Het empirisme is de veronderstelling dat alléén de empirische waarneming een legitieme bron van uitspraken over de werkelijkheid kan zijn.
Het probleem van deze veronderstelling is dat ze zelf geen resultaat is van empirisch vakwetenschappelijk onderzoek.
Bovendien gaan de empirische vakwetenschappen zelf altijd al uit van bepaalde niet-empirische voorwetenschappelijke aannames, zoals de geldigheid van zowel de deductieve als inductieve logica. De legitimering daarvan vereist een beroep op een geldigheidscriterium dat deze vakwetenschappen zelf niet kunnen geven, precies omdat ze er altijd al gebruik van maken.