Toewijding en wijsheid
Natuurlijk zal een dergelijke liefde pas aanbreken als je de glorie en pracht van de Heer kent, evenals Zijn aangeboren kenmerken van alwetendheid, almacht en immanentie in de hele schepping. Iemand die met deze liefde begiftigd is, iemand die altijd bij de Heer leeft, die zal zeker bevrijd worden.
Wat betekent de uitdrukking ‘God kennen’? Het betekent ‘God liefhebben’. Kennis zonder toewijding brengt haat voort; dergelijke kennis leidt tot machtsmisbruik; het is geen kennis die deze naam waard is; het is onwetendheid, die wordt aangezien voor het tegenovergestelde. Alleen door toewijding wordt wijsheid gevestigd en diepgeworteld.
Wat is het teken van een wijs persoon (jnani)? Het is liefde, het bezit van steeds groter wordende liefde. Wanneer toewijding, of met andere woorden liefde jegens de Heer, aanbreekt, zal onwetendheid stap voor stap verdwijnen. Toewijding en haat kunnen niet naast elkaar bestaan; ze zijn tegenstrijdig. Toewijding en liefde zijn echter van dezelfde aard.
De wereldse persoon is alleen besmet met liefde jegens materiële voorwerpen, maar dezelfde liefde, wanneer deze de vorm aanneemt van toewijding of liefde voor God, leidt iemand naar de realisatie van God zelf. De zinsnede zoete essentie (rasa) duidt zowel op de aantrekkingskracht van wereldse objecten als op het verlangen naar de vreugde van Godsrealisatie.
De gevolgen van activiteit worden verminderd door ze te ondergaan en dan word je opnieuw geboren. Maar de vruchten van toewijding worden nooit minder. Ze duren voor altijd. De bevrijding duurt; het houdt niet op. Toewijding is werkelijk de werkelijke techniek voor menselijke bevrijding. Het is de spirituele discipline bij uitstek; elke andere techniek is erop gebouwd.
Toewijding en wijsheid zijn als het paar ossen voor de kar. Beiden moeten tegelijk trekken. Ieder moet gelijke tred houden met de ander en de ander helpen het gewicht sneller te slepen. Wijsheid moet bijdragen aan de toename van toewijding; toewijding moet bijdragen aan de groei van wijsheid.
Het is dankzij deze wederzijdse hulp, deze samenwerking, dat de koeherdersmeisjes van Brindavan de bevrijding konden bereiken. Hun toewijding aan Heer Krishna schonk hen ook de hoogste wijsheid.
Welnu, de essentie van zowel toewijding als wijsheid is vrede, het hoogste type vrede, de allerhoogste vrede. Opperste vrede (prasanthi) leidt iemand naar de glorie van spirituele uitstraling (prakanthi), en vandaar naar de superuitstraling van de hoogste openbaring (param-jyothi).
Wijsheid is een samenloop van toewijding, het samenstellende deel ervan. Liefde die op God gericht is, is zeer weldadig. Het brengt het grootste goed voort. Het zal mensen niet aan de aarde binden. Het zal hen bij de hand nemen op de weg naar bevrijding. Het zal hen automatisch bevrijden van alle soorten banden en gehechtheden; ze hoeven er alleen maar naar te streven kwaad gezelschap te vermijden. Voortdurende omgang in goed gezelschap zal het gevoel van onthechting bevorderen.
Meer nog dan de aanhanger van het pad van activiteit, wijsheid of yoga, wordt de volger van het pad van toewijding gelukkig en superieur verklaard. De spirituele aspirant die de discipline van activiteit op zich neemt, is beter dan de yogi, beter dan degene die alles heeft verzaakt (sanyasin), en beter dan de wijze persoon (jnani).
Dit is de reden waarom Krishna Arjuna in de Gita opdracht gaf een grote yogi te worden. Hij zei ook: “Onder yogi’s is iemand die standvastig mediteert op het Zelf zoals opgegaan in Mij inderdaad met de hoogste toewijding.”
Toen vroeg Arjuna Hem: “Onder degenen die U ooit op deze manier aanbidden en degenen die U aanbidden als Onverwoestbaar, Onmerkbaar, enzovoort, wie van deze, O Heer, heeft meer gezegevierd in yoga?”
Krishna antwoordde: “Wie zijn geest op mij vestigt en mij aanbidt, wie standvastig is en hierin uitbundig is, die heeft meer succes geboekt.”
Geloof (sraddha) is dus altijd essentieel in spirituele zaken, gerelateerd aan God. Geloof kent geen beperkingen, dus de resultaten ervan kennen ook geen achteruitgang. De vruchten van alle daden die worden verricht in het nastreven van Godsrealisatie zijn afhankelijk van spirituele disciplines; wijsheid, meer over interne spirituele disciplines; en toewijding, meer over externe spirituele disciplines.
Wanneer Brahman zelf het object is, wordt het spirituele wijsheid. Luisteren naar toespraken over de Geschriften, terugdenken aan wat er is gehoord, en nadenken over dingen die zo in het geheugen worden opgeroepen — totdat de toewijding volledig is ontwikkeld, moeten deze zonder onderbrekingen worden doorlopen. In plaats daarvan gaan toegewijden vaak met God om in een onderhandelingsmentaliteit of in de geest van een handelaar! Deze houding moet worden opgegeven. Wie je ook bent, je mag God niets anders vragen dan toewijding of liefde. Als je dat wel doet, ben je geen echte toegewijde. Echte overgave is een ononderbroken stroom van liefde naar de voeten van de Heer. Alleen een dergelijke overgave garandeert en verzekert vrede, echte vrede.