Embedded Files
Treviso
donderdag 30 september 2010
Door de verandering van gisteren ging het uitstapje naar Treviso vandaag plaatsvinden.
We hadden de hele dag de tijd, dus hoefden we ons deze ochtend absoluut niet te haasten.
Het was maar een half uurtje rijden, maar daar werden we weer geconfronteerd met een veel voorkomend probleem in Italië: alle grote parkeerplaatsen stonden vol.
Dit keer was ik eigenwijzer en bleef een tijdje rondrijden zonder in het één of andere wandelgebied te belanden.
Na een kwartiertje vonden we aan de rand van het stadje een ruime parkeergelegenheid.We wisten nog niet of we ons hier ver van het oude centrum bevonden, maar we hadden wel zin om nog wat te gaan wandelen en dus besloten we om hier maar te parkeren.
Er stond daar een betaalautomaat en we begrepen dat we daar eerst voor een bepaalde tijd moesten betalen.
Alleen, het enige Engels op die automaat was ‘coins’ met een pijl naar de gleuf waar je muntstukken in kon doen.
Uit de verdere aanwijzigen in het Italiaanse konden wij opmaken, dat we eerst een viercijferig nummer moesten invoeren.
Maar wat
voor een nummer? Het nummer van je kenteken?In ons geval bestond dat slechts uit drie cijfers en toen we dat probeerden, bleek die automaat het niet te accepteren.
Omdat het label aan de sleutel handgeschreven en onduidelijk was, liep ik uiteindelijk terug naar de auto om te kijken of het wel klopte.
Het kenteken was inderdaad hetzelfde, maar ik zag daar iets wat ik eerlijk gezegd nog nooit gezien had.
Achter in het parkeervak was een nummer op het asfalt gespoten dat uit vier cijfers bestond.
Na dit in het scherm van de automaat te hebben getoetst, kwam er een nieuwe onduidelijke mededeling.
Gelukkig zagen we ook afbeeldingen van euromuntstukken en de pijl begon nu te knipperen.
De twee munten die ik nog had, schoof ik in de gleuf en er kwam een parkeerkaartje uit voor twee uur.
Dat was echt voldoende voor onze laatste wandeling van deze vakantie.
En een heerlijke wandeling werd het.
Eerst een hele tijd hoog boven en langs een mooi gerestaureerde stadsmuur, waar meerdere dames wandelden met hun kinderwagens, vaak vergezeld door een hond.
Later door het stadje zelf en dat was toch wel speciaal.
We wisten niet of we echt in het oude centrum liepen, maar het wandelen was daar zeer aangenaam en we kwamen langs verschillende basilieken en luid klinkende torens.
Ook zagen we een vismarkt, een groentemarkt en vele souvenirzaakjes.
De winkelstraatjes waren heel gezellig en verschillende
geheel autovrij, wat echt een verademing was.
Halverwege de middag waren we weer terug en wilden er verder een rustige dag van maken.
Heerlijk koffiedrinken in het zonnetje op het terras van het hotel.
Nog even een kleine wandeling door het park van het hotel met al zijn prieeltjes en het tijdelijk bovengrondse zwembad.
Later gezellig keuvelend op ons balkon, wat eindigde in een boekje over Venetië voor Tonnie en het werken door mij aan dit verslag.Deze laatste avond gingen we weer naar dat chique hotelrestaurant.
Om een heel lang verhaal enigszins in te korten, wij bestelden alleen een hoofdgerecht en de Venetiaanse huiswijn.
Na een tijdje werd een voorgerecht op onze tafel gezet, twee prachtig opgemaakte bordjes met een soort geroosterd brood en schijfjes tomaat.
Direct moest ik aan Pisa denken, waar wij ook een niet door ons besteld voorgerecht kregen, dat even later naar een andere tafel verhuisde.
Maar nu klopte het wel. Het werd ons aangeboden, omdat het vleesgerecht dat wij besteld hadden nog even op zich zou laten wachten.
Nou, zo wilde ik wel vaker wachten, want het was zeer smakelijk.
Uiteindelijk was het vlees voortreffelijk en de bijgeserveerde aardappeltjes ook.
Normaal ben ik geen fan van aardappels, alleen in gefrituurde en langwerpige vorm vind ik ze wel aardig, maar dan ook nog heel af en toe.
Deze gebakken exemplaren hadden waarschijnlijk slechts een paar ogenblikken de pan gezien, want ze waren erg bleek.
Maar lekker dat ze waren… Ondanks mijn grote aardappelantipathie, heb ik daar echt zitten smullen.
En weer vielen we als een blok in slaap.
Morgen kwam de finale…
Gereden: 47 km
Page updated
Google Sites
Report abuse