Bataven

De belangwekkende naam der Bataven (Bataviërs) is als het Betuwe in de provincie Gelderland nog altijd springlevend. Bij de Betuwe, oftewel Batavia, begint ons eigen land: Nederland. Op de Romeinse landkaart (Tabula Peutingeriana of Peutinger map), ziet dit er niet al te onbegrijpelijk uit (zie afb.). De Romeinen lopen de route tussen de rivieren van kamp naar kamp. Op de kaart is noordelijk de Rijn (Fluv. Renus) te zien en zuidelijk de Maas (Fluv. Patabus). Holland is het ingelijfde deel genaamd Batavia dat overduidelijk is geschoeid op Romeinse leest. Boven de Rijn leven allerlei volkeren Frank en Vrij zoals de Friezen en de Franken. Daar leven stammen als de Chamavi, Crixi, Chauci, Quielti, Phrisi, Vapii, Phranci en Varii. Benedenrijns valt Pretorium Agrippina op als allergrootste kampement van het noorden. Een belangrijk hoofdstation. Men zoeke die locatie helaas nog altijd. Wanneer de klinkers zuiver getransformeerd zijn, ontstaat het woord Priesterheim. Zo niet, dan denke men bijvoorbeeld aan het Brétoren (Brittenburg) of Prétoren (Voorburg). Bij Lugduno kiest men veelal Leiden, maar Lucus Dunensis vormt vrij zuiver de naam Loosduinen (Lugdunensis). Men heeft uit die omgeving een archeologische grenspaal uit de tijd van Marcus Aurelius. Het doen en laten van de Hollanders is overduidelijk gevormd door de hechte structuur van de Romeinen. Bij de vrije volkeren ontbreekt die vorming. Bovenrijns werd Amsterdam na migratie het eiland der Bataven, bij de rivier Nabalia (i.e. de Kromme Waal), welke uit de omgeving van Diemen afkomstig is, en afwatert, op de Amstel. De Bataven werkten op het huidige Marine Eiland, naast de wijken Kattenburg, Slavenburg en Wildenburg, ter bemanning van de Romeinse nederzetting Ascal-Ingioni (i.e. Kamperhoofd). De Marine heeft daar nog altijd deze functie. Dit zijn de enige bewoonbare eilanden in Amsterdam en omgeving. Men had daar die Germaanse Chatti-volkeren welke er door Caesars politiek ('verdeel en heers') geplant zijn, toenmaals Katwijk (i.e. Chattivicus) en Kattenburg (i.e. Chattorum). De strikte klassenmaatschappij zou de hechting van de migranten garanderen. Dat integratiestreven was reeds in Perzië bij Alexander de Grote ontstaan. De Bataaf Claudius Julius Civilis (i.e. Claus Jonge Burger), hoegenaamd een Gelderse vrijheidsstrijder, woont ook op dát Bataveneiland, bij Kattenburg, in Amsterdam, en beslist niet in de Betuwe. Ook het Romeinse kamp in Xanten is foutief benoemd als Castra Vetera. Bij Xanten is niets overgeleverd. Utrecht is Vetera-traiect en heeft de belangrijke, bewaakte brug. De volgende locatie is Nijmegen (Noviomagus), gevolgd door Alpen (Ulpius) en Rheinberg (Arenatio). Ons land heeft zo diverse eigennamen: Neo Athena (Oera Linda Boek), Pharisia (Pythias van Marseille), Hol Land (Plinius), Nom Athen (Oera Linda Boek), Bataveneiland (Romeinen), Germania Inferior (Romeinen), Patavia (Peutingeriana), Allemaia (Constanto), Löwe(r)-Deutschland (Anglosaksen), Rep. der Ver. Nederlanden (Plakkaat van Verlatinge), Neder-Duitsland (archieven), Bataafse Rep. (Patriotten), Kon. der Ned. (Bataafse Rep.), Lage Landen (geografisch) en Rijndelta (waterstaatkundig). De Betuwe heeft zo dus ook haar verwarrende landsnaam ontvangen, maar er staat eigenlijk Nederland. Verwarrend, vanwege het arriveren in Laag-Duitsland, vanuit Hoog-Duitsland, te Batavia. Tot slot is Batavia naamkundig aanwijsbaar in Bato's Erf (Heerewaarden), de rivierkruising waar de Maas aanvankelijk in de Waal stroomde volgens Julius Caesar. Zo ligt vrijwel elke locatie in ons land aan de Rijn en tussen de Rivieren.

Afb. Batavia en Phrisia: Nederland 350 n. Chr.

© 2020 F.N. Heinsius