Εξάρχεια
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιθα ‘χα πνιγεί, θα ‘χα πεθάνειθα ‘ταν το σπίτι μου ένα πλοίοστην άγρια νύχτα και στο κρύο.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιθα τους τιμούσα μ’ ένα στεφάνιχαμένους έρωτες, φίλους και ξένουςσυντρόφους έγκλειστους και ξεχασμένους.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιτο φόβο θα ‘βλεπα πρώτη να φτάνειθα ‘χαν τα χείλη σου γλύκα κι αρμύρατώρα έχει η γεύση μου δάκρυα και μπίρα.
Γλάρους θα είχε για περιστέριαφωτιές στην άμμο τα καλοκαίριαδε θα ‘χε αφίσες για συναυλίεςμα για αγνοούμενους κι εγκληματίες.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιθα ‘σουν κορίτσι μ’ άσπρο φουστάνιθα συζητούσες στην παραλίαγια όσους δε γύρισαν, δεν είχε πλοία.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιόλα θα μοιάζαν με πλεκτάνηθα ‘ταν ο `’Kάβουρας’’ ψαροταβέρναμην κλαις για μένα, μονάχα κέρνα.
Για όσους χαθήκαν στην πλατείαέφταιγε πάντα η τρικυμίαξέχνα κι εμένα με τον καιρόπες ότι έπεσα μες στο νερό.
Αρλέτα, Και πάλι χαίρετε, 2009.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιθα τους τιμούσα μ’ ένα στεφάνιχαμένους έρωτες, φίλους και ξένουςσυντρόφους έγκλειστους και ξεχασμένους.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιτο φόβο θα ‘βλεπα πρώτη να φτάνειθα ‘χαν τα χείλη σου γλύκα κι αρμύρατώρα έχει η γεύση μου δάκρυα και μπίρα.
Γλάρους θα είχε για περιστέριαφωτιές στην άμμο τα καλοκαίριαδε θα ‘χε αφίσες για συναυλίεςμα για αγνοούμενους κι εγκληματίες.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιθα ‘σουν κορίτσι μ’ άσπρο φουστάνιθα συζητούσες στην παραλίαγια όσους δε γύρισαν, δεν είχε πλοία.
Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνιόλα θα μοιάζαν με πλεκτάνηθα ‘ταν ο `’Kάβουρας’’ ψαροταβέρναμην κλαις για μένα, μονάχα κέρνα.
Για όσους χαθήκαν στην πλατείαέφταιγε πάντα η τρικυμίαξέχνα κι εμένα με τον καιρόπες ότι έπεσα μες στο νερό.
Αρλέτα, Και πάλι χαίρετε, 2009.