...ฤาษี คือเป็นนักบวช ชนิดหนึ่ง...ที่มีมานานแล้วก่อนพระพุทธองค์ที่จะกำเนิดพระพุทธศาสนา...ฤาษีในสมัยก่อนพุทธกาลก็พยายามมุ่งมั่นไปในทางที่จะให้หลุดพ้น...ซึ่งส่วนมากฤาษีจะได้ปฎิบัติเพียงฌานสี่ขึ้นไป...อย่างสูงก็แค่ฌาน...สมาบัติ...แต่ก็ยังไม่เป็นการหลุด...พ้นไปได้...แต่ก็เป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ มีอายุยืน มีอิทธิปาฎิหาริย์ต่างๆมากมาย...
...แต่ว่าในสมัยปัจจุบันนี้...หลังจากที่ได้มีกำเนิดพุทธศาสนาขึ้นในโลกนี้แล้ว...การปฏิบัติของฤาษีก็ได้เปลี่ยนแปลง...
ไป...โดยหลุดพ้นจากลัทธิต่างๆ เช่นในสมัยพุทธกาล...ซึ่งมีการบูชาไฟหรือปฏิบัติอื่นๆฯลฯเป็นต้น...แล้วหันมาปฏิบัติตามพระธรรม...คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า...ไม่ว่าจะเป็นศีล...สมาธิ...ปัญญา...
แต่สำหรับทางด้านฤาษีนั้น......จะหนักไปทางฤทธิ์อภิญญา...เมื่อได้ฌานสี่แล้ว...ก็พยายามปฏิบัติไปในทางสมาบัติ ๘
ซึ่งเป็นทางให้เกิดฤทธิ์...และเล่นกสิณ......๑๐ อย่าง...โดยรวมอย่างใดอย่างหนึ่งควบคู่ไปด้วย...
...ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องฤทธิ์อภินิหารทั้งนั้น...
...ส่วนทางด้านพระอริยเจ้าฝ่ายสงฆ์นั้น...ท่านจะเดินสมฐกรรมฐานให้ถึงฌาน ๔...แล้วจากนั้นก็จะมุ่งไปทางวิปัสสนา...
...เกิดปัญญาแล้วทำให้รู้ถึงการพ้นทุกข์เลย[เป็นพระอรหันต์]...ซึ่งแตกต่างกับฤาษีในตรงนี้เอง...แต่ฤาษีบางท่านเมื่อฝึกได้ฤทธิ์แล้ว ...บางทีก็สามารถหักเหไปในทางหลุดพ้นก็มีเหมือนกัน...สำหรับการฝึกฤทธิ์ของฤาษีนั้นไม่ใช่เป็นของง่ายทีเดียว...
...จะต้องใช้เวลาบากบั่นพากเพียรนานพอสมควร...ทั้งนี้แล้วแต่บารมีวาสนาที่ได้สะสมไว้ในอดีตมาประกอบด้วย...
...เมื่อจำเป็นต้องใช้เวลาในการฝึกฤทธิ์นี้เอง...ฤาษีจึงต้องการให้มีอายุยืนยาว...ซึ่งพอรับฟังได้ว่า...
...มีฤาษีบางท่านมีอายุเป็นร้อยปีหรือพันปีก็มี...
...การที่จะมีอายุยืนก็ต้องใช้ยาสมุนไพรบางอย่างช่วยประกอบด้วย...ฤาษีผู้ใหญ่ที่ได้สมาบัติ ๘ แล้ว...สามารถเหาะเหิน
...เดินอากาศ ล่องหนหายตัวไปยังที่ป่รารถนาจะไปได้อย่างรวดเร็ว...เพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว...คือนึกจะไปก็ไปถึงเลย...
...เพราะพลังจิตนั้นไวมาก...เมื่อมีคุณสมบัติได้เช่นนี้...ฤาษีนั้นๆก็จะไปขอหรือหายาอายุวัฒนะที่บาดาลพิภพ...หรือเมืองพญานาคได้...ผู้ที่จะไปได้นั้นต้องอย่างน้อยสมาบัติ ๘ เพราะแค่ฌาน ๔ นั้น...ยังไปไม่ได้...ยังมีฤทธิ์ไม่พอจะไป...
... ฤาษีที่อายุยืน ...
...ที่เคยพบในนิมิตรของฤาษีศรีไชยนั้นก็คือ...ฤาษีโสภณขณะนี้อยู่ที่ป่าหิมพานต์อายุได้ประมาณ ๒๐๐๐ ปีแล้ว...
...พ่อฤาษีบุญธรรพ์ที่เขาพนมฉัตรที่พบเห็นในนิมิตร...หรือเห็นตัวจริงก็มีอายุประมาณ พันๆปีเหมือนกัน...
ส่วนหลวงพ่อน้อย... ...ที่สกลนคร...ขณะนี้ท่านก็มีอายุกว่า ๒๐๐ ปี...เวลานี้ไปเจริญภาวนาอยู่ที่เมืองพญานาค...
เณรคำที่ชาวบ้านทางอีสานเล่าลือต่อเนื่องกันมา...ก็มีอายุได้ประมาณ ๓๐๐-๔๐๐ ปีท่านมักจะปรากฏตัวที่โน่นบ้าง...
ที่นี่บ้าง...ล้วนมีลักษณะต่างๆกัน...เพราะมีทั้งอิทธิฤทธิ์และบุญฤทธิ์มาก...จำแลงแปลงกายได้ตามใจปรารถนา...
ตามความเข้าใจของฤาษีศรีไชย
...ก็คือ...เณรคำนี้เป็นคนๆเดียวกับปู่บุญเหลือ...เจ้าของศาลาแก้วกู่นั่นเอง...
...ฤาษีผู้แก่กล้าด้วยญานบารมีนี้...ส่วนมากรู้เรื่องราวของโลกภายนอกได้อย่างสบายที่สุด...เพียงแค่หลับตาเท่านั้น ...ก็เห็นและรู้ได้ในทันที...บางครั้งฤาษีหรือพระอริยสงฆ์ผู้มีอภิญญาเหล่านี้ ได้ออกมาแสดงตัวให้คนเห็นอยู่...เหมิอนกัน...แต่ว่า...
...ได้มาในลักษณะแปลกๆ...รูปร่างอัปลักษณ์บ้างเป็นคนบ้าๆบวมๆบ้าง...สกปรกมอมแมม...ผมเผ้ารุงรัง...
...บางทีทำตัวแบบขอทาน...เก็บกินขยะ...คนเห็นก็เกิดความรังเกียจ บางคนก็นึกเวทนาสงสาร...ซื้ออาหารให้ท่านกิน...
...แต่จริงๆแล้วท่านก็ไม่ได้กินอะไรทั้งนั้น...
...ในสมัยก่อนนี้ทางภูเขาควายราชอาณาจักรลาว...มีฤาษีอยู่มากพอดู...ซึ่งจะถือว่าเป็นแดนของฤาษีชีไพรก็ว่าได้...แต่ในปัจจุบันนี้...ฤาษีเหล่านั้นได้เคลื่อนย้ายมาอยู่ในประเทศไทยมากขึ้น...โดยเฉพาะจังหวัดเลยฝั่งตรงข้ามกับภูกระดึงก็มีมาก...ท่านฤาษีเหล่านี้มักจะซุ่มช่วยเหลือชาวบ้านอยู่ตามเขาแถบนั้นไม่ใช่น้อย...แต่ก็ไม่ค่อยออกมาปรากฏตนให้ผู้คนได้เห็นกัน...คนธรรมดาจะบุกป่าฝ่าดงไปหาท่านก็ยากอยู่เหมือนกัน...สำหรับเรื่องอาหารการกินนั้นมิใช่เป็นเรื่องใหญ่...ท่านฤาษีเหล่านี้จะกินก็ได้หรือไม่กินก็ได้...เพราะท่านดำรง...ชีพอยู่ด้วยกำลังญาน...บางทีก็กินผลไม้เผือกมัน...ต้นไม้ใบไม้ที่หาได้ในป่า...ซึ่งไม่ถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ...นอกจากนั้นในป่าก็ยังมี...
..."ชาวบ้านลับแล" หรือ..."รุกขเทวดา"..."นางไม้" คอยบำรุงดูแลผู้ทรงศีลทรงญานโดยไม่มีการอดหยากเลย...
...ส่วนรูปร่างหน้าตาของท่านฤาษีเหล่านี้ โดยเฉพาะฤาษีโสภณ...ซึ่งบัดนี้บำเพ็ญตบะอยู่ในป่าหิมพานต์นั้น...รูปร่างท่านยังแข็งแรง......ผิวพรรณผ่องใส...อิ่มเอิบ...ยิ่งอายุยาวนาน...ผิวกายก็ยื่งละเอียดเนียน...ท่านเหล่านี้อยู่ได้ด้วยกำลังฌานและกำลังปิติ...ฤาษีบางท่าน...คงจะได้ยาอายุวัฒนะจากบาดาล...เมืองพญานาคมาเสริมอีกก็ได้....
...จากบทความของบิดาข้าพเจ้า...พล.ต.ท.ชัยยงค์ ปฎิพิมพาคม...๑๒ ก.ค.๓๔...
...ขออนุญาตทางเว็บพ่อปู่ทั้งหลายด้วยนะครับ...
...จากภาพเศียรพ่อปู่ฤาษีโคตบุตรนี้...ลิงค์ไปที่เรื่อง...เปิดตำนานพ่อแก่ได้ที่เว็บ...http://www.oknation.net/blog/print.php?id=677662
... พระภรตฤาษี [ พ่อแก่ ] ... เว็บพระภรตพ่อแก่
... เว็บมหาเทพประทานพร ... ลิงค์ไปที่ ... เว็บมหาเทพประทานพร...
...ในส่วนตัวผมมีความเคารพรักในล.พ.เปิ่นอยู่แล้ว เพราะผมเป็นลูกศิษย์ ล.ป.บุดดา ถาวโร วัดกลางชูศรีเจริญสุข...ได้พบปะ พูดคุยกับ ล.พ.เปิ่นอยู่บ่อยครั้งที่วัดกลางฯลฯ...เมื่อ ล.พ.เปิ่นท่านไปกราบเยี่ยมล.ป.บุดดา...และในบางครั้ง ผมก็เคยไปกราบ ล.พ.เปิ่นที่วัดท่านอยู่หลายครั้ง...พอดีเห็นที่เว็บนี้มีเรื่องเกี่ยวกับ พ่อแก่และยังมีรูป
ล.พ.เปิ่น ท่านอีกด้วย...ผมจึงขออนุญาตลงทั้งภาพและลิงค์ไปที่...ประวัติพ่อแก่ด้วยเลยนะครับ...
...ลิงค์ไปที่...http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=5868
...ภาพพ่อปู่ฤาษีที่ห้องพระของผม...
...พ่อปู่หน้าเสือ ...
...ห้องพระของผม ...
... แล้วพบกับเรื่องราวของพ่อปู่ฤาษี ฯ ได้อีกในบทความต่อไปนะครับ ...
... สวัสดี ...
... อ.ธนเทพ ปฏิพิมพาคม ...