Protestanten

Holland speelde een belangrijke rol bij de totstandkoming van een nieuwe richting binnen het christendom naast de rooms-katholieken. De afsplitsing noemt men Reformatie, de Hervorming. De katholieke dogma's uiterst negatief veroordeeld door Maarten Luther en de eenzijdige uitleg van de Bijbel door kerkelijke gezagsdragers veroorzaakten een grote volkswoede. Holland rebelleerde in woord en daad. De rebellen werden uiterst negatief behandeld en in de Raad van Beroerten of Bloedraad op verschillende en afgrijselijke wijze om het leven gebracht vanaf 1568. Op de eerste Synode in 1571 in het Duitse Emden is de nieuwe kerk opgericht. Vanaf 1581 noteerde men de nieuwe Gereformeerde lidmaten. Het betekende een grote omwenteling binnen de Westerse Samenleving. Universiteiten werden opgericht en liepen vol met Theologen en bijbelvertalers om het geloof echt aan te pakken. Katholieken waren voortaan een minderheid en moesten Gereformeerd trouwen. Dit duurde tot 1811. Katholieken mochten tot die tijd geen officiële ambten vervullen. De zware straf opgelegd door de Hollanders vond men buitensporig hoog. Napoleon herstelde de ongelijkheid.