NASZA KORONA WOKÓŁ MARYI Przypatrzmy się dziś uważnie tej koronie, którą ukończyliśmy przyozdabiać; to wszystkie nasze cnoty zasymbolizowane w kwiatach. Nie może w niej brakować ani jednego kwiatu, zwłaszcza tej najważniejszej, z uwagę na najmniejsze drobiazgi, na miłość zrealizowaną we wspólnocie i poprzez bezwarunkowe ofiarowanie się tym, którzy najbardziej tego potrzebują.

Korona, która ozdabia głowę Maryi w chwale, była jej dana jako nagroda za wszystkie jej cnoty. Maryja żyła nimi w pełni, bo była zawsze wierna Słowu Boga, „Błogosławieni, którzy słuchają Słowa i je wypełniają”, i żyła pełnią błogosławieńst, które powinny znaczyć naszą drogę do odkrywania nowości Jezusa w naszym życiu i móc śpiewać: „Raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim”.

Słowami Adhortacji Apostolskiej GAUDETE ET EXSULTATE pragniemy „by Maryja ukoronowała nasze przemyslenia, albowiem Ona żyła jak nikt inny błogosławieństwami Jezusa. Ona jest tą, która radowała się obecnością Boga, która zachowywała wszystko w swoim sercu..., która uczy nas drogi do świętości i nam towarzyszy” (GE 176).

Intencja na dzisiejszy dzień:

Jak Jezus, proszę Maryję, abym uważał na drobne szczegóły: mały szczegół, że brakowało wina, że brakowało jednej owcy; drobiazg ofiary ubogiej wdowy, drobny zapas oleju do lampy, niewielki szczegół przygotowanego ognia i ryby na rożnie czekających na uczniów... (Por. Gaudete et Exsultate, 144).

Przedstawmy dziś nie tylko jeden kwiat, ale kompletną koronę, i ofiarując ją Maryi, mówmy:

Królowo Niebios: oddaję ci to, co najpiękniejsze i najaromatyczniejsze w moim ogrodzie; oddaję ci to, co najlepsze; oddaję ci to na nowo. Te kwiaty symbolizują cnoty, które pragnę praktykować. Ochraniaj je, podlewaj, kultywuj i udoskonalaj.