die Jezus vermelde en zijn woorden kunnen slechts een uitdaging zijn voor elke Jood die naar God zoekt:

'Onderzoek de Schriften; want gij meent daarin het eeuwige leven te hebben; en zij zijn het die van mij getuigen.

In short, it may be said that the Creator God will carry out His original Plan. The promises He gave to the forefathers will come true anyway according to the times of God.

One major promise, the first, given in the Garden of Eden, has already been partially fulfilled. Namely, the destroyer of death has already come for the first time. With his own life, he paid the ransom to ransom everyone. This man of flesh and blood has been brought to the slaughter as a lamb before God.

He died on a torture stake, was buried, and rose from the dead the third day. That resurrection from the dead is an example of what can happen to all of us. That risen man has been taken up into heaven, exalted by God to sit next to Him and to act as high priest and mediator between Him (Jehovah God) and mankind.

He (Jesus Christ) has also been given the kingship of the Kingdom of Christ, with Jerusalem as the seat, which will eventually become part of the Kingdom of God, where man will be able to live in peace in a restored earthly paradise.

The completed creation will find our earth a paradise and filled with a perfect and happy human family in harmony with the Creator. Thereafter, there shall be no more sin, sorrow, sighing or dying. The curse of death will have been rolled away by the redeemer and the blessing of God will be upon all — everlasting life; for all wilful sinners will have been destroyed in the second death.

In het kort mag men zeggen dat de Schepper God Zijn oorspronkelijk Plan ten uitvoer zal brengen. De beloften die Hij gaf aan de voorvaders zullen sowieso werkelijkheid worden volgens de tijden van God.

Één belangrijke belofte, de eerste, in de Tuin van Eden gegeven, is al gedeeltelijk verwezenlijkt. Namelijk is de vernietiger van de dood al een eerste maal gekomen. Met zijn eigen leven heeft hij de losprijs betaalt om iedereen vrij te kopen. Deze man van vlees en bloed is als een lam voor God op de slachtbank gebracht. Hij is gestorven aan een martelpaal, begraven en de derde dag uit de doden opgestaan. Die opstanding uit de doden is een voorbeeld wat er ons ook allemaal toe kan komen. Die verrezen man is opgenomen ten hemel, verhoogd door God om naast Hem te zitten en op te treden als hogepriester en bemiddelaar tussen Hem (Jehovah God) en de mensen. Hem (Jezus Christus) is ook het koningschap gegeven van het Koninkrijk van Christus, met Jeruzalem als zetel, dat uiteindelijk onderdeel zal worden van het Koninkrijk van God, waar de mens in vrede zal kunnen leven in een hersteld aards paradijs.

De voltooide schepping zal onze aarde een paradijs vinden gevuld met een volmaakte en gelukkige menselijke familie in harmonie met de Schepper. Daarna zal er geen zonde, verdriet, zuchten of sterven meer zijn. De vloek van de dood zal door de Verlosser zijn weggerold en de zegen van God zal op alles zijn - het eeuwige leven; want alle opzettelijke zondaars zullen vernietigd zijn in de tweede dood.