Ludzie LISTY piszą...

Obecny rok zwieńcza pierwsza edycja polskojęzyczna tekstów naszego Założyciela. Poznańskie Flos Carmeli przygotowało Listy błogosławionego Franciszka Palau y Quer OCD, kieszonkowej wielkości format, który wręcz zaprasza do lektury słów błogosławionego karmelity.

Relacje z osobami, z którymi był związany przez wzgląd na fundacje bądź kierownictwo duchowe, oczywisty sposób określają treść korespondencji o. Franciszka. Jest ona zdominowana przez trudy duszpasterskie oraz starania dotyczące dzieła fundacyjnego. Listy zbiorowe do „Marías”, duchowych córek, są wspaniałym świadectwem realizmu i zdolności organizacyjnych Franciszka Palau, jego mądrości i dyskrecji.

Temperament ojca Palau wybrzmiewa tylko w niewielu listach, ale to wystarczy, by przekonać nas o sile jego charakteru. Warto zwrócić uwagę na poufny styl, którym Błogosławiony posługuje się w korespondencji listownej. Polskie tłumaczenie „Listów” bł. o. Franciszka Palau y Quer zawiera wstępy do każdego listu oraz przypisy o. Carmelo Pérez Milla OCD zamieszczone w wydaniu z 1982 roku. Za Eulogio Pacho OCD, stosuje wewnątrz każdego listu podział na paragrafy, by w ten sposób ułatwić studium i możliwość odniesień.

Owocem Jubileuszu Roku Palautiańskiego i ubiegłorocznych XIV Karmelitańskich Dni Duchowości w Krakowie jest wydana przez Wydawnictwo Karmelitów Bosych pozycja pod redakcją o. J.W. Gogoli, ocd, Mistyka eklezjalna bł. Franciszka Palau y Quer OCD.

To rekopilacja konferencji, wygłoszonych przez szerokie grono znawców ojca Franciszka, w Karmelitańskim Instytucie Duchowości w Krakowie.

„Studium duchowości bł. Franciszka Palau potwierdza nam kilka ważnych zasad duchowości a jednocześnie wnosi nowe spojrzenie i potrzebę pewnej korekty dotychczasowych wizji. (…) Dotyczy ona właściwie wszystkich omawianych zagadnień: Kościoła, Maryi, Kobiety, komunii, modlitwy. Na szczególne podkreślenie zasługuje jego idea Kościoła, Osoby żywej, godnej najwyższej miłości, która zawiera wyznawaną w Credo jedność Chrystusa Głowy ze swoim ludem. Wierzący jednoczy się z Chrystusem Głową, jednak z Chrystusem nieodłącznym od swojego ciała, Kościoła. Kościół nie jest abstrakcyjną ideą, bliżej nieokreśloną rzeczywistością, ale żywą Osobą.” (o.J.W.Gogola, ocd)