Όλα τ’ άλλα ήταν κομμάτια από εσένανε,Αυγουστιάτικο μπουρίνι με ναυάγησες,ό, τι πιο όμορφο έχω ζήσει ήσουνα εσύκράτησε όσο μια δύση, μια ανατολή,ό, τι πιο όμορφο έχω ζήσει ήσουνα εσύκράτησε όσο μια δύση, μια ανατολή,μια ανατολή.Όλα τ’ άλλα ήταν κομμάτια από εσένανε,είσαι στο κορμί σαράκι, είσαι η τρέλα μου,ό, τι ζω μετά από σένα μου το κυνηγάς,μου το διώχνεις, το ορίζεις και μου το σκορπάς,ό, τι ζω μετά από σένα μου το κυνηγάς,μου το διώχνεις, το ορίζεις και μου το σκορπάς,και μου το σκορπάς.
Όλα τ’ άλλα ήταν κομμάτια από εσένανε,ό, τι εσύ ξύπνησες, φως μου και δεν κράτησες,ένα ένα, δύο δύο, αριθμοί απλώςάλλη αλήθεια δεν ξανα `βρα, με σημάδεψες,ένα ένα, δύο δύο, αριθμοί απλώςάλλη αλήθεια δεν ξανα `βρα, με σημάδεψες,με σημάδεψες.
Αρλέτα, Γυάλινος δρομέας, 1992.