Parque Arqueologíco de San Agustín & Alto de los Ídolos, Isnos

Parque Arqueológico de San Agustín.

Dit is een groot archeologisch gebied gelegen in de buurt van de stad San Agustín in het departement Huila in Colombia. Het park bevat de grootste collectie religieuze monumenten en megalithische sculpturen in Latijns-Amerika en wordt beschouwd als de grootste necropolis ter wereld. Het behoort tot de San Agustin cultuur en werd in 1995 uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed.

De overblijfselen van de oude culturele groepen zijn verspreid over een gebied van meer dan 50 vierkante kilometer, op plateaus gelegen aan weerszijden van de canyon gevormd door de top van de Magdalena rivier. Het park zelf komt overeen met een klein gebied met een hoge concentratie aan graven en bevat meer dan 500 beelden van onbekende oorsprong.

De beelden hebben zowel antropomorfe als zoömorfe kenmerken (van krokodillen, vleermuizen en jaguars), met korte poten. Er werden ongeveer 300 beelden gevonden. De data van de beelden zijn onzeker, maar ze zouden tussen 50-400 n.Chr. gesneden zijn. De oorsprong van de beeldhouwers blijft een mysterie, want het grootste deel van de site is nog niet opgegraven en er zijn nog geen geschriften gevonden. Ze werden geschilderd in felle kleuren, voornamelijk geel, rood, zwart en wit, maar vandaag de dag zijn er nog maar een paar van hen gekleurd.

Alto de los Ídolos te Isnos

Alto de los Ídolos, is gelegen op een heuvel op de linkeroever van de rivier de Magdalena, in de gemeente Isnos, Het heeft een oppervlakte van 13 hectare en bestaat uit 12 grafheuvels, met 23 beelden en 8 sarcofagen die verdeeld zijn over twee plateaus -A en B- die met elkaar verbonden zijn door een kunstmatige wal - ceremoniële wal - van ongeveer 300 meter lang.

Het is een van de belangrijkste plekken in Alto Magdalena, door de aanpassing van het land en door de bouw van de heuvels, van monolithische sarcofagen, van de grafkuilen en van gangen bedekt met plavuizen, waarvan er veel geschilderd waren. Fundamenteel met betrekking tot het gepresenteerde beeldhouwwerk: het betreft menselijke en dierlijke voorstellingen van grote kwaliteit en grootte die symbool stonden voor de bewakers van de dood. Hun complexe beeldhouwkunst, die betrekking heeft op kosmogonische en religieuze opvattingen, staat in schril contrast met de eenvoudige structuur van hun woningen; deze waren rond van opzet en bedekt met stro. De huizen werden gebouwd met afbreekbare materialen, zodat er weinig bewijs van hen heeft overleefd, behalve paalgaten van houtblokken die in de grond werden geduwd.

De site had een ceremoniële betekenis