...ในระยะนี้เป็นจังหวะที่ผมอยู่ไม่ติดที่ เดี๋ยวไปภูเก็ต เดี๋ยวไปเชียงราย ... โคราช ... ปากช่อง ... บุรีรัมย์ฯลฯเพราะบรรดาลูกศิษย์และเพื่อนๆเรียกร้อง ... เชิญชวน ... เลยห่างเหินจากการเขียนบทความ ... พอดีวันนี้เกิดเหงาและว่างๆอยู่พอดี ...
...จึงอยากเล่าประสพการณ์ที่เกี่ยวข้องกับ หลวงพ่อเงิน เทพเจ้าแห่งดอนยายหอมตอนที่ ๔ ต่อ... ซึ่งเกี่ยวกับ ... พลังบารมียันต์ชายธงของหลวงปู่เงิน ... เรื่องราวที่เกิดขึ้นมีดังนี้ ...
... เมื่อราวๆต้นปี ๒๕๔๗ ตอนนั้นผมอยู่กรุงเทพฯ ... แฟนผมอยู่ที่โคราช มีอยู่คราหนึ่งแฟนผมเธอได้ขับรถHonda civic ของเธอขึ้นมาหาผมที่กรุงเทพฯแต่ว่าตอนขากลับ
เธอได้ฝากรถเอาไว้ที่บ้านผม ... แล้วเธอก็เลยไปเที่ยวต่อกับพื่อนๆบอกว่าอีก ๒-๓ วันให้เอารถไปส่งคืนให้เธอด้วย ... ซึ่งผมก็รับปากเธอเป็นที่เรียบร้อย ... อีก ๒-๓ วันต่อ
มา เธอก็โทรมาบอกว่าเธอกลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว ให้ผมเอารถขึ้นไปส่งให้เธอด้วย ... ซึ่งในคืนวันนั้นเป็นวันเลี้บงรุ่นของผมพอดี ... ผมก็ได้รับปากเธอไป ... ปรากฏว่าใน
คืนนั้น หลังจากเฮฮาปาร์ตี้เสร็จสิ้นลงแล้ว ก็มีเพื่อนๆหลายคนชักชวนให้ไปกินต่อกันอีก ซึ่งผมก็ขัดไม่ได้เพราะนานๆได้เจอกันซักที [... อันที่จริงเจอกันประจำ ...]...
กว่าจะถึงบ้านได้ก็ปาเข้าไปตี๔ กว่าแล้ว นอนได้ชั้วโมงกว่าพอ ... ๖ โมงเช้าก็ต้องรีบตื่นเพื่อจะเอารถไปส่ง ... ให้แฟนที่โคราชก่อนเที่ยง ...
...ระหว่างเดินทางก็ดูราบรื่นดี เหยียบไปเบาะๆแค่ ๑๔๐ [ ... ต้องทำเวลานะจ้า ... ] พอถึงแถวๆปากช่อง...ผมเห็นว่าใกล้จะถึงโคราชรู้สึกเพลียๆ ...
[ ... น่าจะง่วงนอนมากกว่า ... ] ...
ก็เลยแวะซื้อเบียร์เฮนิเก้นต์ ๒ กระป๋องขับไปซดไปก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้าง [ ... ตาสว่างขึ้นมากกว่า ... ]
พอขับรถไปถึงถนนริมเขื่อนอ่างเก็บน้ำ ... ห้วยยาง ... อีกประมาณ ๑ กิโลก็จะถึงบ้านแฟนผมอยู่แล้ว ... ถนนช่วงนั้นมีช่วงที่คดเคี้ยวเอาการอยู่ ...
ทันใดนั้นผมก็เกิดอาการที่เรียกกันว่า " หลับใน " ขึ้นมากระทันหัน ... มารู้สึกตัวก็พบว่ารถกำลังจะพุ่งลงไปทางขวามือคนขับ ... ซึ่งก็หมายความถึงลงไปในอ่างน้ำที่สูงชัน
อย่างแน่นอน ... ขณะนั้นสติ+สตัง ของผมก็พลันกลับคืนมา ... รีบสาวพวงมาลัยวกมาทางซ้ายอย่างรวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม ... แต่ก็ไม่วายที่จะชนกระแทกกับหลักเสาเตี้ยๆ
ข้างทางรวม ๒ ต้น ... ผมรีบแตะเบรคในทันควัน ... ได้ผลรถหยุดอยู่กลางถนนริมเขื่อนทันที ...
... แถวละแวกนั้นมีกลุ่มคนที่เห็นเหตุการณ์อยู่จำนวนหลายคนต่างปรบมือและส่งเสียงเหมือนเชียร์ ดังสนั่น ... ซึ่งไม่เป็นที่พอใจแก่ผมนักในตอนนั้น ...
[ มารู้ในตอนหลังว่าตรงนั้นมีรถล่วงลงน้ำ ... เจอกันมาหลายศพแล้ว ... ]
พวกเขาดีใจที่ผมรอดตายได้ต่างหาก] สภาพรถด้านขวาหน้าไฟแตก ... ตัวรถบุบยับเยินพอสมควร ...
[ ... เละเอาเรื่อง ... ] ... ยืนดู ... รถอยู่ชั่วครู่ ... ก็รีบขึ้นรถดิ่งไปบ้านแฟนในทันที...
...พอถึงบ้านแฟนก็รีบเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เธอฟัง...เธอมองดูสภาพรถ ... ยิ้ม ... แล้วกล่าวว่า ...
" โชคดีนะจ๊ะ ... ประกันรถยังเหลืออยู่อีก ๗ ยังท้นการอยู่ ... คนไม่เป็นไรก็นับว่าเป็นเรื่องประเสริฐสุดแล้ว " ...
ผมฟังแล้วก็ปลื้ม ... แวบนึงในสมองผ่านเข้ามาว่า ... ตอนก่อนเดินทางไม่รู้อะไรดลจิตดลใจว่า ...ให้เดินไปหยิบยันต์ชายธงของ ... หลวงปู่เงินที่ใว้ประจำอยู่ในรถของผม
...นำออกมาแล้วเอาไปใส่ไว่ที่บังแดดหน้าคนขับก่อนออกเดินทาง ... เท่านั้นเอง ... ผมก็ยกมือไหว้ขึ้นท่วมหัวแล้วกล่าวขึ้นมาว่า " เจ้าพระคู้น...บุญเหลือเกินที่หลวงปู่เงิน
ได้ช่วยลูกให้พ้นจากอันตรายได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว ... สาธุ " ... [ แสดงว่าหลวงปู่ท่านช่วยมาหลายครั้งแล้ว ] ...
...ด้านล่างเป็นภาพยันต์ชายธงของหลวงพ่อเงิน ... เคยลงไว้แล้ว ... แต่คงไม่เป็นไรหรอก ... เพราะทุกคนจะได้ชินตา ... เจอที่ไหนปั๊บ ... จำได้เลย ...
... สวัสดีครับแล้วค่อยคุยกันใหม่ ...
... รู้จักพอ ก่อสุข ทุกสถาน ...
... รู้จักพอ ต่อการ แสวงหา ...
... รู้จักพอ ก่อสุข ทุกเวลา ...
... รู้จักพอ พระท่านว่า นั่นแหละดี ...
... โคลงกลอนของบิดาข้าพเจ้า ... พล.ต.ท.ชัยยงค์ ปฏิพิมพาคม ...