Bataven

(Ook: Batavieren) Germaanse volksstam die zich waarschijnlijk in Noordwest-Europa vestigde, na de komst van Julius Caesar in de Nederlanden (57 v. Chr.), op het Insula Batavorum. De Bataven werden onderworpen door de Romeinen en verdedigden de Rijngrens van het Romeinse Rijk tegen Friezen en Germanen aan gene zijde. De Rijngrens rekte men steeds verder op, dus men treft hen gauw op vele plaatsen aan. Onder Julius Civilis kwamen de Bataven in 68-70 n. Chr. met de Friezen, de Kaninefaten, en de Germanen, alsmede de Gallische stammen, in opstand tegen keizer Vespasianus. Na een verovering van de brug bij de rivier Nabalia werkten de Bataven, in hogere posities, opnieuw voor Rome. Na de val van het Romeinse Rijk in 567 n. Chr., werd het gebied van de Bataven door de Romeinen prijsgegeven aan de binnenvallende Franken, waarna de Bataven wegtrokken, en zich verspreidden. Een andere naam voor Nederland is sindsdien: Batavia.

© 2017 F.N. Heinsius