Problems in the world -
Problemen in de wereld

From somewhere in the void the sound of The Voice resounded. That Voice called for things to be, and they came into existence. The One Who could not be seen created light, the firmament, the earth, vegetation, the sun, moon and stars, and the animals. (e.g. Isaiah 45:12, Hebrews 11:3)

According to current scientific estimates the Earth is around 4.5 billion years old and the universe is around 13.75 billion years old. If these calculations are correct, even approximately so, then there were billions of years between the creation of the universe and the formation of our planet. Even then the Earth would wait over 4 billion years for the appearance of life, around 150 million years ago.

It is by the vision of creationists or people who do not see that in the Book of Genesis is spoken of periods of accomplishments or evolution or coming to existence that some people do not want to believe in the Bible. The early chapters of Genesis are highly symbolic and invite us to look at as something like a parable, and find social and moral interpretations. We must also remember that God's division of time is different from ours.

From a human perspective it is difficult to conceive of these lengths of time — a human lifespan is a mere speck in comparison to these vast stretches of time. We might feel that these vast stretches of time were wasted time; that nothing really important happened until the appearance of humans. But this is actually a rather arrogant and presumptive stance, as if humans were the only thing that mattered in God’s creation. God is eternal — He is not in a hurry — why shouldn’t He take billions of years to delight in his creation, if He chooses?

There may also be practical reasons for these vast stretches of time. If the Standard Model is correct, and the universe was created at the Big Bang and that galaxies, stars and planets arose from this initial moment, then actually these lengths of time are needed to arrive at the universe as it is today. So if that was God’s chosen method of creation — rather than, say, an instant creation — then these vast stretches of time would be necessary.

The argument that Adam was the first man should be read in combination with Paul’s statement that the living being Christ is the “last Adam” or "second Adam". Since Jesus was not literally the last man, nor need it be insisted that Adam was literally the first living being man, but there can be no scientific evidence that Adam was not a real person.

Van ergens in de leegte weerklonk het geluid van De Stem. Die Stem riep dingen op, en ze kwamen tot stand. Degene Die niet kon worden gezien, schiep licht, het uitspansel, de aarde, de vegetatie, de zon, maan en sterren, en de dieren. (bijv. Jesaja 45:12, Hebreeën 11: 3)

Volgens de huidige wetenschappelijke schattingen is de aarde ongeveer 4,5 miljard jaar oud en het universum ongeveer 13,75 miljard jaar oud. Als deze berekeningen juist zijn, zelfs bij benadering, dan zaten er miljarden jaren tussen de schepping van het universum en de vorming van onze planeet. Zelfs dan zou de aarde meer dan 4 miljard jaar wachten op het verschijnen van leven, ongeveer 150 miljoen jaar geleden.

Het is door de visie van creationisten of mensen die niet zien dat er in het Boek Genesis gesproken wordt over perioden van ontwikkeling of evolutie of tot bestaan ​​dat sommige mensen niet in de Bijbel willen geloven. De eerste hoofdstukken van Genesis zijn zeer symbolisch en nodigen ons uit om te kijken als zoiets als een gelijkenis, en sociale en morele interpretaties te vinden. Wij mogen ook niet vergeten dat Gods indeling van tijd anders is dan de onze.

Vanuit een menselijk perspectief is het moeilijk om deze tijdsduur voor te stellen - een menselijke levensduur is slechts een stipje in vergelijking met deze enorme tijdsperioden. We zouden kunnen denken dat deze enorme tijdsperioden tijdverspilling waren; dat er niets echt belangrijks gebeurde tot de verschijning van mensen. Maar dit is eigenlijk een nogal arrogante en vermoedelijke houding, alsof mensen het enige waren dat er toe deed in Gods schepping. God is eeuwig - Hij heeft geen haast - waarom zou Hij er niet miljarden jaren over doen om van Zijn schepping te genieten, als Hij dat wil?

Er kunnen ook praktische redenen zijn voor deze enorme tijdsduur. Als het standaardmodel correct is, en het universum is gemaakt bij de Big Bang of Oerknal en die sterrenstelsels, sterren en planeten zijn ontstaan ​​vanaf dit eerste moment, dan zijn eigenlijk deze tijdsduur nodig om bij het universum te komen zoals het nu is. Dus als dat de door God gekozen scheppingsmethode was - in plaats van bijvoorbeeld een onmiddellijke schepping - dan zouden deze enorme tijdsperioden nodig zijn.

Het argument dat Adam de eerste man was, moet worden gelezen in combinatie met de uitspraak van Paulus dat het levende wezen Christus de "laatste Adam" of "tweede Adam" is. Aangezien Jezus niet letterlijk de laatste man was, hoeft er ook niet te worden volgehouden dat Adam letterlijk de eerste levende mens was, maar er kan geen wetenschappelijk bewijs zijn dat Adam geen echte persoon was.

The purpose of God with His creation was to have a peaceful world, where animals and human being could live in unison with their surroundings. The Divine Creator wanted the earth to be populated by man.

Jehovah, the Host of host had placed man in an earthly paradise, a world where everything was perfect and beautiful.

Originally man was placed in the Royal Garden of God or the Garden of Eden, a good place where man could live for ever.

Het doel van God met Zijn schepping was om een ​​vreedzame wereld te hebben, waar dieren en mensen in harmonie met hun omgeving konden leven. De Goddelijke Schepper wenste dat de aarde zou bevolkt worden door de mens.

Jehovah, de Heer van het legerscharen, had de mens in een aards paradijs geplaatst, een wereld waar alles perfect en mooi was.

Oorspronkelijk werd de mens geplaatst in de Koninklijke Tuin van God of de Tuin of Hof van Eden, een goede plek waar de mens voor altijd zou kunnen leven.

When God created the first human beings, in His image, He gave them the earth around them to name the things and to use them for their own good. They had not to worry about anything and there was no knowledge about problems, pain or death.

Our Heavenly Father had provided for Adam and Eve everything they would ever need. God as a father shows that he has a father’s love for all his intelligent creatures, the whole family in heaven and in earth should know that they for His pleasure were and are created. He created them in His own likeness, with the same mental and moral aptitudes, that they might have communion and fellowship with Him as children and they with Him as a father. Thus, in mutual fellowship and communion the Creator and the creature might find pleasure, happiness and delight.

The first created humans had enormous freedom and had only one limitation, namely, they were requested not to eat the fruits of the Tree of the knowledge of good and evil, which stood in the centre of the Garden. For Eve, that prohibition rather showed a concealment from God. She found herself defrauded and therefore went against the Will of God not to eat of that Tree of Moral.

Adam and Eve disobeyed God’s commandment, and therefore a penalty was given for their disobedience. In Gen.3:9-16 we read: ‘By the sweat of your brow you will eat your food until you return to the ground, since from it you were taken; for dust you are and to dust you will return.’ Adam and Eve were cast out of the garden and were estranged from God.
If we could for a moment put ourselves in their place and imagine the heart-wrench they must have felt and the longing to be back in the garden to be once again in harmony with God, enjoying His peace. From this standpoint we can realise that man has desired peace but because of sin has not been able to obtain it.

We see the adversary of God (Satan or devil) as the foe against mankind. Our Heavenly Father gives us in Gen.3:15 the key to his destruction. We read: ‘And I will put enmity between you and the woman and between your seed and hers; he will crush your head and you will strike his heel.’
That will become the key to solving the whole problem.

Toen God de eerste mensen schiep, naar Zijn beeld, gaf Hij hun de aarde om hen heen om de dingen een naam te geven en om ze voor hun eigen bestwil te gebruiken. Ze hoefden zich nergens zorgen over te maken en er was geen kennis over problemen, pijn of dood.

Onze hemelse Vader had Adam en Eva in alles voorzien wat ze ooit nodig zouden hebben. God als vader laat zien dat hij een vaderliefde heeft voor al zijn intelligente schepselen, de hele familie in de hemel en op aarde zou moeten weten dat ze voor Zijn genoegen waren en zijn geschapen. Hij schiep ze naar Zijn gelijkenis, met dezelfde mentale en morele bekwaamheden, opdat zij broederschap en gemeenschap met Hem zouden hebben als kinderen en zij met Hem als vader. Aldus zouden de Schepper en het schepsel in wederzijdse gemeenschap en communie plezier, geluk en vreugde kunnen vinden.

De eerste geschapen mensen hadden een enorme vrijheid en hadden slechts één beperking, namelijk werd hen verzocht niet te eten van de vruchten van de Boom van kennis van goed en kwaad, die in het midden van de Tuin stond. Voor Eva toonde dat verbod eerder een verzwijgen van God. Zij vond zich tekort gedaan en ging daarom in tegen de Wil van God om niet van die Boom van moraal te eten.

Adam en Eva waren ongehoorzaam aan Gods gebod en daarom werd er een straf opgelegd voor hun ongehoorzaamheid. In Gen.3: 9-16 lezen we: ‘Door het zweet van je voorhoofd zul je je voedsel eten totdat je terugkeert naar de grond, want daaruit ben je genomen; want stof ben je en tot stof zul je terugkeren.' Adam en Eva werden uit de tuin geworpen en vervreemd van God.
Als we ons maar een ogenblik op hun plaats zouden kunnen stellen en ons de hartverscheurende kracht zouden kunnen voorstellen die ze gevoeld moeten hebben en het verlangen om weer in de tuin te zijn om weer in harmonie met God te zijn, genietend van Zijn vrede. Vanuit dit standpunt kunnen we ons realiseren dat de mens vrede heeft gewenst, maar deze vanwege de zonde niet heeft kunnen verkrijgen.

We zien de tegenstander van God (Satan of duivel) als de vijand tegen de mensheid. Onze hemelse Vader geeft ons in Gen.3: 15 de sleutel tot zijn vernietiging. We lezen: ‘En ik zal vijandschap stellen tussen jou en de vrouw en tussen jouw zaad en het hare; hij zal je hoofd verpletteren en je zal zijn hiel slaan. '
Dat zal de sleutel worden voor de oplossing van het gehele probleem.

One would think that man had learned his lesson and would do his best to get the relationship with God back in the right folds. But soon things went wrong between the children of Adam and Eve and there was even a fratricide in that family.

Things were getting so bad that God wanted to end them but still did not want to destroy the good people and animals. He asked Noah to call the people to order and to go into an ark with Noah's family to survive God's Great Flood.

But no one outside of Noah's family was interested in the call of God, and so a devastating flood came upon the earth.

Men zou denken dat de mens zijn les had geleerd en zijn best zou doen om de verhouding met God terug in de juiste plooien te krijgen. Maar al snel ging het tussen de kinderen van adam en Eva ook verkeerd en viel er zelfs een broedermoord in die familie voor.

De zaken verslechten zo hard dat God er een einde wilde aan stellen maar toch de goede mensen en dieren niet wenste te vernietigen. Hij vroeg Noach de mensen tot de orde te roepen en om met Noachs familie in een ark te gaan om Gods Grote Vloed te kunnen overleven. Maar niemand buiten de familie van Noach was geïnteresseerd in de oproep van God en zo kwam er een vernietigende vloed over de aarde.

However, man did not seem to learn from human badness that was in the world. That wickedness even began to rule the world. People could be found everywhere who wanted to take advantage of other people. Everywhere today one can find people who want to rule over others and abuse them in different areas.

Uprisings, violence, degradation, but also hardship have become part of our world today.

However, there is no room for that in the world of God. But God wanted to show patience for man and give him the opportunity to prove that they could make something out of it. But history has proven that humans cannot make much of it.

For that reason God provided a solution.

De mens leek echter niet te leren van menselijke slechtheid die er in de wereld was. Die slechtheid begon zelfs te heersen over de wereld. Overal kon men mensen vinden die van andere mensen wilden profiteren. Overal kan men tot op vandaag mensen vinden die over anderen willen heersen en ze misbruiken op verschillende vlakken.

Opstanden, geweld, mensontering, maar ook ontbering zijn vandaag onderdeel geworden van onze wereld.

In de wereld van God is daar echter geen plaats voor. Maar God wenste geduld te tonen voor de mens en hem de kans te geven te bewijzen dat zij er iets van zouden kunnen maken. Maar de geschiedenis heeft bewezen dat de mens er niet veel van kan maken.

Om die reden zorgde God voor een oplossing.

Not only did man move away from God, over the years man also moved away from bondage with nature. By going against the rules of nature, man also got more problems. For example, landslides occurred due to deforestation, but this endangered the ecosystem, in turn causing more droughts and desertification as opposed to more rainfall in other areas resulting in flooding.

It is striking that man himself is responsible for most of the problems in his life.

Niet alleen verwijderde de mens zich van God, met de jaren verwijderde de mens zich ook van de gebondenheid met de natuur. Door in te gaan tegen de regels van de natuur verkreeg de mens hierdoor ook meer problemen over zich. Zo kwamen er door ontbossing bijvoorbeeld aardverschuivingen voor, maar bracht dit het ecosysteem in gevaar waardoor op haar beurt meer droogten en verwoestijning optrad tegenover meer regenval in andere gebieden met overstromingen tot gevolg.

Het valt op dat de mens zelf verantwoordelijk is voor de meeste problemen in zijn leven.

Natural disasters are the ‘cost’ we ‘pay’ for systems which promote, protect life, and maintain. They should not be interpreted simplistically as a punishment for sin. Disasters happen to everyone, and God provides environmental benefits to both the just and the unjust.

Natuurrampen zijn de ‘kosten’ die we ‘betalen’ voor systemen die levens bevorderen, beschermen en onderhouden. Ze moeten niet simplistisch worden geïnterpreteerd als een straf voor zonde. Rampen overkomen iedereen, en God verschaft milieuvoordelen voor zowel de rechtvaardigen als de onrechtvaardigen.