Sonet niemiecki, przez niektórych uważany za odmianę sonetu francuskiego, rymuje się abba abba ccd eed. Z sonetem włoskim i francuskim łączy go sekwencja początkowa abba abba natomiast cechą charakterystyczna część końcowa. Sonet niemiecki występował powszechnie w dawnej, barokowej poezji niemieckiej i niderlandzkiej (holenderskiej) i romantycznej poezji słoweńskiej (u najwybitniejszego twórcy epoki France Prešerena, autora Sonetów nieszczęścia i Wieńca sonetów).
France Prešeren, Memento mori (z Sonetów nieszczęścia)
Krótko trwa żywot nasz, gna jak skrzydlaty,
lleż pod ziemią już znajomych osób;
Wciąż jest otwarty grób i w żaden sposób
Z kart kalendarza nie wyczytasz daty.
Śmierć z gładkiej cery nie weźmie zapłaty,
Na okup też nie zechce złota stosów,
I apelacji od wyroku losu
Wiersz nie uzyska w godzinie zatraty.
Niech ten, co w świata zaślepieniu brodzi
I z jednych zabaw na wciąż inne chodzi,
Wie, że śmierć co dzień coraz więcej kosi.
Może ten, który teraz śpiewa sobie,
Wieczorem, w całun owinięty, w grobie,
Memento mori milcząc będzie głosił.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2000)