El Shaddai -
the Strong One -
de Sterke

The Divine Creator revealed His Name and His titles and gave His Words to mankind so that they could come to know Him.

Genesis 17:1:“And when Abram was ninety years old and nine, the LORD appeared to Abram, and said unto him, I am the Almighty God; walk before me, and be thou perfect.”

For the serious Bible Student, it might have been better had the Bible translators handled God’s Name and titles differently. Many Bible translations have obscured our understanding of God’s attributes because of their generic renderings of God’s Names and/or titles. Each of God’s Names and/or titles tells us something different about His magnificent character and being.

The Divine Creator as Source and Maker of everything is the Most Mighty.

El Shaddai - Jehovah

The basic form for the Hebrew title of God is spelled ‘E’ – ‘L’ for “El”. The word “El” comes from a root word meaning “might, strength, power”. In Scripture, the primary translations of this root are “god” – lower case “g” for pagan or false gods, and, “God”- upper case “G” - the true God of Israel. Sometimes “El” is translated - “the mighty” - referring to men or angels. When used of the true God of Israel, “El” is almost always qualified by additional names or titles that further define the qualities that distinguish our true God from false gods.

A few examples:

El Elyon: “The Most High God” – Psalm 9:2: “I will be glad and rejoice in thee: I will sing praise to thy name, O thou most High.”

El Olam: “The Everlasting God” - Isaiah 26:4: “Trust ye in Jehovah for ever: for in the LORD JEHOVAH is everlasting strength."

El Chaiya (El hai-yai’): “The God of my life” - Psalm 42:8 “Yet Jehovah will command his lovingkindness in the day time, and in the night his song shall be with me, and my prayer unto the God of my life.”

These are just a few of the “El” ‘plus’ qualifier names or titles of God in the Old Testament.

We should not start referring to God as El Shaddai all the time. The idea of this article is to understand Jehovah better by understanding El Shaddai better. We know Jehovah is the true Name of the “Self Existing One”, ”The Eternal One”, and this will always be God’s primary name.

“Jehovah”, is the name that God gave to himself in Exodus 3: 13 – 15:

“And Moses said unto God, Behold, when I come unto the children of Israel, and shall say unto them, The God of your fathers hath sent me unto you; and they shall say to me, what is his name? What shall I say unto them? And God said unto Moses, I AM THAT I AM: (the self-existent one – Jehovah)and he said, Thus shalt thou say unto the children of Israel, I AM (Jehovah) hath sent me unto you. And God said moreover unto Moses, Thus shalt thou say unto the children of Israel, Jehovah God of your fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, hath sent me unto you: this is my name for ever, and this is my memorial unto all generations.”

Isaiah 42:8: "I am Jehovah; this is my name, and my glory will I not give to another.....”

Psalm 83:18: "That men may know that thou whose name alone is Jehovah, art El Elyon, the Most High over all the earth.

God’s name Jehovah is what is known as the Tetragrammaton, the name traditionally translated in many English language bibles as “The LORD”- in all upper case letters. The Greek word “Tetragrammaton” literally means“four-letters”, because “Jehovah” comes from the four letters “JHWH” transliterated from the four equivalent Hebrew characters. Incidentally, some Bible translations do render the Tetragrammaton as Jehovah, which is very helpful. For instance, The American Standard Version, 1901 edition, consistently renders the Tetragrammaton as Jehovah in all 6,823 places where it occurs in the Old Testament. In The Emphatic Diaglott, the name ‘Jehovah’ is translated properly 18 times.

We know that Jehovah is God’s primary name, but what does God’s tittle, El Shaddai, tell us about our Heavenly Father? In becoming more familiar with God’s title, El Shaddai, what can we learn about God’s being and character? And how can we translate that knowledge into a closer walk with God?

If we try to find El Shaddai in Strong’s Concordance, He isn’t found under the English words “God” or “Lord”. This could be one reason El Shaddai has been somewhat obscure. El Shaddai is found in Strong’s under the English word “Almighty” -- Strong’s number 7706. Strong’s renders the meaning of El Shaddai as simply “Almighty” and this is an instance where Strong’s is not as elaborate as we might like.

The Schofield Biblecomments on Genesis 17:1 gives:“El Shaddai is the name of God characteristically used by the patriarchs prior to the giving of the law at Sinai. The name Jehovah largely replaces it from Exodus Chapter Six onward, where attention is centered more particularly on Israel as God’s covenant people.

El Shaddai, is the name of God which sets Him forth primarily as the strengthener and satisfier of His people.

The etymological signification of El Shaddai is both interesting and touching. God (El) signifies the "Strong One". The qualifying word Shaddai is formed from the Hebrew word "shad," the breast..... Shaddai therefore means primarily "the breasted." God is "Shaddai," because He is the Nourisher, the Strength-giver, and so, in a secondary sense, the Satisfier, who pours himself into believing lives.

As a fretful, unsatisfied babe is not only strengthened and nourished from the mother's breast, but also is quieted, rested, and satisfied, El Shaddai is that title of God which sets Him forth as the Strength-giver and Satisfier of His people.

It is on every account to be regretted that "Shaddai" was or is translated in many Bibles as "Almighty." The primary name El or Elohim sufficiently signifies almightiness. "All-sufficient" would far better express both the Hebrew meaning and the characteristic use of the title in Scripture.

El Shaddai not only enriches, but also makes fruitful. This is nowhere better illustrated than in the first occurrence of the name or title in Genesis 17:1. To a man ninety-nine years of age, and "as good as dead" (Hebrews 11:12), He said: "I Am El Shaddai ... I will . . . multiply thee exceedingly.

As the Giver of fruitfulness, El Shaddai chastens His people. For the moral connection of chastening with fruit bearing, see John 15:2, Hebrews 12:10, and Ruth 1:20. Hence, El Shaddai is the characteristic 'name' of God in the Book of Job, occurring thirty-one times in that book. The hand of El Shaddai falls upon Job, the best man of his time, not in judgment, but in purifying unto greater fruitfulness.”

Professor Adam Clarke’s amplified rendition of El Shaddai from Genesis 17:1 confirms Schofield’s comments: “I am God all-sufficient; from the Hebrew Shadah, to shed, to pour out. I am that God who pours out blessings, who gives them richly, abundantly, continually.”

So we can better understand this beautiful aspect of God’s character when he is referred to as El Shaddai. We can combine these two named attributes of His Being into our All-Powerful and All-Sufficient God – El Shaddai. He is able to meet our every need and protect us from any danger to our spiritual lives. There isn’t any circumstance that can arise that He’s not able to meet and overcome for us. We may have temporal difficulties, but our faith and trust in El Shaddai will turn any temporal difficulty into a spiritual blessing for our eternal interests.

Our responsibility is to manifest complete faith and trust in Him. Then, we can have perfect peace of mind in His all-sufficient grace. We must supply our best effort, which will always be too weak and insufficient to overcome all of our imperfections, but El Shaddai will supply whatever is needed to make up for our shortcomings.

El Shaddai, describes not only what God is, but also what He does for us. It’s extremely important to know what God is, but isn’t it also important to know what God does? Of course it is, and God’s title El Shaddai helps us to know this. El Shaddai sustains us, nourishes us, comforts us, and provides for us everything we need. This should make us more grateful, more peaceful; and should make us feel our complete dependence upon Him. Knowing God as El Shaddai, should help us to more readily praise Jehovah, our Heavenly Father, in all of life’s experiences.

El-Shaddai, God All-sufficient, was the title man knew well by the continual provision He made for them, and the constant protection He afforded them: but the name JEHOVAH refers particularly to the accomplishment of promises already made; to giving them a being, and thus bringing them in to existence, which could not have been done in the order of his providence sooner than specified in Exodus 6: 2 & 3:

“And God spake unto Moses, and said unto him, I am Jehovah; And I appearedunto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, by the name of El Shaddai, (“TheAllMighty, All Sufficient God”) but by my name JEHOVAH (“TheSelf Existing,Eternal One”), was I not known to them.

This name therefore in its power and significance was not known unto them; nor fully known unto their descendants till the deliverance from Egypt and the settlement in the promised land.

It is surely possible for a man to bear the name of a certain office or dignity before he fulfills any of its functions. King, mayor, alderman, magistrate,constable, may be borne by the several persons to whom they legally belong,before any of the acts peculiar to those offices are performed. The KING, acknowledged as such on his coronation, is known to be such by his legislative acts; the civil magistrate, by his distribution of justice, and issuing warrants for the apprehending of culprits; and the constable, by executing those warrants. All these were known to have their respectivetitles or names, but the exercise of their powers alone shows what is implied in being king, magistrate, and constable.” So, from this it seems clear that the Patriarchs, and even Adam, knew God by both names or by His Name and title – Jehovah and El Shaddai. This is confirmed when we readcGenesis 4:25 & 26:

“And Adam knew his wife again; and she bare a son, and called his name Seth: For God, said she, hath appointed me another seed instead of Abel, whom Cain slew. And to Seth, to him also there was born a son; and he called his name Enos: then began men to call upon the name of Jehovah.”

ddDe Goddelijke Schepper openbaarde Zijn Naam en zijn titels en gaf zijn Woorden aan de mensheid zodat ze Hem konden leren kennen.

Genesis 17: 1: “En toen Abram negentig en negen jaar oud was, verscheen de HEERE aan Abram en zei tot hem: Ik ben de Almachtige God; loop voor mij en wees volmaakt."

Voor de serieuze Bijbelonderzoeker zou het misschien beter zijn geweest als de Bijbelvertalers Gods Naam en titels anders hadden behandeld. Veel Bijbelvertalingen hebben ons begrip van Gods attributen of eigenheden verduisterd vanwege hun algemene weergave van Gods Namen en / of titels. Elk van Gods namen en / of titels vertelt ons iets anders over Zijn prachtige karakter en wezen.

De Goddelijke Schepper als Bron en Maker van alles is de Machtigste.

El Shaddai - Jehovah

De basisvorm voor de Hebreeuwse titel van God wordt gespeld als ‘E’ - ‘L’ voor ‘El’. Het woord "El" komt van een stamwoord dat "macht, kracht, macht" betekent. In de Bijbel zijn de primaire vertalingen van deze wortel "god" - kleine letters "g" voor pagan of valse goden, en "God" - bovenste geval "G" - de ware God van Israël. Soms wordt "El" vertaald - "de machtige" - verwijzend naar mannen of engelen. Wanneer het wordt gebruikt voor de ware God van Israël, wordt "El" bijna altijd gekwalificeerd door aanvullende namen of titels die de kwaliteiten verder definiëren die onze ware God onderscheiden van valse goden.

Enkele voorbeelden: El Elyon: `` De allerhoogste God '' - Psalm 9: 2: `` Ik zal blij zijn en me in u verheugen: ik zal uw naam loven, O gij allerhoogste.”

El Olam:„ De eeuwige God ”- Jesaja 26: 4: „Vertrouwt in eeuwigheid op Jehovah, want op de HEER JEHOVAH is eeuwige kracht."

El Chaiya (El hai-yai '): “De God van mijn leven” - Psalm 42: 8 “Toch zal Jehovah zijn liefdevolle vriendelijkheid overdag bevelen, en' s nachts zal zijn lied met mij zijn, en mijn gebed tot de God van mijn leven."

Dit zijn slechts enkele van de "El" ‘plus’ kwalificatienamen of titels van God in het Oude Testament.

We moeten niet altijd naar God gaan verwijzen als El Shaddai. Het idee van dit artikel is om Jehovah beter te begrijpen door El Shaddai beter te begrijpen. We weten dat Jehovah de ware naam is van de "Zelfbestaande", "De Eeuwige", en dit zal altijd Gods primaire naam zijn.

“Jehovah”, is de naam die God zichzelf gaf in Exodus 3: 13 - 15:

'En Mozes zei tot God: Zie, wanneer ik tot de kinderen van Israël kom, en tot hen zal zeggen: De God van uw vaderen heeft mij tot u gezonden; en zij zullen tegen mij zeggen: hoe heet hij? Wat zal ik tegen hen zeggen? En God zei tegen Mozes: IK BEN DIE IK BEN: (de zelf-bestaande - Jehovah) en hij zei: Zo zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: IK BEN (Jehovah) heeft mij tot u gezonden. En God zei bovendien tot Mozes: Zo zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: Jehovah, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob heeft mij tot u gezonden; dit is mijn naam voor ooit, en dit is mijn gedenkteken voor alle generaties. "

Jesaja 42: 8: "Ik ben Jehovah; dit is mijn naam, en mijn eer zal ik niet aan een ander geven ....."

Psalm 83:18: "Opdat de mensen mogen weten dat gij, wiens naam alleen Jehovah is, El Elyon zijt, de Allerhoogste over de hele aarde.

Gods naam Jehovah is wat bekend staat als het Tetragrammaton, de naam die in veel Engelstalige bijbels traditioneel wordt vertaald met 'de HEER' - in hoofdletters. Het Griekse woord "Tetragrammaton" betekent letterlijk "vier letters", omdat "Jehovah" afkomstig is van de vier letters "JHWH" getranslitereerd van de vier equivalente Hebreeuwse karakters. Overigens geven sommige bijbelvertalingen het Tetragrammaton weer als Jehovah, wat erg nuttig is. De American Standard Version, uitgave van 1901, bijvoorbeeld, geeft het Tetragrammaton consequent weer als Jehovah op alle 6823 plaatsen waar het voorkomt in het Oude Testament. In The Emphatic Diaglott wordt de naam ‘Jehovah’ 18 keer correct vertaald.

We weten dat Jehovah de primaire naam van God is, maar wat vertelt Gods titel, El Shaddai, ons over onze hemelse Vader? Wat kunnen we leren over Gods wezen en karakter als we meer vertrouwd raken met Gods titel, El Shaddai? En hoe kunnen we die kennis vertalen in een nauwere wandel met God?

Als we El Shaddai proberen te vinden in Strong's Concordance, wordt hij niet gevonden onder de Engelse woorden "God" of "Lord". Dit zou een reden kunnen zijn waarom El Shaddai ietwat onduidelijk is geweest. El Shaddai is te vinden in Strong's onder het Engelse woord 'Almighty' - Strong's nummer 7706.Strong's geeft de betekenis van El Shaddai weer als simpelweg "Almachtig" en dit is een geval waarin Strong's niet zo uitgebreid is als we zouden willen.

De Schofield-bijbelcommentaar op Genesis 17: 1 luidt: “El Shaddai is de naam van God die kenmerkend door de patriarchen werd gebruikt voorafgaand aan het geven van de wet op de Sinaï. De naam Jehovah vervangt deze grotendeels vanaf Exodus hoofdstuk zes en verder, waar de aandacht meer in het bijzonder gericht is op Israël als Gods verbondsvolk.

El Shaddai, is de naam van God die Hem primair naar voren brengt als de krachtiger en bevredigender van Zijn volk.

De etymologische betekenis van El Shaddai is zowel interessant als ontroerend. God (El) betekent de "Sterke". Het kwalificerende woord Shaddai is gevormd uit het Hebreeuwse woord "shad", de borst ..... Shaddai betekent daarom in de eerste plaats "de geborste". God is 'Shaddai', omdat Hij de Voeder, de Krachtgever is, en dus, in secundaire zin, de Voldoener, die zich in gelovige levens stort.

Als een onrustig, onbevredigd kindje niet alleen gesterkt en gevoed wordt uit de borst van de moeder, maar ook kalm, gerust en tevreden wordt, is El Shaddai die titel van God die Hem naar voren brengt als de Krachtgever en Tevredensteller van Zijn volk.

Het is in elk opzicht te betreuren dat "Shaddai" in veel bijbels werd of wordt vertaald als "Almachtige". De primaire naam El of Elohim betekent voldoende almacht. "Al-voldoende" zou veel beter zowel de Hebreeuwse betekenis als het kenmerkende gebruik van de titel in de Schrift tot uitdrukking brengen.

El Shaddai verrijkt niet alleen, maar maakt ook vruchtbaar. Dit wordt nergens beter geïllustreerd dan in de eerste keer dat de naam of titel voorkomt in Genesis 17: 1. Tegen een man van negenennegentig jaar, en "zo goed als dood" (Hebreeën 11:12), zei Hij: "Ik ben El Shaddai ... Ik zal ... u buitengewoon vermenigvuldigen.

Als de Gever van vruchtbaarheid kastijdt El Shaddai Zijn volk. Zie Johannes 15: 2, Hebreeën 12:10 en Ruth 1:20 voor het morele verband tussen kastijden en vrucht dragen. Daarom is El Shaddai de karakteristieke 'naam' van God in het boek Job, die eenendertig keer in dat boek voorkomt. De hand van El Shaddai valt op Job, de beste man van zijn tijd, niet in oordeel, maar in zuivering tot grotere vruchtbaarheid."

Professor Adam Clarke's versterkte vertolking van El Shaddai uit Genesis 17: 1 bevestigt de opmerkingen van Schofield: "Ik ben God al genoegzaam; van het Hebreeuwse Shadah, om te vergieten, om uit te storten. Ik ben die God die zegeningen uitstort, die ze rijkelijk, overvloedig en voortdurend geeft. "

Dus we kunnen dit prachtige aspect van Gods karakter beter begrijpen wanneer hij El Shaddai wordt genoemd. We kunnen deze twee genoemde attributen van Zijn Wezen combineren tot onze Almachtige en Algenoegzame God - El Shaddai. Hij is in staat om aan al onze behoeften te voldoen en ons te beschermen tegen elk gevaar voor ons geestelijk leven.Er is geen enkele omstandigheid die zich kan voordoen dat Hij niet in staat is om ons te ontmoeten en te overwinnen. We hebben misschien tijdelijke problemen, maar ons geloof en vertrouwen in El Shaddai zal elke tijdelijke moeilijkheid veranderen in een geestelijke zegen voor onze eeuwige belangen.

Het is onze verantwoordelijkheid om volledig geloof en vertrouwen in Hem te tonen. Dan kunnen we volmaakte gemoedsrust hebben in Zijn algenoegzame genade. We moeten ons best doen, dat altijd te zwak en onvoldoende zal zijn om al onze onvolkomenheden te overwinnen, maar El Shaddai zal alles leveren wat nodig is om onze tekortkomingen goed te maken.

El Shaddai beschrijft niet alleen wat God is, maar ook wat Hij voor ons doet. Het is buitengewoon belangrijk om te weten wat God is, maar is het ook niet belangrijk om te weten wat God doet? Natuurlijk, en Gods titel El Shaddai helpt ons dit te weten. El Shaddai ondersteunt ons, voedt ons, troost ons en voorziet ons van alles wat we nodig hebben.Dit zou ons dankbaarder en vrediger moeten maken; en zou ons onze volledige afhankelijkheid van Hem moeten laten voelen. God kennen als El Shaddai, zou ons moeten helpen Jehovah, onze hemelse Vader, gemakkelijker te loven in al onze levenservaringen.

El-Shaddai, God Algenoegzaam, was de titel die de mens goed kende door de voortdurende voorziening die Hij voor hen trof, en de voortdurende bescherming die Hij hen bood: maar de naam JEHOVAH verwijst in het bijzonder naar de vervulling van reeds gedane beloften; om ze een wezen te geven en ze zo tot bestaan ​​te brengen, wat niet eerder gedaan kon worden in de volgorde van zijn voorzienigheid dan gespecificeerd in Exodus 6: 2 & 3:

'En God sprak tot Mozes en zei tot hem: Ik ben Jehovah; En ik verscheen aan Abraham, aan Izak en aan Jakob, genaamd El Shaddai, ("De Almachtige, Al genoegzame God") maar bij mijn naam JEHOVAH ("DeZelfbestaande, Eeuwige"), was ik hun niet bekend.

Deze naam was hun daarom niet bekend in zijn kracht en betekenis; noch volledig bekend bij hun nakomelingen tot de bevrijding uit Egypte en de nederzetting in het beloofde land.

Het is zeker mogelijk dat een man de naam van een bepaald ambt of waardigheid draagt ​​voordat hij een van zijn functies vervult. Koning, burgemeester, wethouder, magistraat, agent, kan worden gedragen door de verschillende personen aan wie ze wettelijk behoren, voordat een van de handelingen die eigen zijn aan die ambten worden verricht. De KONING, als zodanig erkend bij zijn kroning, staat bekend als zodanig door zijn wetgevingshandelingen; de burgerlijke magistraat, door zijn verdeling van gerechtigheid, en het uitvaardigen van arrestatiebevel tegen daders; en de agent, door die warrants uit te voeren. Van al deze personen was bekend dat ze hun respectieve titels of namen hadden, maar alleen al de uitoefening van hun bevoegdheden laat zien wat het inhoudt om koning, magistraat en agent te zijn." Hieruit blijkt dus duidelijk dat de aartsvaders, en zelfs Adam, kende God bij beide namen of bij zijn naam en titel - Jehovah en El Shaddai. Dit wordt bevestigd als we Genesis 4:25 & 26 lezen:

'En Adam kende zijn vrouw weer; en zij baarde een zoon, en noemde zijn naam Seth: want God, zei zij, heeft mij een ander zaad gesteld in plaats van Abel, die Kaïn doodde. En aan Seth werd ook aan hem een ​​zoon geboren; en hij noemde zijn naam Enos; toen begon men de naam van Jehovah aan te roepen. "

“The Abrahamic covenant was marked by a degree of closeness between God and the human participants that was distinctive in Hebrew history. El Shaddai revealed Himself as a powerful deity who was able to perform whatever He asserted. But the degree of intimacy between El Shaddai and the patriarchs at various stages shows that the covenant involved God’s care and love for this growing family that He had chosen, protected, and prospered. He led the covenant family from place to place, being obviously present with them at all times.” {Vines Expository Dictionary }

So we see that the Patriarchs were extremely close to El Shaddai, our Heavenly Father. They depended on Him for everything in everyday life. They were a pastoral people. They depended on their crops and herds for food. If there was a severe drought, or a disease in their herds, they could starve to death. They didn’t have unemployment benefits, retirement plans, or Social Security to fall back on when times got rough. They had El Shaddai, and that was all they needed.

Our Saviour assures us in this blessing that El Shadddai, the Almighty, All sufficient One will be with us all the way in our dangerous journey through life. He is always near, always sufficient for any contingency that might arise in our Walk. In the Promised Land, the Patriarchs had complete trust in El Shaddai. If we can completely trust Him now, then we can rest in full assurance of faith in our spiritual inheritance in the Promised Land.

“Het verbond met Abraham werd gekenmerkt door een mate van nabijheid tussen God en de menselijke deelnemers die kenmerkend was in de Hebreeuwse geschiedenis. El Shaddai openbaarde zichzelf als een machtige godheid die alles kon doen wat Hij beweerde.Maar de mate van intimiteit tussen El Shaddai en de patriarchen in verschillende stadia toont aan dat het verbond betrekking had op Gods zorg en liefde voor dit groeiende gezin dat Hij had uitgekozen, beschermd en voorspoedig had gemaakt. Hij leidde het verbondsgezin van de ene plaats naar de andere en was duidelijk altijd bij hen aanwezig.'' {Vines Expository Dictionary }

We zien dus dat de aartsvaders buitengewoon dicht bij El Shaddai, onze hemelse Vader, stonden. Ze waren voor alles in het dagelijks leven van Hem afhankelijk. Ze waren een pastoraal volk. Ze waren voor voedsel afhankelijk van hun gewassen en kuddes. Als er een ernstige droogte of een ziekte in hun kuddes was, zouden ze kunnen verhongeren. Ze hadden geen werkloosheidsuitkering, pensioenregelingen, of sociale zekerheid om op terug te vallen in moeilijke tijden. Ze hadden El Shaddai, en dat was alles wat ze nodig hadden.

Onze Heiland verzekert ons in deze zegen dat El Shadddai, de Almachtige, Al genoegzaam bij ons zal zijn op onze gevaarlijke reis door het leven. Hij is altijd dicht bij, altijd voldoende voor elke onvoorziene gebeurtenis die zich tijdens onze Wandel zou kunnen voordoen. In het Beloofde Land hadden de patriarchen het volledige vertrouwen in El Shaddai. Als we Hem nu volledig kunnen vertrouwen, dan kunnen we rusten in volledige zekerheid van geloof in onze geestelijke erfenis in het Beloofde Land.