Wereldvrede en individuele vrede
Overal hoor je nu de kreet “wereldvrede”, “wereldvrede”, maar het aantal mensen dat kan vertellen hoe deze kan worden bereikt is zeer klein! Niemand kan zich zelfs maar een juist beeld vormen van wat vrede precies betekent. Want als iemand ware vrede heeft verworven en ervaren, zullen de onrust en verwarring van de wereld in het geheel niet worden onderkend. Je kunt je niet bewust zijn van de afwezigheid ervan als je het hebt. Vrede (santhi) betekent ‘het opgeven van de activiteiten van de zintuigen’. Hoe kan zo’n vrede worden verspreid en ‘gepromoot’ door iemand die deze vrede heeft verworven? Het kan worden ervaren, maar kan niet van persoon tot persoon worden uitgewisseld. Het beste wat gedaan kan worden is anderen de weg wijzen, anderen informeren over de zoetheid ervan. Hoe kan de honger van iemand anders worden gestild door jouw voedsel te eten? Alleen al het diner haalt voldoening uit het diner. Vrede is ook van die aard. Iedereen moet het voor zichzelf verdienen en ervaren, zodat iedereen het kan hebben. Liefde en standvastigheid zijn genoeg om vrede te schenken. Maar concentreer je niet louter op uiterlijk vertoon; laat deze deugden uw gedachten, woord en daad verzadigen. Dat is ook de manier om wereldvrede te bewerkstelligen.
Bepaalde anderen verklaren dat gebed wereldvrede kan bewerkstelligen en vragen mensen om te bidden. Natuurlijk is het goed om te bidden; maar vrede kan nooit alleen daardoor worden bereikt. Gebed moet verenigd worden met praktijk. Je moet niet voor het ene bidden en het andere in praktijk brengen. Een dergelijk gebed is slechts een middel tot misleiding. De woorden die u uitspreekt, de daden die u doet, de gebeden die u doet, moeten allemaal op hetzelfde pad gericht zijn. Terwijl u de gebeden voor wereldvrede herhaalt, als u anderen niet geduldig kunt verdragen, als u anderen belastert en op hen neerkijkt, zult u zelf geen vrede kennen, maar in plaats daarvan zult u onrust ervaren! En met de onrust zul je alle daarmee gepaard gaande verdriet en pijn hebben!
Door wereldvrede kan individuele vrede worden gecultiveerd. Wanneer voedsel met de hand naar de mond wordt gebracht, gekauwd en doorgeslikt, verspreidt de essentie zich naar elk deel van het lichaam; Zo ook, als de handen bezig zijn met daden die de vrede bevorderen en de tong bezig is met gebeden voor vrede, zal de essentie van vrede zich op deze twee manieren verspreiden naar delen van de wereld, die slechts het lichaam van de Heer is. De vrede in de wereld is de basis voor echte vrede.
Velen kennen de betekenis niet van de uitspraak: “Het lichaam is de tempel (dehodevalayam)”. Waarom ontstond de tempel? Want de Heer aanbad binnenin. Als zo’n Heer niet bestaat, kan het geen tempel worden genoemd. Maar de acties van mensen zijn nu allemaal in strijd met dit duidelijke feit. Nu wordt alle aanbidding aan de tempel gedaan, waarbij wordt vergeten dat de tempel niet God is. De tempel moet ter wille van God daarin worden bewaard, schoongemaakt en versierd; het moet een goed middel worden om Hem te verwezenlijken. Dat is alles.
Op dezelfde manier is het lichaam de tempel van de Heer, de vorm van het Atma (Atma-swarupa). Door de noodzaak van geloof in het Atma te vergeten, van de gelukzaligheid die voortkomt uit het Atma, van de aanbidding van het Atma en van toewijding aan het Atma, zijn mensen nu ondergedompeld in geloof in het lichaam, de gelukzaligheid van het lichaam, de versiering van het lichaam. en toewijding aan het lichaam. Ondanks alles is het lichaam vergankelijk; maar door de tempel kan de Heer gezien worden. Via het lichaam kan het Atma dat zich in ons bevindt, worden gerealiseerd. Dat is jouw hoofdtaak. Probeer, terwijl u zich hiervan bewust bent, altijd het lichaam in de gaten te houden en te beschermen. Verwaarloos de Heer van binnen niet; houd niet vast aan het onwerkelijke, tijdelijke uiterlijke gebouw. Natuurlijk mag je de tempel ook niet verwaarlozen; het onderhoud ervan is ook essentieel. Maar vergeet nooit dat wat er waarde en doel aan geeft het innerlijke Atma is.
Hetzelfde geldt voor wereldvrede (loka-santhi) en individuele vrede (Atma-santhi). De tempel is wereldvrede; de innerlijke Heer is individuele vrede. Wereldvrede is een middel om de vrede van het individu te dienen. De wereld is de woning van de Heer. Ken het als zodanig. Hij beweegt zich rond in dat landhuis, in de vele kamers. Gods aanbidding kan alleen goed plaatsvinden als de tempel schoon en zuiver is. Dus, engageer jezelf om de twee te winnen: vrede voor de wereld en vrede voor jezelf. Negeer de Heer niet, wiens woning de wereld is. Zonder Hem is het een graf (savam), geen tempel (sivam). Als je Hem altijd indachtig bent, is dat vreugde en overwinning.
Wereldvrede is de levensadem van alle wezens, streef daar dus altijd naar. De Heer kan alleen gewonnen worden als het heilige moederland in vrede is ondergedompeld. Wanneer de natuur (prakriti) opgaat in God (Paramatma), wordt dit bevrijding (moksha) genoemd. Zoekers naar bevrijding moeten dus net zo veel verlangen naar de vrede en liefde van de wereld als zij verlangen naar de liefde en genade van het hoogste Atma. Zonder de genade van zowel de wereld als het hoogste Atma kan het sterke en subtiele kwaad van de zintuigen niet worden overwonnen. Dat wil zeggen: de vernietiging van de geest, het tot bedaren brengen van de onrust van de geest, kan niet worden gedaan. Daarom is het de voornaamste plicht van iedereen om vrede te bereiken.
Velen beweren dat zelfrespect vrede betekent. Maar ze verwarren zelfrespect met het respect dat wordt gegeven aan het inferieure voertuig, het lichaam of aan iemands status. Dat is respect voor de persoon, niet respect voor het zelf (Atma). Respect gegeven aan de innerlijke Heer, het Atma, is echt zelfrespect; niets anders. Waarheid is Atma; zuivere liefde is Atma; de Heer is Atma; onbaatzuchtige dienstverlening is Atma. Respect hiervoor is zelfrespect. Natuurlijk is vrede van dit type en niet van de andere typen. De barmhartige Heer, de personificatie van de waarheid, de Heer wiens aard liefde is, altijd in gedachten houden, dat is echt zelfrespect. Om dit zelfrespect te verdienen, moet men het respect dat de wereld toekent aan rijkdom en status als waardeloos terzijde schuiven, lof en blaam, spot en vleierij negeren, en zich bezighouden met spirituele beoefening met volledig geloof in de waarheid en de Heer. Dat is echte vrede, pure vrede, eeuwige vrede.
Er is geen hogere status dan die van de Heer; geen belichaming van Zijn hoger dan de waarheid; geen schoonheid van Hem hoger dan vrede. Nee, zelfs niet in alle veertien werelden (loka's) en in de hele schepping. Nu, in het verleden, en voor altijd en eeuwig. Dit is de waarheid, en ik herhaal het. De waarheid gehuld in de donkerste illusie (maya) zal nog steeds schitterend schijnen; hoe sterk je het ook in duisternis opsluit, de uitstraling ervan kan niet worden onderdrukt.
De waarheid kan nooit sterven; onwaarheid kan nooit leven. Jullie moeten allemaal stevig verankerd raken in dit geloof.
Waarvan kun je zeggen: “Dit is permanent”? Hoe kan iemand ooit geloven dat iets blijvend is? Als iemand vanaf zijn geboorte alle dingen ziet veranderen, zijn ervaring zelf verschillende transformaties ziet ondergaan en de atmosfeer waarin hij opgroeit voortdurend verandert, hoe kan dat geloof dan ontstaan als hij opgroeit in een omgeving die geen permanent karakter heeft? Als we dit alles observeren, kan zonder enige angst voor tegenspraak worden verklaard dat dit een onwerkelijke wereld is. Want als dit echt is, hoe kan het dan veranderen? Alles wat aan verandering onderhevig is, is onwerkelijk; alleen de werkelijkheid is onveranderlijk, stabiel en permanent. De onveranderlijke, stabiele, permanente entiteit is alleen het Atma; dat alleen is echt, dat alleen is permanent. Het Atma is de vorm van de Heer; het is de kracht van de Heer.