Eén met Christus

Reeds in Jezus tijd waren er verschillende meningen hoe men Christus moest navolgen.

"De Weg" was de gebruikte scheldnaam om de Christusgangers te benoemen.

Doorheen de geschiedenis zijn er heel wat namen naar voor gekomen van groeperingen die beweren de echte Christenen te zijn.

Het grote probleem van al die mensen was dat zij het meest bekommerd geraakten rond hùn stellingen en hùn aanhangers.

“Maar hoe zoudt gij ook kunnen geloven als gij van elkaar eer tracht te verwerven, terwijl gij de eer die van de enige God komt, niet zoekt?” (Joh 5:44 WV78)

“Wie uit zichzelf spreekt, zoekt eigen eer. Wie daarentegen de eer zoekt van Degene die Hem zond, hij is geloofwaardig en er is geen bedrog in hem.” (Joh 7:18 WV78)

“voor de ongelovigen, wier geest door de god van deze wereld zozeer is verblind, dat zij de glans niet ontwaren van het evangelie van de heerlijkheid van Christus, die het beeld is van God.” (2Co 4:4 WV78)

“Want al wat voor leven en vroomheid nodig is, heeft zijn goddelijke kracht ons geschonken met de kennis van Hem die ons geroepen heeft door eigen heerlijkheid en wondermacht.” (2Pe 1:3 WV78)

Veel mensen gaven de voorkeur om aan tradities te houden of zich aan te sluiten bij die groeperingen die voor hen het best uit kwamen. Het was niet zo zeer de liefde voor God en de wil om uit de bijbel te leren, die hen tot een kerk trokken. daardoor geraakten ook velen verward of verstard in een denken.

“Jezus gaf haar ten antwoord: ‘Zei Ik u niet, dat gij Gods heerlijkheid zult zien als gij gelooft?’” (Joh 11:40 WV78)

Velen durven niet afstappen van de gebruikelijkheden van hun streek of van familie gewoonten. zij willen blijven vasthouden aan zaken die hen door anderen worden voorgeschoteld.

Om die verkondigde 'geloofsregels' na te gaan met de Heilige Schrift durven zij niet. Waarom zouden ze? Indien men een geloof kan invullen zoals men het zelf wilt, is dat niet praktisch?

Zij die echter als Christen door het leven willen gaan moeten zich vragen stellen. Zij moeten inzicht zoeken.

“Maar de wijsheid–waar moet je haar zoeken, en het inzicht–waar is het te vinden? Geen sterveling kent de weg erheen, de wijsheid is niet in het land der levenden. De oervloed zegt: ‘Ze is niet bij mij, ‘de diepste zee: ‘Bij mij evenmin.’ De wijsheid is niet te koop voor enig goud, noch kan ze in zilver worden afgewogen. Kostbaarder is ze dan het goud van Ofir, dan de duurste onyx of saffier. Ze wordt niet geëvenaard door goud of glas, niet verworven voor schalen van het fijnste goud. Vergelijk haar niet met robijnen of kristallen, een buidel wijsheid is meer waard dan parels. Topaas uit Nubië kan haar niet evenaren, ze is kostbaarder dan zuiver goud. Maar van waar stamt de wijsheid dan, en het inzicht–waar is het te vinden? De wijsheid is verborgen voor de blik der levenden, ook aan de vogels in de lucht laat ze zich niet zien. De afgrond en de dood, ze zeggen beide: ‘Onze oren kennen haar slechts bij geruchte.’ Maar God kent haar wegen en hij weet waar ze verblijft. Want hij ziet tot aan de randen van de aarde, onder heel de hemel ontsnapt niets aan zijn blik. Toen hij de kracht schiep van de winden en de wateren omgrensde, toen hij zijn wet oplegde aan de regen en de wegen van de donderwolken baande, zag hij de wijsheid en hij toetste haar, hij peilde en doorgrondde haar. En hij sprak tot de mens: ‘Ontzag voor de Heer–dat is wijsheid; het kwaad mijden–dat is inzicht.’” (Job 28:12-28 NBV)

In de liefde voor God en door de navolging van de Nazarener zouden diegenen die beweren Christen te zijn ook moeten handelen naar de Leer van Christus.

Al die navolgers van Jezus Christus kunnen wij Christenen noemen, maar of ze het echt zijn zullen wij moeten merken aan hun daden.

Het is niet omdat wij de Bijbel ter hand nemen of dat boek bestuderen dat wij ware Christenen zijn.

Het naar één of andere kerk gaan of tot één of andere denominatie behoren is ook nog niet echt een teken dat wij volwaardig Christen zijn.

In het Nieuwe Testament wordt ons opgedragen één te worden met Christus. Het hele volk dat zich tot de Christenheid voelt behoren moet zich ook als één gemeenschap voelen, verbonden door Jezus Christus.

“...allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus.” (Ga 3:28 WV78)

Door de offerdaad van Christus zijn wij allen in ere hersteld om terug te keren naar de volmaakte mens en naar de volmaakte liefde van God. Daarin zouden wij één moeten zijn. Eén Volk en één liefde.“Allen die het geloof hadden aangenomen, waren eensgezind en bezaten alles gemeenschappelijk;” (Hnd 2:44 WV78)

“Door de handen van de apostelen geschiedden er vele wondertekenen onder het volk. Allen waren eensgezind en kwamen te zamen in de Zuilengang van Salomo.” (Hnd 5:12 WV78)

Kwaad is dikwijls daar waar verschillen zijn. Daar waar onenigheid in denken is, bestaat een voedingsbodem voor moeilijkheden.

Hoe meer de mensen zullen gaan zoeken in het Woord van God, hoe meer de meningsverschillen zullen vervagen. Hoe meer wij lezen in de Geschriften hoe meer wij de gelijkenissen zullen merken. Dankzij het verdiepen in de Heilige Schrift zullen wij ook verder kennis kunnen vergaren en gaan leren ontdekken wat wel kan, mag, moet of niet moet.

“Jahwe immers geeft de wijsheid; uit zijn mond komen kennis en inzicht.” (Spr 2:6 WV78)

Ook al zijn wij allemaal verschillende wezens met hun eigenheden, gaan wij leren ontdekken dat als wij ons volgens de regels van Christus gedragen, ook al zijn wij verschillend toch één zullen mogen zijn.

Mensen moeten de keuze maken of zij hun verenigingsleven willen dienen of God.

“Als u Jahwe niet verkiest te dienen, kiest dan nu wie u wel wilt dienen: de goden die uw voorouders aan de overkant van de Rivier hebben vereerd, of de goden van de Amorieten, in wier land u woont. Ik en mijn familie, wij dienen Jahwe.’” (Joz 24:15 WV78)

Meerdere mensen willen van meerdere walletjes eten. Zij willen op twee gedachten hinken. Voor Jehovah is er echter geen tussenweg.

De grote scheiding komt onherroepelijk. Lot moest zijn vrouw achterlaten of ook zelf omkomen. (Lu 17:28-37 Jer 13:1-14)

Waarom dan nog langer gewacht? Neem nu de beslissing om uw leven met God en de naaste in het reine te brengen. De reddingsboot ligt langszij, het schip zinkt en de oproep klinkt: Spring! Waar wacht u op?

Indien wij Christus Jezus als onze verlosser hebben aangenomen en ons hebben laten dopen, zouden wij door de Geest in Eén lichaam gechristend moeten zijn, of wij nu ongelovigen of heidenen eerst waren of Joden, ons verenigd moeten voelen, dat door het doopsel in Christus wij allen deel geworden zijn van dat ene zelfde Lichaam.

Zoals een lichaam nu uit vele leden bestaat heeft men ook in de Kerk meerdere lichaamsdelen, welk elk hun eigen functie hebben. Zo kunnen en moeten wij elk onze eigen taak opnemen om zo de Kerk te ondersteunen.

Wij moeten ons volledig over geven aan God en aan zijn Kerk. en het is in de Gemeenschap van Christus dat elk één van ons zijn of haar verantwoordelijkheid draagt. Zoals God al die verschillende delen in een lichaam heeft gezet moeten wij ook onze plaats in dat lichaam willen aannemen en mee werken in dat lichaam.

Als er maar één deel was, zou u niet van een lichaam kunnen spreken. Maar er zijn vele delen en samen vormen zij één lichaam. (1Co 12:20)

Hebben wij ons dan al eens de vraag gesteld welke functie wij willen innemen in dat Lichaam van Christus? Wat heeft God voor mij in petto? En wat zou Christus mij opdragen te doen?

Wij moeten beseffen dat niet iedereen in alles goed kan zijn. Maar eenieder heeft zijn of haar kwaliteiten en specialiteiten. Datgene waar jij goed in bent is datgene waar jij je kerkgemeenschap kan mee vooruit helpen. Hoe klein je hulp voor jou mogelijk kan lijken, kan zij bijzonder belangrijk zijn voor de ecclesia. Elk beetje helpt.

Wacht niet tot morgen om een helpende hand toe te steken. Maak van uitstel geen afstel.

> Redenen om gedoopt te worden